Mirthe Diemel
Mirthe Diemel Slapen 9 mrt 2025
Leestijd: 4 minuten

Mama blundert: ‘Ik moest middenin de nacht twee uur rijden voor die knuffel’

Alle moeders hebben wel eens zo’n moment waarop het éven misgaat op ouderschapsvlak. Gelukkig kunnen ze er in de meeste gevallen achteraf ook hartelijk om grinniken. In Mama Blundert deelt een moeder haar grootste blunder. Deze week: Marisse (29) moest middenin de nacht twee uur rijden om een vergeten knuffel op te halen voor haar dreumes.

“Je leest het overal he? Dat zodra je kind een lievelingsknuffel krijg, je er sowieso een tweede exemplaar van moet aanschaffen. En het liefst nog een derde, een vierde en een vijfde. Voor het geval er met de eerste vier exemplaren iets gebeurt. Je weet maar nooit, immers.

Knuffel met felle kleuren

Ik weet dat nu wel. En ook de situatie dat je geen drie of vier exemplaren van zo’n knuffel hebt, maar slechts één. Yara was amper een week oud toen mijn schoonmoeder met één of andere berenknuffel kwam aanzetten voor haar geboorte. Een gedrocht met allerlei felle kleuren, totaal niet passend bij de verantwoord gekleurde knuffels die ik in huis had. Sad beige, zou menigeen zeggen, maar in elk geval niet zo hysterisch als die beer. 

Niet zo verknocht

Dus nee, ik had er totaal geen rekening mee gehouden dat uitgerekend déze knuffel omgetoverd zou worden tot Yara’s lievelingsknuffel. Ze had in mijn ogen namelijk al een andere lievelingsknuffel, een beige konijntje waar ze altijd mee sliep en wat zonder problemen ging. Ze had weliswaar drie exemplaren, maar ook als ik hem vergat mee te geven aan de opvang, miste ze hem niet. Blijkbaar was ze er dus niet zo verknocht aan.

Weekendje weg

Tot ze zo’n anderhalf was en opeens die felgekleurde beer ontdekte. Ineens moest dat ding overal mee naartoe en wilde ze die knuffel ook mee in bed. Dat was pas net een paar dagen aan de gang toen we een weekend met onze schoonfamilie naar Zeeland zouden gaan, naar een huisje. Natuurlijk was ik goed bepakt met een dreumes in huis, ik wilde niets aan het toeval overlaten. Een reserve nijntje was mee, net als haar speentje en voorleesboek – aan slapen zou het daar niet liggen.

‘Bee’

Nou, wel dus. Want toen de avond aanbrak vroeg ze naar haar ‘bee’. Ik snapte eerst niet wat ze bedoelde, tot ze huilend in bed maar bleef wijzen naar de deur: bee, bee, bee zeggend. En ineens wist ik het. Ze bedoelde die vreselijke beer, die ze net een paar dagen had omarmd en waar ze nu al blijkbaar niet meer zonder kon. Daar had ik totáál geen rekening mee gehouden.

Op en neer

Ik probeerde Yara te sussen door te vertellen dat olifant thuis sliep, maar wat ik ook probeerde, ze schreeuwde het uit. En hield stug vol. Láng. Na drie uur sliep ze nog niet. Ik dacht dat ik gék werd en had geen zin het weekend zo door te brengen, want ik weet hoe eigenwijs Yara kan zijn. Dus ben ik – volslagen idioot – op en neer naar huis gereden om dat afschuwelijke ding te halen. Eén uur heen en weer terug. Dat was maar goed ook, want toen ik rond middernacht weer terug was, lag Yara nog steeds te huilen om haar beer. En op het moment dat ze hem in haar handen kreeg, ging ze liggen en was ze weg. And just like that.

Meteen twee exemplaren

Het was doodzonde van mijn tijd, maar het verdere weekend verliep gelukkig probleemloos. Al hield ik die beer continu in de smiezen, want ik had er maar één en wilde dag ding koste wat kost niet kwijtraken. Bij thuiskomst heb ik meteen twee extra exemplaren laten komen. Mama is niet gek: déze blunder bega ik nooit weer.”

* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.

Wil je meer afleveringen van Mama blundert lezen? Check deze artikelen!

Mama blundert: ‘Triomfantelijk stond ze met haar afgeknipte staart in haar handen’

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.

Ieder weekend het beste van J/M Ouders in je mailbox 👪

Start je weekend goed met onze mooiste verhalen.