Uit huis geplaatste kinderen gemiddeld 6 keer doorgeplaatst: ‘Ik verloor mijn vrienden, school en sociaal netwerk’
Kinderen die uit huis worden geplaatst, komen vaak niet gelijk op de juiste plek terecht. Gemiddeld worden kinderen uit de jeugdzorg zo’n zes keer doorgeplaatst. En maar liefst één op de acht wordt vaker dan tien keer doorgeplaatst.
Dit blijkt uit onderzoek van het Verwey-Jonker Instituut, in opdracht van Het Vergeten Kind.
Behoefte aan rust en stabiliteit
Zes doorplaatsingen in de jeugdzorg is echt een gemiddelde, er zijn zelfs kinderen die al vaker dan twintig keer zijn verhuisd. En dat terwijl kinderen uit de jeugdzorg juist behoefte hebben aan rust en stabiliteit op een plek wat voor hen als thuis voelt. De meest voorkomende redenen van een doorplaatsing zijn het gebrek aan passende hulp en problemen op de plek waar ze wonen.
“Ik werd vaak zomaar verplaatst, zonder dat ik het zag aankomen. Niemand vroeg mij wat ik ervan vond”, vertelt Femke (20) aan Het Vergeten Kind. Femke werd in vier jaar tijd zeven keer doorgeplaatst. “Het voelde alsof ik telkens weer opnieuw moest beginnen, zonder ooit echt iets op te kunnen bouwen of ergens bij te horen. Al dat verhuizen gaf mij alleen maar stress en ik voelde mij wanhopig.”
Extra problemen door vele doorplaatsingen
Kinderen uit de jeugdzorg hebben al hun eigen problemen, maar het vele doorplaatsen zorgt daarbij voor extra problemen, zoals angst, depressie en eenzaamheid. Ook komen ernstige klachten voor, zoals PTSS en zelfs suïcidaliteit. Daarnaast zorgt het vele verhuizen vaak voor het moeten missen van onderwijs, vaak van school moeten wisselen en lange reistijden, waardoor veel van hen geen diploma halen.
“Door het doorverhuizen verloor ik mijn vrienden, mijn school en mijn sociaal netwerk”, vertelt Alissa (19) aan Het Vergeten Kind. Door al die doorplaatsingen heeft ze geen vertrouwen meer in anderen. “Er zijn zo veel beloften nooit waargemaakt, dat ik heb geleerd om nergens meer op te rekenen. Ik geloof gewoon niet dat mensen echt het beste met mij voor hebben.”
Geen afscheid nemen
Elke keer als een jongere wordt doorgeplaatst, weet diegene niet hoelang hij of zij ergens blijft. Ook zien ze een doorplaatsing nooit aankomen, waardoor ze vaak geen afscheid kunnen nemen van mensen die voor hen belangrijk zijn. Ze moeten ook vaak verhuizen naar een plek die ver van hun eigen omgeving is, ver van hun familie en vrienden.
Ook de 19-jarige Wilco vertelt aan Het Vergeten Kind dat hij elke keer bang was om opnieuw te moeten verhuizen. “Ik liep elke dag op mijn tenen, bang om een misstap te maken en weer weg te moeten. Telkens als ik begon te wennen aan een plek, vrienden maakte of me ergens thuis voelde, werd ik ineens overgeplaatst.”
Kinderen verdienen een stabiele plek
Het Vergeten Kind wil stabiele en aandachtsvolle woonplekken voor uit huis geplaatste kinderen. “Kinderen verdienen een stabiele plek om hun leven op te bouwen, niet om constant verplaatst te worden’, aldus Margot Ende- van den Broek, directeur Het Vergeten Kind. “Als we het in één keer goed doen, hebben kinderen daar hun hele leven profijt van.”
Op de website van Het Vergeten Kind kun je verschillende ervaringsverhalen over het doorplaatsen van uit huis geplaatste kinderen lezen en ook hulpverleners delen hun verhaal.