Pleun: ‘Allebei mijn tieners gebruiken antidepressiva’
Het is niet altijd makkelijk om vader of moeder te zijn. Zeker niet wanneer je kinderen niet goed in hun vel zitten of zelfs depressief zijn, zoals de kinderen van Pleun: “Allebei mijn kinderen zijn depressief en gebruiken antidepressiva. Door de vele zorgen die ik heb, slaap ik slecht en sta ik op het punt om in te storten.”
“Als puber ben ik zelf jarenlang depressief geweest. Ik merkte op een gegeven moment ook aan mijn kinderen van vijftien en zestien jaar, dat het niet zo goed ging. Ze kwamen alleen nog buiten om naar school te gaan, spraken nog maar weinig met hun vrienden af, aten en sliepen slecht en zagen er zichtbaar down uit. Toen mijn man en ik met de kinderen spraken, bleek dat ze inderdaad niet goed in hun vel zaten. Ze waren niet blij op school, niet met hun vrienden en zagen de toekomst somber in. We schrokken er enorm van.
Depressieve gevoelens
Ik had zo gehoopt dat mijn kinderen een fijne puberteit zouden hebben. Helaas was dit niet het geval. Gelukkig wist ik door mijn eigen ervaring dat we snel moesten handelen, voordat het nog erger zou worden. Ik besloot contact op te nemen met de huisarts en hij gaf me een doorverwijzing naar een kinderpsycholoog. Ook gaf hij een recept voor antidepressiva, waarmee de kinderen gelijk moesten starten. Iedereen die weleens antidepressiva heeft gebruikt weet dat de sombere gevoelens in de eerste periode erger worden. Dat was ook het geval bij onze kinderen.
Geen school
Het was zelfs zo erg dat mijn zoon en dochter niet meer naar school konden. Ze lagen alleen maar thuis in bed, huilend of starend naar het plafond. Ik hield ze goed in de gaten, want ik wilde niet dat er iets ergs met ze zou gebeuren. Ook stond ik nauw in contact met onze huisarts. Met mijn werk kon ik regelen dat ik een tijdje vanuit huis kon werken. Zij zagen gelukkig in dat het voor ons hele gezin een moeilijke situatie was.
Uitgeblust
Inmiddels zijn mijn kinderen gewend aan de antidepressiva en gaat het wat beter met ze. Ze gaan nog steeds niet naar school, maar komen wel weer buiten in onze tuin. Ik ben blij, dat het met hen iets beter gaat, maar helaas gaat het met mij niet zo goed. Ik ben uitgeblust en weet niet wanneer ik voor het laatst meer dan twee uur achter elkaar heb geslapen.
Wachtlijst psycholoog
We zijn nu een paar maanden verder, maar nog steeds zijn mijn kinderen niet aan de beurt bij de psycholoog. Hopelijk kunnen ze binnenkort terecht, want het is erg moeilijk om mijn pubers zo somber te zien. Ik gun ze een leuk en gezellig leven, maar dan hebben ze wel eerst hulp van een psycholoog nodig. Ik hoop zo dat die mijn kinderen kan laten inzien dat het leven de moeite waard is.”