Marilou had gewild dat haar hoogbegaafde zoon ‘normaal’ was: ‘Zijn hoofd staat nooit stil’
Als ouder wil je dat je kind blij is, veel vriendjes heeft en goed meekomt. Dat meekomen is geen probleem voor het kind van Marilou, maar verder maakt ze zich wel veel zorgen om haar hoogbegaafde zoon. “Ik zie dat hij het steeds vaker moeilijk heeft.”
“Al toen Sven klein was, wisten we dat hij anders was. Mijn moeder dacht al dat hij hoogbegaafd was, maar mijn man en ik hadden helemaal niets door. We zagen dat hij snel en slim was, maar hoogbegaafd? Nee, dat kwam niet in ons op.
Officieel hoogbegaafd
Op het moment dat hij op de basisschool kwam, zagen we echt het verschil tussen Sven en andere kinderen. Zijn juf vertelde dat ze dacht dat onze zoon weleens hoogbegaafd kon zijn, dus we lieten het testen. En ja hoor, mijn moeder had gelijk. Vanaf het moment dat we officieel wisten dat onze zoon hoogbegaafd was, leek het wel alsof onze zoon ‘aan’ werd gezet.
Geen uitdaging voor hoogbegaafde zoon
Van groep 1 vloog hij door naar groep 3. Groep 4 hebben we nog even geprobeerd, maar we zagen al snel dat dat veel te makkelijk voor hem was. Het gaf hem geen uitdaging. Binnen een maand zat hij in groep 5. Het jaar daarna heeft hij groep 6 gedaan. Omdat we daar ook zagen dat hij het veel te makkelijk had, hebben we hem in overleg met school veel meer werk en uitdagingen gegeven. We waren blij dat de school ons daarbij hielp, want we hoorden van andere ouders met hoogbegaafde kinderen dat het ook weleens anders was.
Nog te jong voor middelbare school
De school vertelde dat onze Sven groep 7 en 8 in één jaar kon doen, zodat hij daarna naar de middelbare school kon gaan. We hebben er even over getwijfeld en qua leerstof zou het wel het beste zijn geweest, maar toch hebben we het niet gedaan. Hij was nog zo jong, veel te jong voor de middelbare school. Daarom hebben we besloten om hem gewoon allebei de jaren nog op de basisschool te laten, maar wel met heel veel extra werk en uitdagingen.
Grootste uitdaging
Uiteindelijk heeft Sven groep 2 en groep 4 overgeslagen en zat hij een week voor zijn tiende verjaardag op de middelbare school. Daar begon de grootste uitdaging voor ons. We kozen voor een middelbare school waar ze een speciale klas hadden voor hoogbegaafde kinderen. Op die manier zou Sven niet de enige hoogbegaafde leerling zijn en zou hij gerichtere lessen krijgen.
Hoofd staat niet stil
Hij zit nu een jaar op deze middelbare school en ondanks dat ze echt hun best doen, is hij qua vrolijkheid alleen maar achteruit gegaan en dat zet mij aan het denken. Zijn hoofd staat nooit stil. Gewoon nooit. Soms komt hij midden in de nacht uit bed om te vertellen dat hij een oplossing heeft gevonden voor één of ander wereldprobleem. Ik zie dat hij nooit rust heeft.
Geen rust
Doordat hij nooit rust in zijn hoofd heeft, zie ik ook dat hij het steeds vaker moeilijk heeft. Ik maak me steeds meer zorgen om hem. Het klinkt lullig, maar ik had graag gewild dat mijn hoogbegaafde zoon gewoon normaal was. Dat was niet alleen makkelijker geweest voor hem, maar ook voor ons.”