Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen 6 aug 2024, 09:04

Leestijd: 3 minuten

De kinderen van Sharon (40) zijn nog nooit buiten Nederland geweest: ‘Ikzelf ook maar enkele keren’

Tegenwoordig vliegen heel wat ouders de hele wereld rond met hun kinderen. Sharon niet, haar kinderen zijn nog nooit buiten ons kleine kikkerlandje geweest. “Ik krijg het al benauwd als ik eraan denk.”

“Als ik eraan terug denk, dan weet ik precies waar het ‘mis’ is gegaan. Bij mijn ouders. Zij namen mij en mijn broer altijd mee naar een camping, op twintig minuten afstand van ons huis. Daar hadden we een vaste plek en gingen we iedere vakantie, en ook vaak in het weekend, heen. We hadden daar de grootste lol, samen met onze campingvrienden. 

Buiten de provincie

Toen ik negentien was, werd ik een beetje rebels en wilde ik meer dan onze camping, provincie en Nederland zien. Ik ging met een vriendin, die er net zo over dacht, geregeld met de trein naar andere steden in Nederland. Zo reisden we vanaf ons kleine dorpje in Drenthe, naar Amsterdam, Utrecht en Rotterdam. En dat allemaal binnen twee maanden. Ik voelde me net een wereldreiziger. Ook gingen we een keer met de trein naar Düsseldorf. Spannend dat we het vonden. 

Aan de ketting

Aan die rebelse tijd kwam snel een eind, toen ik op mijn twintigste verkering kreeg met Ruud. Hij kwam uit hetzelfde dorp en zijn ouders hadden, net zoals mijn ouders, een plekje op de camping. Daar kenden we elkaar ook van. Het was na drie afspraakjes dik aan. In plaats van alleen, gingen we voortaan ieder weekend en iedere vakantie samen naar de camping. Eerst langs zijn ouders en daarna langs mijn ouders. 

Geen drang om te reizen

Ik had toen ik begin twintig was af en toe het idee om op vakantie te gaan naar Spanje of naar Italië, maar Ruud vond dat maar niets. ‘Wat is er mis met onze camping?’, riep hij dan. Hij had totaal geen drang om te reizen. Ik toen ook steeds minder, maar toch ben ik nog drie keer naar het buitenland geweest. Met mijn zus ben ik nog naar Keulen, Brussel en Antwerpen geweest. Zij was in tegenstelling tot mij wel heel reislustig en had zelfs al een paar keer gevlogen.

Nog nooit buiten Nederland

Onze kinderen zijn nu 13 en 12 jaar en zij zijn nog nooit buiten Nederland geweest. Inmiddels heb ik, net zoals Ruud, er geen behoefte meer aan. We hebben een heerlijk huis en inmiddels een eigen plekje op de camping, waar we graag komen. De kinderen hebben net zoals wij vroeger daar hun eigen vriendengroep en hebben het er iedere keer weer fantastisch. Tegenwoordig is er ook zoveel gaande in het buitenland dat ik er ook niet meer zo nodig heen hoef. Ik krijg het al benauwd als ik eraan denk om naar het buitenland te moeten. 

Kinderen willen wel

Onze kinderen willen wel graag naar het buitenland. Zo hebben ze vriendjes die al in Spanje, Frankrijk of zelfs naar Amerika zijn geweest. Zij willen dat ook en vragen er geregeld om. Ik heb tegen ze gezegd dat ze, wanneer ze achttien zijn, mogen doen en laten wat ze willen. Wie weet zijn ze tegen die tijd wel net zoals hun ouders, en willen ze helemaal niet meer weg. Of zullen ze écht de hele wereld over gaan reizen. Wat ze ook doen, ik zal ze steunen.”

* Om privacy redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.

Op vakantie? Zo zorg je voor een relaxte reis met kinderen