Hoogbegaafd en slapeloos
Als ik naar bed ga, zie ik dat Heron nog wakker is. ‘Ik kan niet slapen omdat we morgenvroeg op vakantie gaan,’ zegt hij gefrustreerd.
Ik herken het. Het is heel tegenstrijdig; vertel me dat ik de volgende ochtend mag uitslapen en ik ben in dromenland voor je ‘Klaas Vaak’ zegt. Geef je me echter de opdracht de wekker voor zeven uur te zetten, dan lig ik nog uren te berekenen hoeveel uur slaap ik gehad zal hebben als het me nu lukt weg te zakken in het heerlijk rustige niets.
Heron heeft sowieso al minder slaap nodig dan de meeste mensen. Dat hebben veel hoogbegaafden. Toen zijn jongere zusje net geboren was, deelde ik mijn ongerustheid met de kraamverzorgster. Ze sliep zoveel, was ze wel gezond? De kraamhulp verzekerde me dat Ilse een normaal slaappatroon had. Ik was het gewoon niet gewend van haar oudere broer, die als baby grote delen van de dag en de nacht wakker was.
Na jaren rommelen met ellenlange bedtijdrituelen en een bijna standaard in-het-bed-van-papa-en-mama-in-slaap-vallen-regime, leerden we er in zijn kleutertijd op vertrouwen dat Heron zelf in slaap zou vallen als hij moe werd. Toen bleek dat hij inderdaad uit zichzelf in slaap viel, zodra hij eraan toe was. Niet altijd op bed, maar soms ook gehuld in verkleedkleren in een hoek van de kamer, of midden tussen de legosteentjes.
Tegenwoordig valt hij een uur voordat ik naar bed ga, rond tien uur, in slaap. Hij heeft dan zo’n twee uur in bed gelezen, geluisterd naar een gesproken boek, of (stiekem) gespeeld op zijn DS. Maar ‘s ochtends is hij – afgezien van een licht ochtendhumeur – fris en energiek. En hij is groot, sterk en gezond. Het is dus blijkbaar voldoende voor hem.
Veel van zijn vriendjes van de Leonardoschool slapen korter dan gemiddeld. Met wat moeders op het schoolplein heb ik laatst ervaringen en tips uitgewisseld. Variërend van rondjes rond het huis rennen, tot rustgevende spelletjes, muziekjes en geurtjes op het hoofdkussen en van inwendige middeltjes als warme melk met honing en kalmerende middeltjes van de drogist tot medicijnen van de huisarts.
Melatonine, gewoon van de drogist, werkt bij Heron meestal goed. Het zorgt ervoor dat het lichaam doorkrijgt dat het slaaptijd is. Piloten gebruiken het om geen last van een jetlag te krijgen. Het is op recept ook in een hogere dosis verkrijgbaar, al heeft Heron genoeg aan de pilletjes van de drogist. Zonder melatonine zou hij nog wakker liggen als wij zelf naar bed zouden gaan. Hij neemt er uit zichzelf een voor hij gaat slapen.
Deze keer werkt ook de melatonine niet. Heron heeft nu gewoon last van een erfelijk kwaaltje: niet kunnen slapen als er iets spannends gaat gebeuren. Daarom geef ik hem wat ik zelf in zo’n geval neem: een valeriaantabletje. Want opgewonden zijn voor de vakantie heeft niets met hoogbegaafdheid te maken.