Wilma Groothuis Opvoeden 8 sep 2023, 15:04

Leestijd: 4 minuten

Mijn kind is nogal op zichzelf. Hoe raakt hij betrokken bij leeftijdsgenoten? Gezinscoach geeft advies

Opvoeden blijft een lastige kwestie, elke ouder heeft vragen hoe hij iets het beste aanpakt. Daarom stellen we elke week een vraag aan een expert. Deze week geeft gezinscoach Frieda Eichhorn antwoord op de vraag: Mijn kind is nogal op zichzelf. Hoe raakt hij betrokken bij zijn leeftijdsgenoten?

“Je hebt verlegen kinderen, teruggetrokken kinderen, dromerige kinderen, introverte kinderen: allemaal kunnen ze wat op zichzelf zijn”, vertelt Eichhorn. “Als jouw kind zich bijvoorbeeld op school terugtrekt en niet veel met andere kinderen optrekt, kun je je als ouder daar zorgen over maken.

Het doet pijn

Als ouder wil je graag dat je kind gelukkig is. Een ongelukkig of buitengesloten kind zien, doet pijn, zelfs als het niet je eigen kind is. Om die pijn te vermijden, doe je er alles aan om je kind sociale vaardigheden aan te leren, zodat je kind goed met anderen kan opschieten. Het maakt je als ouder trots en blij als je kind met iedereen kan spelen en lachen. Het hebben van veel vriendjes en vriendinnetjes lijkt een graadmeter voor het welzijn van je kind.

Toch is het veel belangrijker om te kijken of je kind zelf echt blij is tijdens het spelen. Vooral jonge kinderen kunnen uren alleen spelen, ze willen dan niet gestoord worden en zijn vaak op zichzelf. Na een hele tijd laten ze trots zien wat ze hebben gebouwd of getekend.

Op het moment dat er andere kinderen bijkomen, wil je ineens dat je kind gaat samenspelen. Dat kan best eens verwarrend zijn voor je kind, met onwenselijk sociaal gedrag tot gevolg. Als ouder moet je je jonge kind vaak nog allerlei vaardigheden aanleren om samen te spelen en te werken.

Compenseren

Als iets oudere kinderen veel alleen spelen, dan ga je je als ouder zorgen maken. Er spelen allerlei gedachten op, die een eigen leven kunnen gaan leiden: ‘Is er iets aan de hand met mijn kind?’, ‘Heb ik het als ouder niet goed gedaan?’, ‘Is mijn kind wel gelukkig?’. Als ouder ga je het gedrag dan weleens compenseren met andere dingen, zoals pleasen of verwennen. Dat is het moment om jezelf en je kind eens gerichte vragen te gaan stellen. De kans is groot dat je een totaal ander antwoord krijgt van jezelf en je kind dan je had bedacht.

Kinderen kunnen teruggetrokken gedrag vertonen door allerlei verschillende redenen. Sommige kinderen vinden samen spelen heerlijk, andere kinderen niet. Zij spelen liever naast elkaar in plaats van met elkaar of gewoon liever alleen. Nabijheid en elkaar gezelschap houden is dan belangrijker dan samenspelen.

Kinderen kunnen ook teruggetrokken zijn omdat ze iets willen creëren en in opperste concentratie zijn. Of als ze bijvoorbeeld een spannend boek aan het lezen zijn. Sommige kinderen hebben een passie gevonden waar ze elke dag uit school gelijk mee aan de slag willen. Hun hobby, sport of passie is simpelweg belangrijker voor ze.

Wanneer moet je je zorgen maken?

Wanneer is het dan wel iets om je zorgen over te maken? Als je ziet dat je kind er zelf last van heeft of het gedrag plotseling verandert. Dat is wanneer je als ouder ondersteuning moet bieden en zo nodig door middel van een professional. Let op als je kind ineens teruggetrokken gedrag gaat vertonen of geleidelijk steeds stiller wordt. Oftewel: als je gedragsverandering opmerkt. Trek dan aan de bel! Een kind dat zich ineens terugtrekt, voelt zich niet oké, is niet happy en is minder spraakzaam dan voorheen.

Wat doe je als je dit opmerkt bij je kind? Wees allereerst wat vaker aanwezig. Toon liefde naar je kind en toon begrip voor de situatie. Probeer het gedrag te benoemen dat je ziet en zeg dat je je zorgen maakt. Vraag of dat terecht is. Blijf vooral veel vragen stellen en geef aan dat je wilt helpen. Als je kind je hulp accepteert, laat hem dan zelf bedenken hoe de situatie opgelost kan worden. Welke hulp heeft het kind van je nodig?

Volg en ondersteun je kind, maar laat het zelf naar oplossingen zoeken. Je kind zal opbloeien en meer zelfvertrouwen krijgen door zelf problemen op te lossen. Blijf in verbinding met je kind gedurende dit proces. Geef hem ruimte om te vallen en weer op te staan. Mocht het een langere tijd duren of is er sprake van pestgedrag of een trauma? Schakel dan een professional in via de huisarts of school.”

Hoe weet je of je kind genoeg vriendjes heeft?