Redactie Opvoeden 15 jun 2019, 16:54

Leestijd: 4 minuten

Dit is hoe de 3 types helikopter ouders de carrière van een kind beïnvloeden

Soms kan overbezorgdheid of zorgen dat je kind goed terecht komt doorslaan. Uit Amerikaans onderzoek van Michigan State University blijkt dat 32% van de grote Amerikaanse bedrijven weleens te maken heeft gehad met bemoeienis van de ouders van een werknemer.

Uit een onderzoek dat in 2013 gepubliceerd is in Business Horizons zijn er drie typen helikopter ouders te onderscheiden, die zich bemoeien met de carrière van hun kind.

Dit zijn de 3 typen helikopter ouders

1. Reconnaisance helikopter ouders

Dit type helikopter ouders komt het meest voor. Hoewel ze zich minder intens opstellen dan andere helikopter ouders, spelen ze wel een grote rol in de (school)carrière van hun kinderen. Zo kunnen de ouders van kinderen die afgestudeerd zijn zich gaan bemoeien met het proces erna. Of ze bemoeien zich met de zoektocht naar een bijbaantje. Ze verzamelen informatie over een bedrijf, schrijven het CV van hun zoon of dochter, geven advies over het sollicitatiegesprek of ze bezoeken een carrièrebeurs voor hun kind.

Onderzoekers zijn erachter gekomen dat jongvolwassenen hun ouders als de belangrijkste personen zien van wie ze carrière advies krijgen. Reconnaisance ouders deinzen zeker niet terug voor wat goedbedoeld carrière advies, ze mengen zich vooral op de achtergrond bij de kansen van hun kind. Het kan zelfs voorkomen dat ze zich ook nadat hun kind ergens is aangenomen, zich blijven bezig houden met het proces. Zo kunnen ze advies geven over wat hun zoon of dochter aantrekt naar het werk. Ze tips geven over hoe ze kunnen netwerken. Het kan zelfs zo zijn dat ze (school)opdrachten van hun kind maken zodat er geen deadline gemist wordt. Maar ze nemen in ieder geval niet contact op met de werkgever.

LEES OOK: Dit is wat we kunnen leren van Japanse opvoeding

2. Assertieve helikopter ouders

Deze helikopter ouders gaan een stapje verder. Ze nemen graag het heft in eigen hand. Zo kan het gebeuren dat ze zelf namens hun kind het CV van hun zoon of dochter opsturen naar een bedrijf. Of ze maken zich actief en mondig hard voor een promotie van hun kind. Ze gaan niet alleen naar banenmarkten, ze stellen zichzelf ook meteen voor bij recruiters. Ze nemen haast de rol van manager op zich door informatie te verzamelen en een goed woordje te doen voor hun zoon of dochter.

LEES OOK: Onafhankelijke kinderen opvoeden: hoe de Montessori-methode kan helpen

3. Guerilla helikopter ouders

De zogeheten Guerilla helikopter ouders worden aangeduid als ouders bij wie het er nog een stuk extremer aan toe gaat. Ze proberen erbij te zitten als hun zoon of dochter een sollicitatiegesprek heeft. Of ze nemen contact op met de HR-afdeling om te praten over de arbeidsvoorwaarden. De onderzoekers geven drie voorbeelden van acties van guerrilla helikopter ouders, die waargebeurd zijn:

Zo vertellen HR managers dat er weleens ouders gebeld hebben om te vragen waarom hun kind niet aangenomen is od niet een hoger salaris aangeboden kreeg. Bij een telefonisch interview kwam opeens een van de ouders aan de lijn om de secundaire arbeidsvoorwaarden te bespreken.

De onderzoekers ontdekten ook dat de kans groter was dat vaders zich naar het Guerilla helikopter ouderschap gedroegen dan moeders. De kans bleek namelijk groter dat vaders zich eerder met salarisonderhandelingen zouden bemoeien. Bovendien zouden zij ook eerder geneigd zijn om een leidinggevende op te bellen als er ongeregeldheden waren.

Dit kun je als ouder zelf tegen helicopter parenting doen

Volgens Amy Morin, maatschappelijk werker en psychotherapeut, zijn er een aantal dingen die je kunt om deze ongezonde ouderschapsstijl tegen te gaan:
Volgens haar gaat het erom dat je je eigen angstige gevoelens onder controle houdt. In werkelijkheid ligt volgens Morin namelijk de focus op je angsten in plaats van dat je ook echt doet wat het beste is voor je kind.

Je kind micromanagen, zoveel mogelijk beschermen tegen pijn en verdriet, en voor ze voorkomen dat ze fouten maken, zijn allemaal niet goed voor een kind. Hierbij maakt het niet uit hoe oud je kind is, of het nu gaat om een tiener of je kind een twintiger is. Volgens Morin moet je als ouder juist het doel hebben dat je kind je op den duur steeds minder nodig heeft omdat hij of zij zelfstandig genoeg is.

Psychology Today