Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen 26 jul 2023, 11:18

Leestijd: 3 minuten

Florian (52): ‘Ik vind het jammer dat mijn kinderen niet ons familiebedrijf willen overnemen’ 

Al 62 jaar heeft de familie van Florian een slagerij. “Mijn opa begon het bedrijf, mijn vader nam het over en de laatste tien jaar sta ik aan het roer”. Florian wil niets liever dan dat zijn twee kinderen het familiebedrijf overnemen, maar dat willen ze niet. “Ik heb er veel verdriet van en ik vind het ook nog eens zonde”.

“Tien jaar geleden vroeg mijn vader of ik de zaak wilde overnemen. Hij wilde graag met pensioen. Ik hoefde er geen twee keer over na te denken, natuurlijk wilde ik dat. Als klein jongetje liep ik al dagelijks door de slagerij en op mijn dertiende begon ik er te werken. Het slagersvak zit in mijn bloed. Ik doe alles voor de slagerij.

Geen interesse

Ik had gehoopt dat mijn kinderen, van nu zeventien en zestien, net zo enthousiast zouden worden over het slagersvak. Helaas is dit niet het geval. Mijn vrouw en ik zijn elke dag aan het werk in de slagerij, maar van jongs af aan hebben onze kinderen er geen interesse in gehad. Hoe vaak ik ze ook meenam, dingen uitlegde en voordeed. Het enige waarin ze geïnteresseerd waren, was het plakje worst dat ze van één van onze werknemers kregen.

Bijbaantje

Toen mijn kinderen op zoek wilden gaan naar een bijbaantje, was ik gekwetst. Ik zei direct dat ze in de slagerij aan het werk konden, wij konden zeker in de vakantieperiodes extra mankracht gebruiken. Helaas wilden ze dat niet. Ze wilden liever in de horeca of bij de bakker gaan werken. Mijn vrouw zei dat ik ze beter maar gewoon kon laten, maar diep in mijn hart had ik wel de discussie aan willen gaan.

Familiebedrijf overnemen

Omdat ik ook niet meer de jongste ben, wil ik graag over een jaar of vijf het rustiger aan gaan doen en twee of drie jaar daarna het bedrijf overdoen aan mijn kinderen. Ik vertelde dit aan mijn zoon en dochter, maar kreeg helaas niet de reactie die ik zou willen. Ze zeiden allebei direct dat ze de slagerij écht niet gingen overnemen. Of het nu over vijf of over tien jaar zou zijn, ze hadden hele andere plannen met hun leven. Ik heb er veel verdriet van en ik vind het ook nog eens zonde. Moet ik ons familiebedrijf dan zomaar overdoen aan vreemden of misschien wel helemaal sluiten?

Protest

Mijn dochter vond het zelfs zo erg dat ik het aan haar vroeg, dat ze uit protest vegetariër is geworden. Hoe moet ik dat als slager goedkeuren? Mijn vrouw probeert iedereen nu een beetje rustig te krijgen en te bemiddelen. Ze zegt tegen mij dat ze nog jong zijn en het misschien nu niet willen overnemen, maar misschien over vijf of tien jaar wel. Ik hoop dat ze gelijk heeft en er anders over gaan denken, want dit breekt mijn hart.”

Eefje over haar puber: ‘Ik raak het contact kwijt met mijn zoon en dat doet pijn’