Laurien Bleeker Persoonlijke verhalen 6 mrt 2022, 12:16

Leestijd: 3 minuten

Sabrina’s dochter kreeg een koortsstuip: ‘Haar ogen draaiden weg en haar hele lichaam schokte’

Toen de driejarige dochter van Sabrina op een ochtend niet fit was en ook een beetje warm aanvoelde, heeft haar moeder haar op de bank gelegd. Ze maakte thee voor haar en even later kreeg ze de schrik van haar leven. ‘Haar hele lichaam begon te schokken en haar ogen draaiden weg.’ Ze kreeg een koortsstuip.

Sabrina (32): “We stonden die ochtend op en Lisa zag eruit alsof ze ziek aan het worden was. Ze was bleek, niet vooruit te branden, wilde niet ontbijten, gewoon niet fit dus. Nadat we haar broertje naar school gebracht hadden, heb ik haar op de bank gelegd met haar speen. Ik zou thee gaan maken voor ons.

Toen ik terug kwam lag ze lekker onder een dekentje met haar beer en speen televisie te kijken. Een paar slokjes thee gingen er wel in, maar meer ook niet. Ik voelde in haar nek en aan haar voorhoofd en besloot haar temperatuur even op te meten, omdat ze warm aanvoelde. De thermometer gaf inderdaad verhoging aan, maar nog geen hoge koorts. Ik besloot even af te wachten wat de dag ging brengen.

Ik aaide haar en toen verstijfde ze opeens

Ik vroeg of het met haar ging en of ik de was even kon gaan ophangen. Dat was ok zei ze, dus ging ik even het washok in om de schone was aan de lijn te hangen. Het was een mooie dag, dus ik zette de ramen wijd open. Kon het meteen lekker doorluchten. Daarna ging ik weer naar beneden om even bij Lisa te gaan zitten. Ik aaide over haar bol en toen verstijfde ze opeens. Ik keek haar aan en zag opeens haar ogen wegdraaien, daarna begon haar hele lichaam te schokken. Ik schrok me rot en sprong in paniek op.

Even wist ik niet wat ik moest doen en toen bedacht ik me dat ik bij haar moest blijven, zodat ze niet van de bank af zou vallen. Met mijn telefoon die op tafel lag belde ik 112 en vertelde wat er gebeurde. De lieve meneer aan de lijn kreeg me snel rustig en gaf aan dat het hoogstwaarschijnlijk een koortsstuip was: niet gevaarlijk, wel verschrikkelijk om te zien. Hij zou voor de zekerheid iemand langs sturen en de ambulance stond inderdaad snel voor de deur. Ondertussen was Lisa weer rustig geworden, maar niet aanspreekbaar. Ik rende naar de deur om open te doen en rende meteen weer terug.

De verpleegkundigen liepen mee en stelden wat vragen, waarna inderdaad de diagnose ‘koortsstuip’ gesteld werd. Ze onderzochten haar en na ongeveer een half uur was ze weer bij en zat ze rechtop op de bank. Ik denk dat ze in totaal een paar minuten in de koortsstuip heeft gezeten: een angstige paar minuten voor mij. Het is heel naar om je dochter opeens zo te zien schokken met haar lichaam, vooral omdat er van alles door je heen gaat op dat moment: ‘wat is er aan de hand, heeft ze een epileptische aanval, gaat ze dood, wat moet ik doen?’.

Nog een keer een koortsstuip

Na dit voorval heeft ze nog een keer een koortsstuip gehad, dit was net zo naar om te zien, maar nu was ik erop voorbereid en wist ik dat het niet ernstigs was. Toch hoop ik dit nooit meer mee te maken…

Als je kind koorts heeft; hoe komt het en hoe ga je ermee om?