Valéry de Voijs Persoonlijke verhalen 30 okt 2023, 07:50

Leestijd: 2 minuten

Jasper: ‘Ik moest mijn zoon (13) traceren via zijn iPhone’ 

Het is voor iedere ouder een dilemma: hoeveel vrijheid geef je je kinderen? Zelf voelen zij zich misschien wel heel volwassen, maar het blijven kinderen met een eigen willetje. Jasper (46) kan strenge regels opstellen en duidelijke afspraken maken, maar zijn zoon heeft daar geen boodschap aan en doet precies wat hij zelf wil. Hij moest hem zelfs traceren via zijn iPhone.

“Noem me ouderwets, maar vroeger was het allemaal heel onschuldig. Ik ben opgegroeid in een klein dorpje in Brabant. Ik speelde altijd met hetzelfde groepje kinderen. We spraken dan af op het enige pleintje in de buurt, waar we ons uren konden vermaken met een voetbal, wat knikkers of voetbalplaatjes. Het was heel simpel. Voor het avondeten was je thuis: er was geen discussie over mogelijk.

Ik wist hem te traceren met behulp van Find my Friends

Ik weet niet wat ik fout heb gedaan in mijn opvoeding, maar mijn zoon van dertien heeft lak aan onze regels. Hij vroeg laatst netjes of hij mocht voetballen op het pleintje achter ons huis. Vervolgens gaf ik toestemming en spreek ik af dat hij om half zes uur thuis moest zijn. Om zeven uur was hij nog niet thuis. Ik heb hem toen weten te traceren met behulp van de iPhone app Find my Friends. Meneer was aan de andere kant van de stad in een slechte buurt.

Hij reageerde niet op mijn telefoontjes en appte ook niet terug. Ik ben vervolgens in de auto naar hem toe moeten rijden om hem te zoeken. Uiteindelijk trof ik hem aan in een steegje met wat oudere kinderen. Zelf had hij snoepjes gehaald, maar andere jongeren zaten te roken. Op dat moment ben ik heel boos geworden, maar de week erna flikt hij het weer.

Locatie uit

Van zijn oudere vriendjes heeft hij geleerd hoe hij zijn locatie-tracker moet uitzetten, zodat wij hem niet meer kunnen vinden. Laatst raakte ik behoorlijk in paniek toen hij om half acht nog niet thuis was en ik hem niet kon bereiken. Als hij dan uiteindelijk thuiskomt en ik mijn ongerustheid uitspreek haalt hij zijn schouders op ‘Ik was gewoon bij de Aldi-parkeerplaats’, zegt hij dan nonchalant.

Zelfs toen ik hem verbood om met zijn vrienden af te spreken, is hij er toch stiekem op uit gegaan. Hij vroeg of hij in de tuin mocht spelen, maar is uiteindelijk gewoon door het hek naar buiten gegaan en was weer uren weg. Tot nu toe gaat het steeds goed, en komt hij wel rond etenstijd thuis, maar ik maak me zorgen. Hij hangt op straat in slechte buurten met oudere kinderen die roken en blowen en ik kan hem niet bereiken. Ik vraag me niet af óf het binnenkort fout gaat, maar wanneer het fout gaat.”

Dit kun je doen als je kind veel spijbelt