Sanna (32): ‘Mijn kind zit alleen maar op de iPad, volgens mij is hij verslaafd’
Sommige kinderen spelen de hele dag buiten terwijl andere kinderen gek zijn op bepaalde soorten speelgoed. Het zoontje van de 32-jarige Sanna zit alleen maar op zijn iPad. Met geen mogelijkheid krijgt ze hem achter dat beeldscherm vandaan en ze weet niet meer goed wat ze ermee aan moet.
Sanna (32): “We hebben twee kinderen, mijn man en ik. Twee jongens, een van zeven jaar oud en de ander is net vier. Beide zitten ze op de basisschool waar ze het erg naar hun zin hebben. De jongste was erg toe aan zijn nieuwe school. Hij ging altijd mee om zijn grote broer te brengen en bleef dan het liefste op school om te spelen. De opvang, daar werd hij echt te groot voor, vond hij. Wat was hij blij toen hij eindelijk vier werd en lekker kon gaan spelen in groep 1 van de basisschool.
Onze oudste van zeven is iets minder enthousiast over school. Hij doet wel mee in de klas, maar echt zin om te leren heeft hij niet. Wel heeft ‘ie veel vriendjes waar hij graag mee speelt. Als je aan hem vraagt wat hij het leukste vindt om te doen op school, dan is dat het moment waarop de televisie kijken…
Hij pakt zijn iPad zodra hij thuiskomt
Zo gaat het thuis dus ook. Zodra hij thuiskomt, pakt hij zijn iPad en gaat hij filmpjes zitten kijken. Waar voorheen Duplo zijn favoriete speelgoed was, laat hij dat nu compleet links liggen. Ook ander speelgoed vindt hij niet meer interessant. Ik heb hem zelfs meegenomen naar de speelgoedwinkel om dat kijken of daar iets lag waar hij interesse in had. Maar nee… De iPad is het enige wat hij interessant vindt. Volgens mij is hij verslaafd.
Wat hij daarop doet? Spelletjes vooral, en YouTube filmpjes kijken. Van die filmpjes die over slijm maken gaan en filmpjes waarbij kinderen bergen met speelgoed uitpakken. Als ik hem vraag om de iPad even weg te leggen om iets anders te gaan doen, dan gaat hij zeuren. Hij zegt dan dat hij niets leuks heeft om mee te spelen en alles wat ik voorstel is stom of saai. Het enige wat hij wil is buitenspelen met buurtkinderen, maar hij neemt niet de moeite om ze op te halen. Hij gaat dus alleen naar buiten als zij hem ophalen.
We hebben hier al verschillende discussies (lees: ruzies) over gehad. We hebben afspraken gemaakt, een beloningssysteem geprobeerd, straf uitgedeeld als hij weer eens niet luisterde en de iPad niet weg wilde leggen. We hebben zelfs de iPad verstopt, maar dat leverde elke middag zo’n drama op, dat ik die er snel weer bij gepakt heb. Voor nu werken we met een wekkertje. Hij mag een uurtje op een tijd naar keuze op de iPad na schooltijd (tussen 15:00 en 18:00 uur, of een uurtje na het eten) en als het wekkertje gaat, moet hij iets anders gaan doen. Dit kost hem veel moeite en ons een hoop energie, maar het werkt redelijk.
Vond hij maar een leuke hobby, net als zijn broertje
Zijn broertje kan nog heerlijk spelen, maar die is ook een stuk jonger natuurlijk. Die heeft ook nooit erg de behoefte gehad om voor de tv te hangen of om zichzelf achter een beeldscherm te vermaken. Natuurlijk kan je niet twee kinderen gaan vergelijken, maar toch betrap ik mezelf daar af en toe op. Ik zou het gewoon zo leuk vinden als mijn oudste ook een hobby heeft. Maar wat we ook voorstellen (muziekles, knutselen, moeilijkere bouwwerken maken met Lego…), niets vindt hij leuk genoeg om die eeuwige iPad uit naast zich te laten liggen.”