Redactie Opvoedadviezen 15 jun 2021, 08:15

Leestijd: 3 minuten

Advies van de redactie: Mijn zoontje praat heel kinderachtig. Ik word er gek van!

Als ouder zit je regelmatig met vragen en kwesties rondom het opvoeden van je kinderen. J/M ouders geeft graag antwoord op al deze vragen in de rubriek ‘advies van de redactie.’ Dit keer is het onderwerp: een jongetje dat steeds kinderachtig doet. ‘Mijn zoontje praat heel kinderachtig’

De vraag

Mijn zoontje van 8 heeft de laatste paar maanden de irritante gewoonte ontwikkeld om heel kinderachtig te praten. Hij doet alsof hij een klein kind is en zet een babystemmetje op, compleet met zinnen als ‘zelluf doen’ en ‘mama boos?’ Zelf vind ik dat super irritant, het is nergens voor nodig. Maar niets helpt, als ik zeg dat het irritant is, of als ik boos word, gaat hij er gewoon mee door. Is er een andere manier om hem ermee te laten ophouden?

Het advies

Kinderachtig praten kan voor een kind gewoon iets zijn dat hij een periode leuk vindt. Het kan ook betekenen dat je zoontje – al dan niet door iets wat gebeurt of gebeurd is – het tijdelijk nodig heeft om af en toe ‘klein’ te zijn. Ook kan het zijn dat het kinderachtig praten aandacht heeft gekregen door jullie reactie en irritatie, en hij dit nu (on)bewust doet om die aandacht weer te krijgen. Om te beginnen zou ik eens naar je eigen reacties en gedrag kijken. Reageren jullie er inmiddels steeds op als hij het doet? Boos worden heeft inderdaad geen zin en steeds maar zeggen hoe irritant het is of vragen of het nou nodig is ook niet. Dat is veel te veel (negatieve) aandacht die het vaak alleen maar in stand houdt.

Wat kun je wel doen?

• Probeer om er in de basis gewoon niet op te reageren, geen aandacht aan te geven.
• Daarnaast zou ik met hem bespreken dat hij het kennelijk even nodig heeft om af en toe als een klein kindje te praten. Dat is oké, maar niet de hele tijd en te pas en te onpas. Maak met hem een afspraak wanneer het wél mag en ga er dan gewoon even in mee. Voor het slapen gaan kan bijvoorbeeld een goed moment zijn, met een duidelijk einde omdat hij dan moet gaan slapen.
• Benoem het ook duidelijk als hij even in zijn ‘baby doen gedrag’ zit. Zo kader je het.
• Verder kun je proberen met hem af te spreken dat je op andere momenten dan voor het slapen gaan niet reageert wanneer hij als een klein kind praat. Omdat hij gewoon een kind van 8 jaar is en die praten niet als baby’s. Je geeft dan duidelijk aan dat je niet hem maar dit stukje gedrag negeert.
• Is het baby-praten niet op jou gericht? Laat hem dan en negeer het helemaal. Praat je zoontje heel kinderachtig tegen jou of stelt hij een vraag, dan zeg je steevast: ‘Het is geen “baby-tijd” dus ik luister alleen/weer naar je als je gewoon praat.’ Zodra hij gewoon praat, geef je weer reactie en anders niet (ook niet non-verbaal!). Vervolgens komt het er vooral op aan dat je dat consequent volhoudt.

Ik verwacht dat je met deze aanpak zult merken dat het minder interessant voor hem wordt en dus ook zal verminderen. Zo niet, dan kun je later eens kijken of er een andere reden achter zit. Maar op dit moment is vooral belangrijk dat jullie er consequent mee omgaan!

Bedtijd! 10x zo versterk je de band met je kind voor het slapen