Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen 14 mrt 2023, 15:05

Leestijd: 3 minuten

Ramona (38): ’Mijn kinderen zijn na de scheiding bij hun vader gaan wonen en ik had het niet anders gewild’

Na een scheiding kiezen veel ouders voor co-ouderschap of blijven de kinderen bij de moeder wonen. Bij Romana is dit anders gegaan, haar kinderen zijn na de scheiding bij hun vader gaan wonen. “Het heeft ervoor gezorgd dat ik een leukere moeder ben, want dat was ik voor de scheiding namelijk niet.”

“Na drie jaar relatie vonden we het de hoogste tijd voor een volgende stap: we wilden aan een gezin beginnen. Binnen vier jaar kregen Will en ik drie kinderen. Ik vond twee kinderen eigenlijk wel genoeg, maar Will wilde er graag nog een derde bij. Ik ging overstag. Na de bevalling merkte ik dat ik het allemaal erg veel vond, zeker omdat de kinderen jong waren en nog veel hulp nodig hadden. Will werkte veel en ik was thuis met drie kinderen die alle drie volop mijn aandacht vroegen.

Geen slaap

Een jaar na de komst van ons derde kind was ik kapot. Ik sliep niet meer en was alleen maar aan het piekeren. Mijn ouders zagen hoe zwaar ik het had en boden gelukkig aan om af en toe een dagje op te passen. Op die manier kon ik wat opladen, terwijl de kinderen een leuke dag bij opa en oma hadden.

Relatie in zwaar weer

De relatie tussen Will en mij werd steeds slechter. We leefden steeds meer langs elkaar heen en hadden bijna geen aandacht voor elkaar. In het weekend hing hij de leuke vader uit, terwijl we hem doordeweeks amper zagen. Ik ging eraan onderdoor. Toen Will aangaf dat hij wilde scheiden was ik verdrietig, maar ik zag in dat het beter was. Niet alleen voor Will en voor mij, maar ook voor de kinderen.

Bij vader wonen

We hebben diverse gesprekken met een relatiecoach gehad. Bij elkaar blijven was geen optie. De liefde was gewoon op. Voor de kinderen wilden we het zo goed mogelijk gaan doen. We spraken af dat de kinderen bij hun vader gingen wonen en om het weekend bij mij kwamen. Will wist hoe zwaar ik het vond met drie kinderen en hij wilde minder gaan werken om meer tijd met de kinderen te kunnen doorbrengen. Co-ouderschap was ook nog even een optie, maar ik vond dat teveel heen en weer gereis voor de kinderen. Dat zou alleen maar voor onrust bij iedereen zorgen.

Twee weekenden per maand

Ik zie de kinderen nu al een jaar maar twee weekenden per maand. Veel moeders zullen dat verschrikkelijk vinden, maar ik niet. Ik had het niet anders gewild. In die twee weekenden zorg ik ervoor dat ik veel energie heb en dat we leuke dingen kunnen doen. Deze situatie heeft ervoor gezorgd dat ik een leukere moeder ben geworden, want dat was ik voor de scheiding namelijk niet. Dat weet ik van mezelf en dat heeft mij veel verdriet gedaan. Gelukkig kan ik nu zeggen dat ik in de weekenden dat ik ze wel zie, wél een leuke moeder ben.

Toekomst

De kinderen weten inmiddels niet beter en zijn erg blij als ze me zien. Soms hebben ze het even moeilijk en willen ze aan het einde van het weekend niet meer weg. Dat snap ik en zij mogen zich zo voelen. Gelukkig hebben ze het ook erg naar hun zin bij hun vader, dat zeggen ze ook altijd. Mochten ze als ze ouder zijn vaker bij mij willen zijn, dan kunnen mijn ex en ik daarover spreken, maar voor nu is dit in ieder geval de juiste keuze.

Co-ouderschap na een scheiding: de voors en tegens op een rij