Hoe ondersteun je een kind met (te) grote toekomstdromen?
Aandoenlijk is het wel, als je kind vertelt dat zijn of haar grote droom is een profvoetballer, wereldberoemde zangeres, astronaut, de redder van het klimaat of de president van de wereld wil worden. Maar vaak menen ze het wel serieus. Hoe reageer je op je kind dat vertelt over zijn grote toekomstdromen?
Je wilt je kind natuurlijk wel serieus nemen, maar is soms een gezonde portie nuchterheid nodig als je eigenlijk weet dat de toekomstdroom van je kind te hoog gegrepen is?
Kind met grote toekomstdromen
Het is niet zeldzaam dat kinderen hun ouders vertellen over wat ze later willen worden, en dat die beroepen (als het al beroepen zijn) soms veel te hoog gegrepen zijn. Of misschien zijn ze niet te hoog gegrepen, maar weet je dat de kans dat het werkelijkheid wordt erg klein is of extreem hard werken vereist. Misschien weet je zelfs al dat het er financieel niet naar staat een peperdure opleiding voor je kind te betalen voor het beroep van zijn dromen.
Dan kom je natuurlijk voor een dilemma te staan: leg je je kind realistisch uit in hoeverre zijn droom werkelijkheid kan worden, of steun je je kind onvoorwaardelijk en laat je hem in zijn droom geloven, hoe onmogelijk die soms ook lijkt?
Onvoorwaardelijk ondersteunen
Je kind beschermen tegen een teleurstelling is niet het juiste om te doen. Het zal je kind naarmate het ouder wordt vanzelf duidelijk worden hoe realistisch zijn toekomstdroom echt is: bijvoorbeeld als hij er bij de voetbalclub in de puberteit achterkomt dat een nihil aantal kinderen doorstroomt naar een profclub.
Beter is om je kind onvoorwaardelijk te ondersteunen met zijn grote toekomstdroom. Zo voelen ze zich gesteund door jou, en het is voor kinderen hartstikke leuk om een droom te hebben waarover ze kunnen fantaseren. Dat jij bevestigt dat het met hard werken misschien wel zal lukken, geeft ze een gevoel van zelfverzekerdheid en hoop. Zo word jij ook geen vervelende curlingouder die haar kind overal voor probeert te beschermen, wat veel nadelen kan hebben. Veel beter is om je kind zelf te laten ontdekken wat nu wel en niet mogelijk is.
Daar komt bij dat kinderen geneigd zijn alles op zichzelf te betrekken. Als je je kind dus niet op zangles doet omdat hij of zij echt niet goed kan zingen en je weet dat een zangcarrière onrealistisch is, kan je kind dat anders opvatten. Je kind kan dan denken echt niet goed genoeg te zijn, wat niet goed is voor het zelfbeeld. Als je kind op latere leeftijd zijn toekomstdroom nog niet uit zijn hoofd heeft kunnen zetten, kan hij het niet verwezenlijken ervan ook wijten aan jullie gebrek aan steun.
Begeleiden van het talent
Al is de droom van je kind niet realistisch, je kunt hem of haar op weg helpen kritische vragen te stellen over wat zij denken dat nodig is om die grote toekomstdroom te bereiken. Zo worden ze zelf aan het denken gezet over concrete stappen.
Merk je dat je kind eigenlijk best goed is in zingen, voetbal of schilderen? Dan is de sleutel om je kind genoeg materiaal en activiteiten aan te reiken om zijn of haar talent volop te kunnen ontwikkelen. Dat kan betekenen een sportclub, extra lessen of genoeg materiaal om thuis bezig te blijven. Blijf je als ouder vooral richten en complimenten geven op het proces, en niet op het eindresultaat: zo blijft je kind gemotiveerd en zelfverzekerd, ook als het gewenste resultaat niet meteen wordt behaald.
Jenoah (10) en Jelyan (9) zijn talentvolle voetballers: ‘PSV wilde hem ook hebben’