Menucha van Ginkel Schoolkind 1 apr 2025, 15:03

Leestijd: 7 minuten

Hevige spierpijn en een bomvol rooster, maar Karlijn (14) zou nooit stoppen met dansen

In Nederland zijn er 12 DaMu-scholen, Dans- en Muziekscholen met een aangepast rooster voor topsporters. Hier kan een leerling – naast alle dans- of muzieklessen die bij de vooropleiding horen – een schooldiploma halen.  Ook Karlijn (14) combineert dansen op hoog niveau met haar schoolwerk.

🏆Bio

• Naam: Karlijn
• Leeftijd: 14 jaar
• School: 3 vwo
• Talent: Dans
• Begonnen: Op haar derde

Karlijn zet haar fiets in het fietsenrek bij het Beekdal Lyceum in Arnhem, dit is haar school. Het is net acht uur geweest. In het Frans lokaal zitten al wat leerlingen uit 3vwo, haar klas. Ze loopt het lokaal voorbij. De komende 2,5 uur danst Karlijn in de danszaal van school. Vervolgens sluit ze aan bij de rest van de klas en volgt ze de normale vakken zoals wiskunde en Duits. Soms is het andersom en danst ze nadat ze de reguliere lessen heeft gevolgd. Start van de dag: 8.30u, eindtijd: 18.00u. Ze glimlacht. “Ja, het zijn lange dagen en soms is dat wel heftig. Ik ben om 19.00u thuis en dan moet ik nog huiswerk maken.”

Meteen leuk

Karlijn is 14 en zit in 3 vwo, ze is een jonge leerling. Met haar lichtbruine haren in een staart vertelt ze rustig haar verhaal. Ze straalt een en al vriendelijkheid uit. Haar liefde voor dansen begon als peuter. “Gewoon lekker dansen dachten mijn ouders. Ik vond het meteen leuk.” In haar basisschooltijd danst ze twee keer per week bij een dansschool in Arnhem. “Als ik de kinderen in de hogere groepen zag dansen, dacht ik: Ohh, dat wil ik ook.” Ze lacht als ze eraan terugdenkt. De docenten zien haar gedrevenheid en gaan haar extra helpen.

Karlijn kijkt me serieus aan. “Nee, ik weet niet of ik echt talent heb, maar door mijn enthousiasme werd duidelijk hoe graag ik dit wilde.” In groep 8 wordt ze toegelaten tot een oriëntatiejaar dans bij Artez. (University of the Arts red.) Twee keer per week van vijf tot acht dansen. Modern, klassiek en folklore.

Eigen draai aan geven

“Daar heb ik hele goede vriendinnen gemaakt waar ik nog steeds bevriend mee ben. Het allerleukste aan dansen vind ik dat ik me helemaal kan uiten. Natuurlijk moet ik wel een beetje de stijl van de docenten pakken, maar ik kan er een eigen draai aan geven hoe ik het zelf wil opvullen.” Ze vertelt vol vuur: “De uitdaging vind ik leuk, nieuwe dingen leren.” Ze krijgt een twinkeling in haar ogen. “Als ik ergens lang naartoe heb gewerkt en het lukt eindelijk, dat geeft me zo’n boost. Dan denk ik: Oh yes!”

Zwaar

De combinatie dansen en school is zowel fysiek als mentaal zwaar.  ‘Soms heb ik ’s ochtends zoveel spierpijn dat ik de trap bijna niet afkom’. Karlijn volgt geen lessen muziek, drama en gym. Dat past er niet meer bij in haar rooster en het is een te zware belasting. Als ze uren van andere vakken mist, haalt ze de stof zelf in. Een topsportbegeleider is vier keer per week tijdens een ingeroosterd uur beschikbaar. 

