Wilma Groothuis Opvoeden 30 aug 2023, 13:04

Leestijd: 4 minuten

Meertalige opvoeding geven? ‘Het is een verrijking voor de ontwikkeling van het kind’

Onlangs deelden we op onze Facebookpagina het dilemma van Lieke (37). Zij vroeg zich af: “Zal ik mijn kind een meertalige opvoeding geven?” Hier hadden meerdere lezers een mening over.

We delen een greep uit de reacties.

Een meertalige opvoeding

De man van Lieke is van origine Italiaans en Lieke is Nederlands. Onderling spreken zij vooral Engels. “Voor de geboorte van onze zoon hebben we samen besloten om in zijn buurt altijd Nederlands te spreken. Toch krijg ik er steeds meer twijfels over. Hoe fantastisch zou het zijn als een kind drie talen kan spreken?

Na de zomervakantie begint onze zoon op de basisschool, dus dan hoort en spreekt hij daar alleen maar Nederlands. Hoe leuk is het dan om thuis met zijn vader Italiaans en als gezin Engels te spreken? Een meertalige opvoeding lijkt mij heel leerzaam. Ik ben benieuwd hoe dit bij andere gezinnen gaat.”

Lees hier het hele verhaal van Lieke, mocht je het hebben gemist. Dit zijn jullie adviezen voor Lieke:

1. Onderdeel van identiteit

“Ik zou zeker een meertalige opvoeding doen. Natuurlijk leert een kind ook perfect Nederlands als het op school en met jou Nederlands spreekt. Een extra taal, of twee, is een enorme meerwaarde en zorgt blijkbaar zelfs voor beter functionerende hersenen. Onze dochter is tweetalig, Nederlands en Engels, omdat mijn man uit Engeland komt. Thuis spreken we vooral Engels, al spreekt mijn man ook prima Nederlands. Voor onze dochter is dat zelfs een onderdeel van haar identiteit, merk ik.” – Anke

2. Makkelijke woorden niet kennen

“Ik ken veel mensen met tweetalige kinderen en hoewel ik er zeker de voordelen van zie, vind ik het ook belangrijk om te zeggen dat het mij soms opvalt dat een kind in zowel het Engels als in het Nederlands een vrij makkelijk woord niet weet.” – Floor

3. Kinderen pakken het makkelijk op

“Ik ken een gezin waar de kinderen van kleins af aan Engels, Nederlands en Hebreeuws leerden. Zij reageren keurig op het gewenste moment in de gewenste taal. Het schijnt makkelijk te kunnen en goed te werken. Succes! Kinderen pakken het makkelijk op.” – Marja

4. Gekke situatie thuis

“Mijn dochter is 50 procent Brits. We spraken thuis altijd Engels, behalve als er bezoek was. Toen ze op haar vierde naar school ging, besloot ze zelf dat ze Nederlands ging spreken. Nu is ze 10 jaar en weigert ze Engels te spreken, ook tegen mijn man, die haar wel gewoon in het Engels blijft aanspreken. Dus we hebben een gekke situatie thuis, waarbij we allemaal Engels met elkaar praten, behalve mijn dochter.

Als ik samen met haar ben, spreek ik wel Nederlands tegen haar, maar dat deed ik vroeger niet. Nederlands is overduidelijk haar voorkeurstaal, waar ze zich ook het meest in ontwikkelt. Ik vind het best een beetje jammer dat ze het Engels niet op niveau wil houden.” – Simone

5. Moeiteloos schakelen

“Hier spreekt mijn man al sinds de geboorte consequent Engels tegen de kinderen en ik Nederlands. Ze schakelen ook moeiteloos tussen beide talen als ze iets vertellen tegen één van ons. In onze omgeving en op school horen ze voornamelijk Nederlands en onderling wisselen ze tussen Engels en Nederlands. We kennen voor de rest ook redelijk veel buitenlandse mensen, waar ze dan Engels tegen spreken en op vakantie is het ook handig dat ze zo contacten kunnen leggen met andere kinderen of de mensen van de animatie.

De reden die jouw man aanhaalt in verband met een Italiaans accent in zijn Nederlands, is een drogreden, want jullie kind heeft het Nederlands als moedertaal en dat had hij indertijd niet. Dus eigenlijk had jouw man gewoon sinds de geboorte Italiaans moeten spreken tegen hem en jij Nederlands en dan had hij beide talen evengoed onder de knie gehad. En als jullie dan onderling enkel Engels spreken, pikt hij dat vast ook wel grotendeels op.” – Kristien

6. Verrijking voor de ontwikkeling

“Mijn kinderen zijn drietalig opgevoed. Ik volgde eerst de one parent one language methode, maar met drie talen gaat dat natuurlijk niet. Elke ouder spreekt zijn of haar eigen taal tegen de kinderen en als we samen zijn spreken we Engels. Ik wil niet zeggen dat ze alle drie de talen even goed spreken, maar ze verstaan wel alles. Ik zou dus zeggen: doen! Wel standvastig blijven en doorzetten, niet opgeven, ook niet als de meester of juf zegt dat je alleen de taal van het land tegen ze mag praten. Je zal zien dat het een verrijking is voor de ontwikkeling van het kind.” – Euny

7. Prima uit elkaar houden

“Hier is Nederlands de moedertaal en Turks de vadertaal. Mijn man en ik spreken onderling Turks, ik spreek Nederlands met de kinderen en hij Turks. Onze kinderen zijn tot hun vierde naar een Duitse Kindergarten geweest, waar er dus Duits gesproken werd. Inmiddels wonen we weer in Nederland en gaan ze alle drie ook hier naar school. Het Duits is weer een beetje weggezakt, maar inmiddels spreken ze ook een behoorlijk woordje Engels. Gewoon doen, kinderen kunnen de talen prima uit elkaar houden.” – Victoria

Tweetalig opvoeden: ‘Mama, mag ik een candy?’