Hoe weet je of je kind genoeg vriendjes heeft?
Het idee dat je kind niet is uitgenodigd op een kinderfeestje van een klasgenootje of dat je kind al twee weken lang bij niemand is gaan spelen. Als ouder kan de sociale hiërarchie tussen kinderen je zomaar onzeker maken. Waarom geen uitnodiging? Waarom geen speelafspraken? Heeft mijn kind wel genoeg vriendjes?
Spoiler alert: het gaat niet om het aantal vriendjes en vriendinnetjes of het aantal speelafspraken in een week.
Heeft je kind genoeg vrienden?
Waar het dan wel om gaat? Het belangrijkste is, dat wanneer je kind wil socializen, spelen of sociaal communiceren, dat er leeftijdsgenootjes beschikbaar zijn. Leeftijdsgenootjes waarmee je kind met succes – zonder ruzie, verlies van interesse of een andere uitdaging – kan praten en spelen.
Magisch getal
De toegang tot leeftijdsgenootjes is iets dat per woonplaats, gemeenschap of cultuur kan verschillen. Zo worden jonge ouders in Noorwegen door het ziekenhuis gekoppeld aan andere ouders met jonge kinderen, zodat ze speelafspraken kunnen plannen. Maar woon je als kind in een wolkenkrabber in New York dan kan het een stuk moeilijker zijn om leeftijdsgenootjes op te zoeken. Het een is niet per definitie beter dan het ander, want er is geen magisch aantal vrienden dat je kind zou moeten hebben.
Wat er ook niet toe doet, is je eigen sociale omgang in je jeugd. Ouders moeten zichzelf en hun jeugd niet vergelijken met hun kind. Hoe jij vroeger in het leven stond qua vriendjes, zegt niets over de huidige situatie van je kind.
Dit kun je doen
Dat klinkt allemaal leuk, maar het hoeft de zorgen over je kind niet weg te nemen. Als je twijfelt of je kind wel genoeg vriendjes heeft, dan kun je een van onderstaande dingen doen:
Praat met de leraar
Wil je meer weten over je kind en zijn vriendjes, dan kun je bij de leraar vragen naar vriendschappen op school, gedrag op de speelplaats en hoe je kind meewerkt tijdens groepsactiviteiten? Is je kind betrokken bij de interactie met alle anderen, trekt hij zich terug of is hij geïsoleerd? In dat laatste geval kun je in overleg met de leraar actie ondernemen.
Vraag je kind naar zijn beste vriend
Zoals we al zeiden: het aantal vriendjes doet er niet doe. Misschien heeft je kind maar één vriendje en is dat zijn beste vriend. Probeer dit maatje uit te nodigen voor een filmavond, een logeerpartijtje of iets anders. Op deze manier krijg je de mogelijkheid om je kind te observeren wanneer hij met een leeftijdsgenootje speelt.
Check de uitnodigingen voor feestjes
Ga na of je kind is uitgenodigd voor feestjes en andere activiteiten met klasgenoten. Dit is vaak een veelzeggende statistiek. Immers, als je kind is uitgenodigd voor feestjes, dan suggereert dit dat hij is geaccepteerd. Zelfs op deze jonge leeftijd wanneer ‘iedereen is uitgenodigd’.
Luister en leer
Luister en kijk naar je kind. Observeer. Het is pas tijd om je zorgen te maken over je kind als hij zich eenzaam, verdrietig of ongelukkig voelt. Dit kan je kind aangeven door bijvoorbeeld dingen te zeggen als ‘niemand vindt mij leuk’ of ‘ik heb geen vrienden’.
Twee soorten problemen
Mocht je kind moeite hebben met de sociale omgang, houd dan in je achterhoofd dat kinderen twee soorten fundamentele sociale problemen hebben. Ze zijn ofwel te agressief, onstuimig of overdreven. Of ze zijn geïsoleerd en teruggetrokken. De eerste leidt tot afwijzing door leeftijdsgenoten. De tweede is verwaarlozing door leeftijdsgenootjes.
Mocht een van de bovenstaande punten je tot zorgen praten, dan is de volgende stap om met de leraar op school of met de schoolpsycholoog van je kind te praten. Zij kunnen je eventueel doorverwijzen naar een kinderpsycholoog.
De zoon van Stefanie heeft geen vriendjes. Hoe gaat ze daar mee om? Dat lees je hier.