Laurien Bleeker Persoonlijke verhalen 24 apr 2023, 07:01

Leestijd: 4 minuten

Miki: ‘Mijn dochter belde me rond middernacht snikkend op, of ik haar wilde komen halen’

Sommige kinderen doen niets liever terwijl anderen het helemaal niets vinden: logeren. De dochter van Miki logeert niet graag bij anderen, maar dat beperkt haar wel in haar doen en laten. Zo komt haar schoolkamp er binnenkort aan… Miki (38): “Ze heeft daar nu al slapeloze nachten over.”

Miki (38): ‘”We hebben twee kinderen, een jongen van zeven en een dochter van elf jaar. Twee totaal verschillende karakters, zo is mijn zoontje uitbundig, enthousiast en altijd vrolijk, maar soms ook echt een boefje. Mijn dochter is zachtaardig, lief, ingetogen en rustig. Waar mijn zoontje staat te springen om ergens te logeren, heeft onze dochter bijna nog nooit ergens anders geslapen dan bij ons.

Dat wordt nu best een ding voor haar (en voor ons) want schoolkamp komt eraan. Daar moet ze dus met de hele klas blijven slapen, zonder ons en niet in haar eigen omgeving. Ze heeft er nu al slapeloze nachten van en heeft het er vaak over. Het is ook niet zo dat ze niet wil slapen, maar het lukt haar gewoon niet, zo zegt ze. Ze mist haar eigen bed, ze mist ons en ze voelt zich niet op haar gemak bij anderen.

Snikkend belde ze me dat ze niet meer wilde logeren

We weten niet of dit het enige is, want ook bij haar opa’s en oma’s slaapt ze niet graag terwijl ze zich daar wel op haar gemak voelt. Dit gebeurt wel eens, maar niet van harte. Toen ze kleiner was, ging het een stuk makkelijker. Maar nu ze ouder wordt, weet ze heel goed haar grens aan te geven. Zo ging ze laatst proberen te logeren bij opa en oma en dat ging een hele tijd goed, tot ze naar bed gebracht werd. Of eigenlijk ging dat zelfs goed, want opa heeft haar nog voorgelezen uit een boek en toen viel ze al bijna in slaap. Hij bleef bij haar zitten tot ze sliep, maar ze werd een half uur later alweer wakker. Rond middernacht ging het niet meer, toen belde ze me snikkend op met de vraag of ik haar wilde komen halen.

Had ik niet kunnen doen natuurlijk, maar dat kan ik niet over mijn hart verkrijgen. Dan krijgt ze misschien helemaal een negatieve associatie met ergens anders logeren. Dus ik haalde haar op en ze viel in de auto al als een blok in slaap. Ik kon haar zo over tillen in haar bedje en ze werd de volgende ochtend pas wakker. Toen ik haar vroeg waarom het niet lukte, zei ze dat ze gewoon graag bij ons wilde zijn.

Het grappige is dat ze wel heel erg van logeren houdt, zolang dat maar bij ons gebeurt. Wij hebben dan ook regelmatig kinderen over de vloer die bij haar blijven slapen en dat vindt ze geweldig. Ze weet dan ook wel dat het leuk is, maar wanneer ze zelf ergens anders ‘moet’ slapen, voelt het voor haar toch als iets negatiefs.

We gaan toch maar eens hulp inschakelen voor haar

Wanneer ze toch ging proberen te logeren bij iemand anders, probeerden we haar volledig op haar gemak te stellen. Zo gaven we haar kussen mee, een keer hebben we zelfs haar dekbed meegegeven aan opa en oma. Haar lievelingsknuffels gaan mee, een foto van ons, we gingen nog even Facetimen voor het slapengaan, maar niets hielp haar van die angst of dat onveilige gevoel af. En ja… als je je niet veilig voelt, dan ga je ook echt niet slapen. Dat geldt voor volwassenen ook, dus ik snap haar wel. Maar jammer is het wel, het beperkt haar in haar doen en laten.

Af en toe wordt ze uitgenodigd voor een slaapfeestje en dan is ze eerst heel enthousiast, tot de dag zelf nadert. Dan vraagt ze of ze erheen mag, maar of ik haar dan voor bedtijd op wil halen. Heel soms is het zo gezellig, dat ze het probeert. Maar helaas is dat nog geen een keer gelukt. En nu komt dus schoolkamp eraan en dan kan ik haar niet zomaar ophalen midden in de nacht, want het is iets van 1,5 uur rijden. We zijn nu aan het kijken of een van ons mee kan en we gaan hier toch maar professionele hulp bij zoeken, want het zou zo fijn voor haar zijn als ze ook eens gezellig kan logeren zonder ons erbij.”

Wat als je kind niet durft te logeren bij anderen?