Lisa van den Akker Mentale gezondheid 10 feb 2021, 06:21

Leestijd: 2 minuten

Het sandwichkind: de geheime kracht van het middelste kind

Over het oudste en jongste kind worden vaak veel positieve dingen geschreven, terwijl het middelste kind er letterlijk en figuurlijk tussen hangt. Want wat is er nou zo bijzonder aan het zijn van het sandwichkind? Meer dan je misschien denkt.

Katrin Schumann, medeauteur van het boek The Secret Power of Middle Children, vertelt dat middelste kinderen vaak worden gezien als achtergesteld, negatief en iemand zonder doelen. Ze lijden aan het zogenaamde middelste kind syndroom of zijn het ‘sandwichkind’. Een studie van de Universiteit van Stanford wees zelfs uit dat het ze het meest jaloers zijn, het minst durft en het minst spraakzaam is.

Niet negatief en bitter

“Maar”, zegt Schumann. “Middelste kinderen zijn heus geen verbitterde muurbloempjes. Ze zijn juist heel sociaal en echte teamspelers. Als ze zo negatief en bitter waren, waarom zijn ze dan zo te vertrouwen in hun vriendschappen? En waarom zijn ze zulke succesvolle leiders?” 52% van de Amerikaanse presidenten waren namelijk de middelste.

Uit onderzoek blijkt ook dat middelste kinderen vaak inderdaad wat achtergesteld worden, juist omdat ze de middelste zijn. Maar uiteindelijk halen ze hier alleen maar voordelen uit. Ze worden hierdoor meer zelfstandig, denken sneller out-of-the-box, voelen minder de druk om te presteren en zijn empathischer.

6x redenen volgens onderzoek waarom het middelste kind niet buiten de boot valt

Uitdagingen

En voor welke uitdagingen komen middelste kinderen vaak te staan? Volgens Schumann moeten ze harder werken om negatieve vooroordelen tegen te gaan en hebben minder zelfvertrouwen dan de oudste en de jongste. Maar dat laatste is eigenlijk ook weer positief: daardoor zijn ze minder egoïstisch. Maar het ze hebben ook een hekel aan conflicten en vindt het vaak moeilijk om ‘nee’ te zeggen.

Goede eigenschappen

Maar – alle voor- en nadelen terzijde – hoe presteert het middelste kind op latere leeftijd, op het gebied van carrière en in relaties? Nou: ze zijn flexibel, werken goed samen, zijn zelfstandig en sociaal. Je hoeft ze niet constant in de gaten te houden.

De middelste doet het goed als leraar, acteur, sociale werker of diplomaat, maar zijn minder geschikt voor banen waarbij ze worden geïsoleerd, zoals een computerprogrammeur. Ze doen het goed als advocaat in de verdediging, maar juist niet als aanklager.

En al deze vaardigheden helpen ook weer mee in relaties: uit een Israëlisch onderzoek blijkt dat ze goed overweg kunnen met eigenlijk iedereen. Ze zijn ontzettend loyaal naar vrienden en partners.

Valt het middelste kind nu wel of niet buiten de boot? Zo zit het écht