Had ik maar nooit… mijn puber (15) een weekend alleen gelaten
In de rubriek Had ik maar nooit… komt elke week een moeder aan het woord met spijt. Of ze nou spijt heeft van flesvoeding, een abortus of het moederschap. Deze moeders hebben allemaal iets met elkaar gemeen en dat is spijt van hun aanpak als moeder.
Deze week spreken we met Yvette (43). Yvette heeft spijt dat ze haar puber van vijftien een weekend alleen heeft gelaten.
“Sinds een paar maanden heb ik een nieuwe vriend. Samen wilden we graag een weekendje naar Parijs, de stad van de liefde. Ik had mijn ouders gevraagd of mijn zoon Ferdi bij hen kon logeren. Dat kon, maar toen ik het hem vertelde, zei hij dat hij eens alleen thuis wilde blijven. Dat deden zijn vrienden namelijk ook al. Ik informeerde bij vriendinnen, en zij vertelden me stuk voor stuk dat hun kinderen ook met vijftien voor het eerst een nacht, of twee, alleen thuisbleven. Ik moest het volgens hen gewoon eens een keer proberen.
Oogje in het zeil houden
Ik sprak met mijn ouders af dat ze een oogje in het zeil moesten houden en paraat moesten staan voor het geval er iets met hem zou zijn. Ferdi vond me maar overbezorgd. ‘Ik overleef het heus wel, hoor’, zei hij meerdere keren. Ik vertrouwde hem. Hij was altijd een lieve jongen, dus hoewel ik het spannend vond, verwachtte ik ook wel dat het goed zou komen.
Weekend naar Parijs
Mijn vriend en ik pakten onze koffertjes en gingen met de trein naar Parijs. Wat had ik er veel zin in! Met een koelkast vol eten en wat zakgeld voor mijn zoon vertrok ik met een gerust hart. We hadden een geweldige tijd. We struinden door de straten van Parijs, aten heerlijk Frans en genoten van de lekkerste cocktails. Het was een weekend om niet te vergeten – tot mijn moeder op zondagochtend opeens belde. Toen haar naam in beeld kwam, wist ik dat er iets mis was met Ferdi.
Feest gegeven
Mijn ouders waren op de vroege zondagochtend naar mijn huis gegaan om te kijken of alles goed was gegaan dit weekend en om wat boodschappen in de koelkast te zetten, de schatten. Wat ze aantroffen, daar schrokken ze ontzettend van. Er lagen wel tien jongeren laveloos in de woonkamer, met om hen heen flessen drank. Ook stond er een grote waterpijp midden op de salontafel. En als klap op de vuurpijl zat er graffiti op mijn pasgeschilderde muur. Hij had duidelijk een feestje gegeven.
Pas in de middag terug naar Nederland
Ik kon niet anders dan rustig blijven, want onze trein zou pas begin van de middag terug naar Nederland gaan. Eerder kon ik niets doen. Wel vroeg ik mijn ouders om alle jongeren die in het huis aanwezig waren naar hun eigen huis te sturen. Dit was natuurlijk allesbehalve oké.
Druk aan het opruimen
Eenmaal thuis trof ik Ferdi aan, die samen met mijn ouders druk aan het opruimen was geslagen. Hij kwam meteen naar me toe en zei dat het hem speet. Hij vertelde dat een aantal van zijn vrienden hem had opgejut om een feest te geven. Diep in zijn hart wilde hij het niet, maar hij was bang om vrienden te verliezen. Of ik dit moet geloven, weet ik niet – het kan ook zomaar zijn dat het wél zijn idee was. Hij heeft daarna de graffiti drie keer mogen overschilderen, en alleen thuisblijven? Echt niet. Volgende keer gaat hij lekker bij mijn ouders logeren.”
Ook Luana heeft ergens spijt van. Luana heeft spijt dat ze een aantal jaar geleden haar moeilijke puber had opgegeven.
* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.
Had ik maar nooit… Mijn dochter (17) stage laten lopen in het buitenland