J/M Ouders-panel: ‘Kan mijn dochter van 8 alleen naar de supermarkt?’
In het J/M Ouders-panel beantwoorden drie panelleden een opvoedvraag van onze lezers. Het panel bestaat uit deskundigen en experts met ieder hun eigen specialisme. Deze keer de vraag: “Kan mijn dochter van acht alleen naar de supermarkt?”
Deze week beantwoorden onze panelleden Mariëlle Beckers, Frieda Eichhorn en Tischa Neve de volgende vraag:
“Mijn dochter van acht vraagt regelmatig of ze alleen naar de supermarkt mag. Bijvoorbeeld om een broodje of snoepje te halen. Nu is de supermarkt op loopafstand (10 minuten) en hoeft ze nergens over te steken, maar toch vind ik haar eigenlijk te jong. Ze wordt dan boos als ik nee zeg, omdat vriendinnetjes dit wel mogen. Ben ik een overbezorgde moeder? Of heb ik gelijk dat acht jaar nog te jong is om alleen naar de supermarkt te gaan?”
Heb jij ook een vraag voor het J/M Ouders-panel? Stuur dan een mail met jouw vraag naar [email protected]
'Weet je kind wat ze moet doen in een situatie die anders is dan ze had verwacht?'
“Het is lastig om daar een leeftijd aan te hangen. Het ene kind is namelijk het andere niet. Sommige kinderen hebben op achtjarige leeftijd, zeker als ze aangeven dat ze zelf willen, voldoende zelfvertrouwen om alleen te gaan. En als de supermarkt dan in dezelfde straat lig, ze hoeven geen straat over te steken en het is gewoon overdag. Dan is er niet zoveel mis mee om haar af en toe naar de supermarkt te laten gaan om een boodschap te halen.
Het kan echter ook zo zijn dat je een kind van tien jaar hebt, die daar nog helemaal niet aan toe is. Die dat niet durft en het nog steeds heel spannend vindt om überhaupt iets alleen te doen.
Dus zoals bij alles is het heel belangrijk om te kijken naar je kind en de ontwikkeling van je kind. Je kunt kijken naar de zelfstandigheid en bijvoorbeeld of je kind angstig is. Maar bedenk ook; weet je kind wat ze moet doen in een situatie die anders is dan ze had verwacht? Stel bijvoorbeeld je dochter komt bij de kassa en ze is haar geld vergeten, of ze is een boodschap vergeten. Weet ze dan wat ze moet doen? Hoe ze hulp kan vragen? Of hoe ze terug kan lopen naar huis?
Als het antwoord daarop ja is, dan is het denk ik prima als zij dit zelf wil doen. En als het goed gaat betekent het dat het een heel zelfstandig autonoom meisje is die dit aan kan.
Kinderen zijn over het algemeen heel goed zelf in staat om aan te geven of ze iets spannend vinden of niet. Alleen als je kind twaalf is en nog steeds niet alleen naar de supermarkt durft, dan is het misschien wel tijd om ze te helpen en stimuleren. Maar anders kun je gewoon je kind hierin volgen.”
Marielle Beckers (1975) is orthopedagoog. Ze is samen met psycholoog Sonja Borgsteede eigenaar van Buro Bloei. In haar eigen praktijk begeleidt ze ouders bij opvoedvraagstukken. Daarnaast is ze systeemtherapeut in opleiding.
'Opvoeden betekent ook loslaten'
“Stel jezelf de vraag: ‘Wat maakt dat ik zo bezorgd ben?’ Je zult jouw redenen hebben om je dochter van acht jaar niet alleen naar de supermarkt te laten gaan. Elke kind is anders en waar het ene kind van acht jaar al heel veel verantwoordelijkheid aan kan, is het andere kind daar nog niet aan toe. Schrijf voor jezelf de voors en tegens op. Het is makkelijker aan je dochter uit te leggen als de redenen voor jezelf duidelijk zijn. Zorg ook dat je op een lijn ligt als ouders. Ondertussen werk je wel aan een stappenplan.
Opvoeden betekent ook loslaten. Hoe zou je haar stap voor stap alleen naar de supermarkt kunnen laten lopen, ongeacht of ze 8, 9 of 10 jaar is? Het gaat erom dat jullie er allebei aan toe zijn. Bespreek een stappenplan samen met je dochter. Geef haar een stukje regie. Laat haar bijvoorbeeld eens een tekening maken van de route en loop deze samen, met haar als gids. Zo kun je zien hoe haar oriëntatie is en of ze alert is op het verkeer om haar heen. Zou ze een gps-horloge om willen of een telefoon mee?
Het wandelen naar de supermarkt staat nog los van haar gedrag in de supermarkt. Geef haar een bankpas of geld mee en laat haar alleen de supermarkt in gaan, terwijl je buiten wacht. Gaat dit allemaal goed? Laat dan eens een oudere broer, zus of een vriendinnetje meegaan. Loopt alles op rolletjes en zie je dat je dochter groeit in haar zelfvertrouwen? Dan is het tijd om haar je vertrouwen te geven en je angsten los te laten. Als je eigen angst de ontwikkeling van je kind in de weg gaat zitten, dan pas kun je spreken van een overbezorgde moeder. Tot die tijd is het heel verstandig alles af te wegen.”
Frieda Eichhorn is oprichtster van Gezinscoach. Met haar frisse blik, humor en oplossingsgerichte adviezen, helpt ze gezinnen met zorgen om weer grip op het gezinsleven te krijgen. Ze is naast gezinscoach ook communicatiedeskundige en heeft drie kinderen, waarvan de oudste zoon met Downsyndroom en ASS.
'Leg je kind uit dat je het zelf ook nog een beetje spannend vindt'
“Op dit soort vragen is geen eenduidig antwoord te geven. Het ene kind is op een andere leeftijd aan zoiets toe dan het andere. En het hangt natuurlijk ook af van de omgeving: druk, rustig, gevaarlijke of veilige route, klein dorp met veel bekenden of groter dorp of stad.
Het is aan jou om dat als ouder in te schatten. Je kunt rustig toewerken naar zelfstandigheid (en je eigen vertrouwen in de zelfstandigheid van je kind) door steeds iets meer vrijheid en ruimte te geven en te kijken hoe dat gaat.
Ook kun je met je kind afspreken dat jullie het eerst samen oefenen. Spreek samen door wat er allemaal bij een boodschap doen hoort en waar je op straat en in de winkel allemaal aan moet denken.
Vervolgens laat je haar als je erbij bent voor jou uit lopen, zelf de weg vinden en alle handelingen zelf doen. Lukt dat ook dan is ze eraan toe om het een keer alleen te doen. Zo kun je dat bijvoorbeeld ook doen met alleen fietsen en alleen thuisblijven.
Leg je kind uit dat je het zelf ook nog een beetje spannend vindt en dat het erbij hoort om het samen te oefenen. En verder is het ook goed om te bekijken wanneer het na al dat oefenen en opbouwen misschien gewoon zo is dat je het als ouder nog spannend vindt en moeilijk los kunt laten. Op een gegeven moment moeten we daar als ouder gewoon even doorheen ;-)”
Tischa Neve is kinderpsycholoog, opvoedkundige, moeder van Dim (2009) en pleegmoeder. Met haar praktijk Groot&klein inspireert en ondersteunt ze ouders en professionals bij de opvoeding en het grootbrengen van kinderen. Ook schreef ze meerdere boeken.
J/M Ouders-panel: ‘Mijn zoontje krijgt driftbuien als zijn broer ergens beter in is’