Laurien Bleeker Persoonlijke verhalen 8 mei 2022, 12:38

Leestijd: 3 minuten

Mariëlle (38): ‘Mijn zesjarige kleuter is de pestkop uit zijn klas…’

Het zoontje van Mariëlle gaat altijd met veel plezier naar school, maar wat ze niet weet is dat hij de pestkop uit zijn klas is. Hier komt ze gedurende het schooljaar achter doordat ouders haar aanspreken op zijn gedrag.

Mariëlle (38): “Mijn zesjarige kleuter heeft een leuke klas waar hij al een tijdje in zit. Het is een groep 1/2 klas en hij hoort nu bij de oudere kindjes uit groep twee. Na de zomer gaat hij naar groep drie. De klas waarin hij nu zit verandert regelmatig, want er komen steeds meer kinderen bij. Er zitten dus kinderen in zijn klas die net vier jaar geworden zijn en kinderen die al een tijdje zes geworden zijn. Best een groot verschil.

Dat merkt mijn zoontje ook. Hij heeft een paar vriendjes in zijn klas van dezelfde leeftijd en dat zijn, vind ik, niet de leukste jongens. Ze zijn druk, lokken elkaar uit en doen wedstrijdjes met elkaar en lachen degene die verliest dan uit. Mijn zoontje is klein, soms wel een kop kleiner dan die andere jongens, dus moet een beetje tegen ze opboksen. Dit heeft hij thuis ook, met twee oudere broers. Het is dan ook een pittig joch dat van zich af weet te bijten, maar een pestkop? Dat had ik niet zien aankomen.

Hij is de pestkop van het schoolplein tijdens de pauzes

Nu heeft dit groepje oudere kinderen het dus gemunt op de jongere kinderen uit de klas. Vooral op het schoolplein tijdens de pauzes, waar weinig overzicht van leerkrachten is. Natuurlijk staan er wel leerkrachten die toezicht houden, maar het schoolplein is groot genoeg om dingen te doen uit het zicht van de meesters en juffen. En dat gebeurt dus ook, blijkbaar. Ik werd laatst namelijk aangesproken door een andere moeder uit de klas. Mijn zoontje zou haar zoon pijn hebben gedaan in de pauze, expres. Ik heb dit later aan mijn kind gevraagd en hij bekende dat er inderdaad het een en ander gebeurd was tijdens het buitenspelen.

Vervolgens werd ik, een paar weken later, door zijn juf gebeld. Of ik even op gesprek wilde komen, want ze wilde iets met me bespreken. Tijdens de afspraak vertelde ze dat mijn zoon niet heel lief is voor de kinderen uit zijn klas. Hij scheen kinderen tijdens de pauze op de grond te duwen, op ze te gaan zitten en soms zelfs te schoppen. Ook pakt hij speelgoed af en maakt hij bouwwerken van anderen stuk. Natuurlijk schrok ik hiervan, maar ze verzekerde me dat dit soort dingen vaker voorkomen bij kleuters. We maakten een aantal afspraken en ik zou met mijn zoontje gaan praten.

Hij vertelde dat hij wel eens iets afpakt van andere kinderen, maar dat ze het ook bij hem doen. En hetzelfde geldt voor de andere gebeurtenissen. Natuurlijk zijn er altijd twee kanten van het verhaal en ik vond het lastig om te weten hoe het nou echt zat. Thuis merkte ik niet aan hem dat hij een pestkop zou zijn… Toen stuurde weer een ander ouder een appje me: ze wilde in gesprek met de juf, de directeur van de school en met mij over het gedrag van mijn zoon tegen haar dochter…

De juf denkt dat groep drie hem goed zal doen

Uiteindelijk ben ik met mijn zoon naar dat gesprek gegaan en zijn er goede afspraken gemaakt. De andere ouder vond ook dat er te weinig toezicht op het schoolplein was, dus nu worden ook ouders die dat willen en kunnen ingezet om tijdens pauzes het grote plein in de gaten te houden. Hier is al vaker over gediscussieerd en dit leek iedereen een goede oplossing. Wat betreft mijn zoontje, daar zijn weer afspraken mee gemaakt. De juf denk ook dat het in groep drie beter zal gaan, omdat hij dan alleen met klasgenoten van zijn eigen leeftijd in de klas zit (ook vanuit andere groepen een/twee) en die zijn allemaal een stuk groter. Ze denkt dat hij dan ook wat rustiger zal worden en meer uitdaging in de klas vindt.

We hopen het, want het laatste wat ik wil is dat mijn kleuter een pestkop blijft.”

Treiteren en pesten: hoe maak je ze weerbaar?