Sofie Obbens Schoolkind Vandaag, 09:03

Leestijd: 3 minuten

Mijn kind (5) moet steeds huilen als ik haar naar school breng, wat nu? Psycholoog geeft antwoord

Regelmatig krijgen we bij J/M Ouders vragen van lezers over opvoedkwesties. Daarom delen we elke week een dilemma waar een deskundige advies over geeft. Deze week legt Simone (41) haar dilemma voor: “Mijn kind moest steeds huilen als ik haar naar school breng, hoe ga ik hiermee om?”

Simone: “Mijn dochter heeft het erg naar haar zin op school. Ze heeft vriendjes en vriendinnetjes en kan goed meekomen in de klas. Wel is ze een meisje dat altijd de kat uit de boom kijkt voordat ze zich ergens helemaal op haar gemak voelt. Zo ook iedere ochtend in de klas. Als ik afscheid wil nemen, begint ze te huilen. Ze wil dan niet dat ik haar ‘alleen’ achterlaat in de klas en wil met mij mee naar huis. De juf zegt dat ik het beste zo snel mogelijk kan vertrekken om het niet nog moeilijk te maken, maar het voelt zo onnatuurlijk om mijn huilende dochter achter te laten. Hoe ga ik hiermee om?”

Voorspellen

“Voorspel wat je gaat doen”, aldus ontwikkelingspsycholoog Steven Pont. “Leg van tevoren uit aan je dochter dat je haar wegbrengt en dat je weet dat dat een verdrietig moment voor haar zal zijn. Zeg dat je dit begrijpt en dat ze momenteel in een verandering zit. Leg ook uit dat als je langer in de klas blijft, het alleen maar moeilijker wordt. Dat je niet snel weggaat omdat je niet ziet dat ze verdrietig is. Maar dat dit de manier is dat ze het snelst zult wennen in de klas. Zo kun je haar laten inzien dat ze niet verlaten wordt op een moeilijk moment en dat de alwetende volwassene snapt dat dit de beste route is.

Benoemen

Benoem ook dat je ziet dat je kind verdriet heeft omdat ze het spannend vindt. Maar dat ze uiteindelijk zal wennen, want je ziet bij kinderen uit groep 2 ook dat het naar school brengen vaak al beter gaat.

Normaliseren

Probeer het ook te normaliseren, zeg bijvoorbeeld: “Alle kinderen missen thuis. Sommige kinderen hebben dat wat meer, sommigen wat minder. Soms is het gewoon moeilijk. Op de opvang vond je het ook moeilijk als ik wegging, maar op een gegeven moment zag je me niet eens meer weggaan. Zo gaan die dingen. Nu zit je weer in zo’n verandering, alleen nu is het op school. Dat is heel normaal. Als ik van werk verander, ben ik in het begin ook zenuwachtig. Alles wat nieuw is, is wennen. Iedereen heeft dat, zelfs grote mensen.” Normaliseren is een belangrijke manier van geruststellen.

Verdriet delen

Ook is het goed om het over het verdriet te hebben. Wat vind je zo moeilijk en waarom moest je bijna huilen? Vraag door en zorg dat je er op deze manier bent voor je kind.

Steven Pont

Steven Pont studeerde in 1992 af als ontwikkelingspsycholoog aan de UvA, is systeemtherapeut en mediator. Hij heeft een eigen opvoedpodcast, De Bennis en Pontcast en heeft zijn eigen psychologiepraktijk, Pont CIC.

‘Mijn moeder geeft mijn kinderen te veel suiker, wat nu?’ Kinderpsycholoog geeft advies