Redactie Persoonlijke verhalen 6 mei 2021, 09:08

Leestijd: 3 minuten

Lonneke: ‘Ik heb jarenlang geprobeerd haar in een hokje te stoppen waar ze niet inpaste’

Lonneke (41) is vinoloog (wijnexpert) en is moeder van drie dochters (10 en een tweeling van 7). Samen met haar man is ze eigenaar van een restaurant en omdat haar leven zo hectisch is, vindt ze het heerlijk ontspannend om met een gezonde dosis sarcasme en zelfspot over haar jongleerkunsten als moeder te schrijven op mamadrinktwijn.nl.

Column: Mijn pittige dochter heeft een sterke wil, gelukkig maar

Iets meer dan 7 jaar geleden genoot ik het grote geluk om niet één, maar twee gezonde dochters tegelijk op deze wereld te zetten.

Meteen was vanaf onze eerste ontmoeting duidelijk hoe verschillend beide meisjes waren. Niet alleen in uiterlijk, maar zeker ook in karakter. 

De jongste (met 12 minuten) hield als baby van eten en slapen. De oudste hield van ontdekken. Deze avonturier zijn we in haar jonge jaren meerdere keren kwijtgeraakt. 

Zodra haar voetjes ergens de vloer raakten, schoot ze weg. Ze was het type ‘wegloop kind’ waar die aanlijn tuigjes voor zijn uitgevonden.

Tegenwoordig is mijn 7-jarige pittige dochter nog steeds een waaghals. Ze is slim, doortastend en zoekt overal en altijd mijn grenzen op. 

Ze accepteert geen antwoord zonder een gedetailleerde uitleg en trekt vaak mijn beslissingen in twijfel. Zo inventief als ze is, vind ze altijd wel een manier om haar zin te krijgen. Ze is mijn ‘sterke wil’ kind.

Columniste Brenda: ‘Mensen vinden mijn kind soms een beetje raar en daar heb ik als moeder wel eens last van’

Ze heeft het niet van mij

Vooral in haar eerste levensjaren hebben we meerdere keren een ‘wie is het alfa vrouwtje’ krachtmeting gehad. Haar wilskracht en vooral assertiviteit was iets waar ik me totaal niet in herkende en waar ik eerlijk gezegd vaak moeite mee had. 

Ten onrechte dacht ik dat haar onwil om te luisteren een reflectie was van mijn eigen tekortkomingen als moeder. Ik vond dat het gevolg van een goede opvoeding een gehoorzaam kind moest zijn.

 Maar ondanks time-outs, duidelijk grenzen stellen, speelgoed weghalen en nog meer, lukte het mij niet om haar sterke wil te ‘breken’. Met als gevolg dat ik me verslagen voelde en zij zich gefrustreerd.

Ze lijkt op iemand van wie ik hou

Totdat ik rond haar vijfde verjaardag besefte dat ze wél op iemand anders in mijn familie lijkt. Iemand waarvan ik veel hou en waar ik mijn hele leven al met bewondering naar op kijk. 

Omdat ze doortastend, onafhankelijk, creatief, inzichtelijk, vindingrijk, intelligent, volhardend, assertief, sociaal en ambitieus is. Wat allemaal eigenschappen zijn die ik bewonder in een volwassen vrouw.

Het is duidelijk dat mijn dochter al deze eigenschappen ook bezit. Eigenschappen die een moeder niet moet onderdrukken, maar juist moet stimuleren. 

Ik heb jarenlang geprobeerd haar in een hokje te stoppen waar ze niet inpaste. Om haar wil te breken en haar te kneden naar haar tweelingzusje, die mij veel minder kopzorgen gaf.

Ik begreep dat ik hard op weg was om haar bewonderingswaardige eigenschappen af te leren. Alles wat ze in haar toekomst als volwassene hard nodig zal hebben.

Een andere aanpak voor haar sterke wil

Dus heb ik mijn aanpak omgegooid. Ik zeg niet meer tegen mijn pittige dochter dat ze iets niet mag, maar vertel haar alle voor- en nadelen. 

Waarna ik haar zelf een beslissing laat nemen – wat gelukkig meestal de juiste is.. Ook geef ik haar vaak (beperkte) mogelijkheden waaruit ze zelf kan kiezen, zodat ze het gevoel heeft dat er medezeggenschap of eigen inbreng is.

Hierdoor hoef ik veel minder vaak ‘nee’ te zeggen, waardoor ze duidelijk floreert.

Natuurlijk zoekt ze soms nog steeds mijn grenzen op en moet ik echt streng zijn tegen haar. Maar ik vergelijk haar gedrag niet meer met dat van haar zussen en probeer geen onrealistische verwachtingen meer van haar te hebben.

Hierdoor is ze minder strijdvaardig geworden naar mij toe en minder competief naar haar zussen. Wat de sfeer in huis beduidend verbeterd heeft!

Mijn lieve, pittige dochter stelt vandaag nog ieders geduld op de proef, maar zal ongetwijfeld later onbevreesd haar dromen nastreven. 

Ze zal de lat hoog leggen voor haar zussen en nooit stoppen totdat ze bereikt heeft wat ze wil. Mijn meisje zal ooit deze wereld veroveren en daarom ben ik blij met mijn ‘sterke wil’ kind.

Brenda: ‘In zijn kamer zie ik een bureau dat bezaaid ligt met make-up’