Lisa van den Akker Ouders 29 dec 2021, 09:14

Leestijd: 3 minuten

Marjolein belandde door de lockdown in een burn-out: ‘Mijn lichaam begaf het’

Veel van ons vonden de lockdown een pittige periode. Maar voor sommigen bleek het meer te zijn dan ze aankonden. Zo ook voor Marjolein* (34), die door de lockdown in een burn-out belandde.

“In de periode voor de lockdown begon ik aan een nieuwe baan. Daarbij ging ik beduidend meer werken. Van 20 uur naar 32 uur. Dat dit zwaarder zou worden wist ik dus wel, maar dat ik erdoor in een burn-out zou belandden, nee, dat had ik zeker niet gedacht.

Lockdown

Nadat ik een paar maanden was gestart met mijn nieuwe werk, begon de lockdown. De scholen gingen dicht, de kinderopvang sloot de deuren en plotseling zaten mijn vriend en ik thuis met drie kinderen tussen de twee en zes jaar oud. Dat terwijl het op mijn werk alleen maar drukker werd.

Deadlines volgden elkaar op, en terwijl ik probeerde elke Zoom-meeting aanwezig te zijn, gaf ik ondertussen mijn oudste thuisonderwijs en probeerde ik mijn peuter en kleuter ook nog te vermaken. Mijn vriend die fulltime werkt was natuurlijk ook thuis, maar die sloot zich af en focuste zich volledig op zijn werk.

Overweldigd

Alles kwam op mij neer. De kinderen, het huishouden en steeds vaker kregen we daardoor ruzies en discussies met elkaar. Het hielp natuurlijk niet mee dat we 24/7 met zijn vijven op elkaars lip zaten. Regelmatig kwamen de muren op me af. Wanneer ik boven op zolder ging zitten om eindelijk even te werken kon ik me niet concentreren. Er kwam gewoon niets meer uit mijn vingers.

Ik keek naar alle mails en voelde me overweldigd, hoe moest ik dit allemaal gaan doen? Steeds vaker begon ik steken te laten vallen. Op mijn werk, maar ook met de kinderen. Ik schoot uit mijn slof of zette ze voor de televisie omdat ik het niet meer aankon. Het huishouden verslonsde, en ik had eigenlijk nergens meer energie voor.

Burn-out

Dat het niet goed met me ging wist ik toen eigenlijk al, en toch wilde ik het nog niet toegeven. Tot op een gegeven moment mijn lichaam het letterlijk begaf. Ik stortte in, kreeg koorts en allerlei ontstekingen.

Dat was het moment dat ik besefte, ik moet op de rem trappen. Ik besloot hulp te zoeken, ging naar de huisarts die me doorstuurde naar een psycholoog. Langzaam begon ik me door hun hulp te realiseren, dat ik een burn-out had. Ik meldde me ziek op mijn werk, en praatte vaak en lang met mijn vriend. Ik zocht manieren om tot rust te komen, zoals wandelen en mediteren.

Inmiddels volg ik al een jaar verschillende therapieën, kan ik beter mijn grenzen aangeven, en ben ik langzaam weer aan het reïntegreren op mijn werk. Nog steeds kan ik slechte momenten hebben, maar ik zie gelukkig weer licht aan het einde van deze tunnel.”

*De naam Marlous is vanwege privacyredenen gefingeerd. De echte naam is bekend bij de redactie.

Wil jij ook (anoniem) je verhaal delen? Stuur een mail naar [email protected].

https://www.jmouders.nl/vrouwen-eerder-gestresst-door-drukke-baan-en-kinderen/