Lisa van den Akker Opvoedadviezen 6 apr 2021, 06:01

Leestijd: 3 minuten

‘Mijn dochter van 4 wil een jongen zijn, hoe serieus moet ik dit nemen?’

Als ouder zit je regelmatig met vragen en kwesties rondom het opvoeden van je kinderen. J/M ouders geeft graag antwoord op al deze vragen in de rubriek ‘advies van de redactie.’ Dit keer is het onderwerp: een meisje die liever een jongen wil zijn.

De vraag

‘Onze dochter van vier is een stoere meid. Ze houdt van stoeien, klimmen en voetballen. Poppen en ander meisjesspeelgoed kijkt ze niet naar om. Daarnaast wil ze ook niets weten van jurkjes en rokjes. Het liefst loopt ze in jongenskleding en vlechtjes in haar haren? Nee, dat zit er niet in. Wij vinden dat prima en zochten er tot nu toe niet veel verder achter dan dat ze gewoon een meisje is dat van jongensdingen houdt. Maar nu zei ze onlangs dat ze eigenlijk graag een jongen wil zijn, net als haar vriendjes. Daar schrok ik van. Wellicht is er toch meer aan de hand, dacht ik meteen. Maar hoe weet ik nu zeker of mijn dochter transgender is, en hoe serieus moet ik dit nemen bij een kind van vier?’

Advies van de redactie

Tussen het tweede en derde levensjaar beginnen kinderen te ontdekken van welk geslacht ze zijn. Ze starten dan met het ontwikkelen van hun gender-identiteit. Hierbij hoort dat ze bepaald gedrag laten zien dat past bij het geslacht dat ze hebben. Meisjes gaan meer meisjes-dingen doen en gedrag laten zien. Jongetjes gaan zich gedragen en voorkeuren ontwikkelen die passen bij het geslacht jongetje. Ongeveer 10 procent van de kinderen laat op 4-jarige leeftijd ander gedrag zien dan past bij het geslacht van het kind. Zij vinden bijvoorbeeld juist het speelgoed of de kleding van het andere geslacht heel leuk. Bij de meesten zie je in de 2 jaar daarna dat dit weer verandert. Natuurlijk kan er dan nog steeds een voorkeur zijn voor bepaald speelgoed dat niet helemaal typisch jongens of meisjes speelgoed is, maar je ziet dan ook de dingen komen die hun eigen geslacht typeren.

Er is een kleine groep die hierin rond het 6e jaar niet verandert. Zij houden een voorkeur voor speelgoed, spel en kleding van het andere geslacht en laten gedrag zien dat daar sterk bij past. Of ze tonen een afkeer van het gedrag dat eigenlijk bij hun eigen geslacht past. Zeker als een kind al van jongs af aan het andere geslacht wil zijn, kan het zijn dat er sprake is van een gender-identiteitsstoornis. Het zou kunnen dat dit bij jullie dochter het geval is. Als je dit vermoedt is het belangrijk om professionele hulp te zoeken.

‘Onze buurjongen is transgender, kan ik mijn zoon wel met hem laten spelen?’

Wat kun je doen en verwachten?

• De voorkeur van je kind kan de komende jaren nog toenemen. Het is belangrijk dat je die voorkeur niet ontkent of bestraft. Sommige ouders hopen dat het dan verdwijnt, maar wanneer er echt sprake is van gender-dysfore gevoelens dan zal dit niet zo zijn.
• Het kan ook zijn dat het niet zo sterk speelt, en dat je dochter inderdaad gewoon een meisje is dat van jongensdingen houdt. Het is voor je kind en jullie zelf van belang om dit eerst rustig en goed uit te zoeken. Het op zijn beloop laten zouden wij niet adviseren, hoe eerder je duidelijkheid hebt en hierop kan inspelen, hoe beter.
• Laat je goed voorlichten door organisaties die in dit onderwerp gespecialiseerd zijn. Bij hen vertel je in eerste instantie je verhaal, waarna zij je – na een overleg of een gesprek – bijvoorbeeld adviseren om: een en ander te testen, ouders en kind verder uitleg te geven, te begeleiden en te steunen, of je te vertellen hoe je het beste kunt reageren op je kind en om kunt gaan met wat jullie tegenkomen

Nuttige adressen:

• Steunpunt Gendervragen Amsterdam UMC
• Transvisie.nl

Wil jij geen onderscheid maken tussen je zoon en dochter? 3 tips voor een gendergelijk gezin