Sharon: ‘Onze zoon bleef meer dan 8 jaar bedplassen, dit is wat ons hielp’
Tijdens ouderschap ben je voorbereid op de slapeloze nachten in de vroege jaren. De nachten met een pasgeborene zijn een ware karaktertest, een uitputtende. Maar wat niemand vertelt is dat de slapeloze nachten niet eindigen bij het einde van de babytijd. Bijvoorbeeld als je kind lang blijft bedplassen.
Sharon: “Mijn man en ik hebben onze zoon door acht jaar van bedplassen heen geholpen.
Bedplassen bij oudere kinderen
Gelukkig ontdekte ik dat bedplassen heel regelmatig voorkomt. Tot 15 procent van de vijf jaar oude kinderen blijft bedplassen. Tijd, geduld en verschillende oplossingen maken het een behandelbare aandoening. Meestal heeft het te maken met kleine ontwikkelingsvertragingen die ertoe leiden dat sommige kinderen hun blaas niet zo lang kunnen controleren tijdens de nacht.
Maar, ook al weten we dat bedplassen heel veel voorkomt, toch kan het een pittige ervaring zijn voor kinderen (en voor hun ouders). Verwarring, schaamte en aanhoudend slaapgebrek eisen hun tol.
We hebben dit uitvoerig meegemaakt met ons oudste kind, onze zoon. Hij had veel moeite om ‘s nachts zijn plas op te houden tijdens de eerste jaren van de basisschool en het was echt zwaar om dit te begeleiden. Bij hem was het een combinatie van extreem diep slapen, naast een kleine blaas en moeite om die te controleren.
Emotioneel
We brachten veel nachten in ‘bedplasgebied’ door. We wasten enorme hoeveelheden beddengoed en pyjama’s. Het was een lange en uitputtende weg voor ons allemaal en niet alleen dat, het was raar genoeg ook best emotioneel voor hem en mij.
Vermoeidheid, slaapgebrek, mentale belasting, schaamte, schuld en heel veel geduld spelen een rol. Maar in de kern ging het om hem en zijn ervaring. We wilden dat hij zich steeds gesteund zou blijven voelen en open om te praten wanneer hij dat maar wilde.
We lieten hem de hele tijd zien dat we van hem hielden en stelden hem gerust dat er niks gênants of beschamends was aan wat hem overkwam. En dat het ooit zou stoppen. We moesten er alleen naar toe werken. Dat zou vast niet lang duren, als we maar samenwerkten.
En ja, uiteindelijk en geleidelijk ging het over, maar het was een langzaam proces, waarin we een aantal belangrijke lessen leerden. Dit heeft ons geholpen als gezin:
1. Begrijpen waar het vandaan komt (en hierover praten met onze zoon)
We begrepen dat bedplassen veel voorkomt en altijd onbedoeld is. En dat de meeste kinderen (rond 97 %) het ontgroeid zijn als ze naar de middelbare school gaan. Dit was een enorme geruststelling voor zowel mijn man en ik als mijn zoon.
We konden de oorzaken onderzoeken, en konden zo begrijpen waar het door veroorzaakt werd. Zo konden we samen met onze zoon een plan maken, met dank aan onze kennis.
We leerden hoe we hier het beste met onze zoon over konden praten. Dat was heel belangrijk. De steun en hulpmiddelen van Huggies DryNites hielpen ook enorm. We konden hem zo uitleggen hoe het zat, hem helpen het te begrijpen en zich niet vervelend onder te voelen.
Dat normaliseren hielp pns enorm en onze zoon ook: het gaf hem de ruimte om zijn lichaam te accepteren zoals het is. Hij was vastbesloten om er iets aan te doen en we steunden hem tijdens elke stap.
2. Steun zoeken
We spraken erover met onze huisarts en werden verwezen naar een dokter die gespecialiseerd is in bedplassen. Zo kregen we meer inzicht in hoe we het konden aanpakken. Toen we voor het eerst met haar af wilden spreken, raadde ze ons aan om te wachten tot onze toen 6-jarige iets ouder was, aangezien er een kans was dat het bedplassen vanzelf zou overgaan.
Ze stelde ons bovendien gerust dat ze behandelingsresultaten vond die over het algemeen beter werken bij kinderen die ouder zijn dan 8.
Maar onze zoon groeide er niet vanzelf overheen en we klopten opnieuw bij haar aan toen onze zoon 8 was.
Met haar begeleiding konden we het probleem bij de wortel aanpakken. We stelden een plan op dat precies gericht was op waarom hij in bed plaste. Haar steun was niet in waarde uit te drukken.
3. Kies de juiste producten
Hoewel we wisten dat we uiteindelijk niet langer zouden worden gewerkt door de bekende schreeuw: ‘mama, ik heb in bed geplast’, hadden we in de tussentijd goede hulpmiddelen nodig om onze lakens te beschermen, de nachten beter door te komen en zelfs soms logeerpartijen te kunnen hebben met familie en vrienden.
Huggies DryNites Nights die mijn zoon onder zijn pyjama aandeed, bleken een makkelijke, comfortabele oplossing.
Hij kon gerust slapen, was niet meer bang om nat te worden. Ze zijn bovendien super absorberend, dus hij bleef meer dan 12 uur droog en we hadden ‘s nachts geen doorwaakte nachten meer.
Ze zijn er ook in grotere maten, gaan zelfs tot kinderen van 15 jaar oud, dus ze groeiden met hem mee. Hij was ook niet bang om ‘te oud’ te zijn om ze te dragen. En hij vond het fijn dat ze voelen en eruit zien als echt ondergoed.
Die broekjes veranderden echt alles. We konden weer doorslapen, vooral heel fijn tijdens de winter. We hebben ze bijna 12 maanden gebruikt, totdat onze zoon klaar was om over te gaan naar een bedplaswekker met begeleiding van onze dokter. Dit zorgde uiteindelijk voor langdurig resultaat.
Het hielp onze zoon om zelfvertrouwen te houden en zichzelf te waarderen in zijn harde werk voor droge nachten.
Bedplassen bij oudere kinderen: wat als je kind nog steeds in bed plast?
4. Ontwikkel een routine voor succes
Hoewel we allemaal het belang van een vast ritme kennen voor een baby of peuter, stoppen we daar vaak mee als kinderen ouder worden en als de middagen en avonden drukker worden.
Maar we kwamen erachter dat onze zoon zich meer ontspannen voelde als we weer wat routine-elementen toevoegden. Hij ging vol zelfvertrouwen naar bed, en zo konden we overstappen naar de bedplaswekker.
War voor ons werkte hoeft natuurlijk niet voor iedereen te werken. Bij ons bleek een combinatie te werken: we gaven hem overdag meer water te drinken, aangezien te weinig vocht tot meer bedplassen kan leiden. Maar na 6 uur dronk hij niets meer. We letten er ook op dat hij niks zoets meer dronk in de middag.
En elke avond zorgden we voor een ontspannen route richting bed en eindigden we met een bezoek aan het toilet, zodat zijn blaas helemaal leeg was voor hij ging slapen.”