“Zij is zo’n lieve vrouw, zij helpt me heel veel. Het is wel echt een ding, zulke lange dagen en dan moet ik ’s avonds nog huiswerk maken. Mijn vader heeft me weleens naar bed gestuurd toen ik ‘s avonds laat nog aan mijn huiswerk zat.” Bijna fluisterend: “Af en toe maak ik me zorgen over mijn cijfers. Ik doe altijd mijn best en dan haal ik soms toch een onvoldoende. Dan denk ik: volgende keer beter, en dan gaat het weer mis. Daar pieker ik ’s avonds in bed wel eens over.” Ze trekt haar schouders naar achteren en kijkt me recht aan.  “Maar ik zeg altijd tegen mezelf: ik doe mijn best, meer kan ik niet doen.” Haar ouders zeggen dit ook tegen haar. Ze steunen haar in alles en helpen waar nodig.

Niet zeuren

Karlijn zit naast de vooropleiding ook bij een hiphopclub, waar ze enorm van geniet. Op zondag danst ze wedstrijden. Huiswerk doet ze onderweg in de auto of ze staat ’s ochtends wat eerder op. “Ja, soms heb ik wel behoefte aan even helemaal niks. Zoals deze vakantie, daar keek ik echt naar uit.” Ze lacht voorzichtig. “Maar na twee dagen niks doen, voel ik me ook een soort van schuldig, dan voel ik me zo nutteloos. Af en toe zou ik wel wat meer vrije tijd willen hebben. Mijn klasgenootjes zijn soms om 12 uur uit en dan moet ik nog door tot zes uur. Maar ik heb er zelf voor gekozen. Ik vind niet dat ik mag zeuren.”

Karlijn legt de lat hoog voor zichzelf. “Ik heb hier zelf voor gekozen. En iedereen heeft wel wat. In mijn groep zit een meisje uit Deventer. Zij maakt pas echt lange dagen, met dat reizen erbij.” Ze wil de dingen zo goed mogelijk doen. “Dat is een dansdingetje. Als iemand uit mijn groep pijn heeft, zeg ik dat ze moet stoppen. Maar als ik zelf pijn heb, wil ik doorgaan en zeggen de anderen dat ik moet stoppen. Haha.

“Of ik hard voor mezelf ben”’ Ze denkt na. “Ja, volgens mij wel. Je moet jezelf een beetje wakker houden. Ik herinner mezelf er aan dat dit is wat ik wil en dan moet ik dus ook doorzetten. Als ik even ongemotiveerd ben, is het denk ik ook wel nodig: hard zijn. Als ik bijvoorbeeld last van mijn enkel heb, vind ik stoppen heel lastig. Dan ga ik toch door en hoor ik zo’n stemmetje in mijn hoofd: Nee, dat moet je niet doen.” Zelf bij de docent aangeven dat ik het niet kan, vind ik heel spannend. Soms doe ik het wel en soms niet.’

Dansvriendinnen

Karlijns dansvriendinnen zijn goud waard. Ze danst met een groepje van zeven meiden, toevallig allemaal uit 3 vwo. Ze zijn een hechte groep en helpen elkaar waar ze kunnen. Stralend vertelt ze over haar groepje. “We passen goed bij elkaar. Iedereen heeft een andere eigenschap en dat is zo leuk. We vullen elkaar aan. Als iemand iets nodig heeft, sta ik altijd voor diegene klaar. Ik heb de moederrol in de groep, ik ben heel zorgzaam”, zegt ze lachend.

Alle zeven meiden verliezen de motivatie wel eens, onzeker of ze goed genoeg zijn. Ze weten dat ze niet de enige zijn die dit graag willen. Ze kunnen het wel, maar ze moeten er altijd hard voor werken. “Op zulke momenten slepen we elkaar er doorheen: “Kom op, kom op, de laatste loodjes!”, zeggen we dan. Dat is heel fijn.” Naast dit groepje heeft ze ook contact met andere vriendinnen. Maar dat blijft meestal bij appen. “Ik heb gewoon weinig tijd.”

Toekomst

De toekomst is voor Karlijn blij in het leven staan en doen wat ze leuk vindt. En hoort dansen daarbij? “Ja, ik denk het wel. Ik denk dat ik dansdocent wil worden, maar basisschoolleerkracht lijkt me ook leuk. Lesgeven vind ik interessant, maar ik hou mijn opties open, ik ben pas veertien.”

Meer lezen?

Lees hier het verhaal van de moeder van Danae (13), zij is talentvol danseres: ‘Ze staat iedere ochtend om 05:30 op’