Lisa van den Akker Columns 7 jun 2023, 08:24

Leestijd: 3 minuten

Lisa: ‘Ik eet zo greeg, eepels en banenen, waar slaat dat op?!’

“Ik durf te wedden dat 99,9 procent van de ouders met kinderen onder de vier jaar weten wat ik bedoel als ik het heb over de horrorshow CoComelon. Hoor je bij die 0,01 procent? Prijs jezelf gelukkig.

De entertainmentsmaak van mijn jongste kinderen is op z’n zachtst gezegd slecht. Zo houdt m’n kleuter enorm veel van Teen Titans Go, over horror gesproken, en mijn bijna peuter is verzot op CoComelon. Voor wie dit leest en geen idee heeft waar ik het over heb, CoComelon is een kindershow voor de allerkleinsten, met liedjes die de hele dag in je hoofd blijven zitten en graphics die pijn doen aan je ogen.

Verslavend

Alsof dat nog niet genoeg reden is om de show uit je huis te bannen, zijn er ook nog aanwijzingen dat CoComelon verslavend is voor de kleine kinderhersenen. De show zou hyperstimulerend zijn door de manier waarop het gemaakt is. Oké, alle kinderseries werken stimulerend, maar CoComelon is dus net een tikkie erger. Onder andere door de snelheid waarmee de beelden elkaar afwisselen, het felle kleurgebruik en de constante achtergrondmuziek.

De Amerikaanse kinderontwikkelingsdeskundige Jerrica Sannes trok al eens eerder aan de bel over de serie. “Kleine kinderen, en dan vooral baby’s en peuters, zien alleen de geluids- en lichteffecten, niet de inhoud”, schrijft ze op haar Instagram. “CoComelon is zo hyperstimulerend dat het werkt als een drug, een stimulerend middel”, stelt Sannes.

Ik eet zo greeg banenen

Ondanks dat ik dus al deze angstaanjagende kennis bezit over de show, gebeurt het regelmatig dat mijn peuter toch haar zin krijgt en CoComelon aan gaat op de televisie. Hoe hard ik ook betere alternatieven aanprijs, zoals Kikker of Sesamstraat, ze laat zich niet overhalen. En ik zwicht dan toch voor haar nogal sterke willetje en schattige koppie. “Oké, eventjes”, hoor ik mezelf dan mompelen.

Tot zover dus mijn ruggengraat, maar dat is nog niet het ergste. Want naast dat de show sowieso al onuitstaanbaar is, zit er ook een liedje in waarin verkeerde woorden worden gezongen. Ouders met kleine CoComelonfans weten waar ik het over heb. Voor de rest van de bevolking, het lied gaat als volgt:

‘Ik eet zo graag, graag, graag, appels en bananen.

Ik eet zo greeg, greeg, greeg, eepels en banenen.

Ik eet zo groog, groog, groog, oopels en banonen.’

En ook ‘grieg’ en ‘grijg’ komen nog aan de beurt. Say what?! Waar slaat dat op?! Van alle liedjes die CoComelon kent, vind ik dit echt de vreselijkste. Terwijl mijn peuter vrolijk staat mee te dansen en zingen, vraag ik me af of dat eigenlijk niet schadelijk is voor haar taalontwikkeling?

Ik besluit het te vragen aan logopedist Floor Tjon-A-San van Logopediepraktijk Oost in Amsterdam. ‘In principe kan het geen kwaad om dit soort liedjes te luisteren’, stelt ze me gerust. ‘Het is een manier om de klanken te ontdekken en de bewustwording ervan. De leeftijd en de spraak-taalontwikkeling van het kind spelen wel een rol. Als het kind snapt dat het een ‘grapje is’ is het prima, maar als het bijvoorbeeld heel erg achterloopt in de ontwikkeling kan hij of zij het ook verkeerd opslaan. Het is dus wel belangrijk als ouder zijnde om aan te geven wat het juiste woord is.’

Kortom, volgens Tjon-A-San kan af en toe luisteren naar dit soort liedjes zeker geen kwaad, maar het moet niet continu worden afgespeeld. Gelukkig maar, want anders zou mijn kind nu al volledig verpest zijn.”

De Nederlandse versie van het lied kun je “helaas” niet op YouTube vinden, maar hieronder de Engelse versie, om je een idee te geven.

Deze peutershow op Netflix zou tantrums veroorzaken