Had ik maar nooit… ‘Mijn mond zo opengetrokken tegen de mentor van mijn zoon’
In de rubriek Had ik maar nooit… komt elke week een moeder aan het woord met spijt. Of ze nou spijt heeft van flesvoeding, een abortus of het moederschap. Deze moeders hebben allemaal iets met elkaar gemeen en dat is spijt van hun aanpak als moeder.
Deze week spreken we met Jessica (41). Jessica heeft spijt dat ze haar mond heeft opengetrokken tegen de mentor van haar zoon.
“Ik vind mijn zoon Jürgen niet alleen behulpzaam, maar ook nog eens erg slim. Hij had in groep 8 een hoge Cito-toets en is daarom in de eerste klas naar vwo gegaan. In de eerste klas van de middelbare school ging alles goed. Hij had goede leraren en een fantastische mentor. De mentor stond echt in contact met de kinderen én de ouders. Ik had dan ook gehoopt dat ze nog een jaar de mentor van mijn zoon bleef, maar dat was helaas niet het geval.
Moeizame communicatie
In de tweede klas kreeg Jürgen een nieuwe mentor. Deze man was niet alleen onaardig voor zijn klas, ook was er een moeizame communicatie. Niet alleen voor zijn eigen leerlingen, maar ook naar de ouders toe. Dit was helemaal vervelend toen Jürgen gepest werd door een nieuwe jongen op school. Ik merkte dat mijn kind thuis anders werd en dat niet alleen: zijn cijfers gingen ook hard achteruit. Dat was natuurlijk niet de bedoeling.
Oplossing zoeken
Na meerdere keren gebeld, gemaild en zelfs twee keer naar school geweest te zijn, kreeg ik de mentor van mijn eindelijk te pakken. In het gesprek zei hij dat Jürgen zich niets moest aantrekken van de pestkop en zich vooral op zichzelf moest focussen. Hij stond er namelijk niet zo goed voor, dus hij had volgens zijn mentor nog wel wat onvoldoendes weg te werken. Aan het einde van het gesprek stond ik perplex. Hij wilde niets aan het gepest doen, hij had het alleen maar over wat Jürgen in zijn ogen verkeerd deed en moest verbeteren.
Erop of eronder
Aan het eind van het schooljaar stond Jürgen er, ondanks zijn harde werk, nog niet goed voor. Hij was door het gepest erg onzeker geworden. Ik herkende mijn eigen kind niet meer. Ik werd door zijn mentor opgebeld. Hij vroeg of ik naar school kon komen om te praten over Jürgen zijn resultaten. Die middag nog stond ik ook in oog met zijn mentor. Hij vertelde dat Jürgen in verband met zijn resultaten een discussiegeval was. Hij wilde ook weten hoe ik erover dacht.
Mond opengetrokken
Ik kon niet anders dan mijn mond opentrekken. Ik was die man en die toon van hem zo zat, dat ik besloot om even te vertellen wat ik van hem vond. Hij liet mij uitrazen, maar had daarna geen goed woord meer voor mij en Jürgen over. Die avond kreeg ik een e-mail met daarin de tekst: ‘Tijdens de lerarenvergadering is er besloten dat Jürgen klas 2 vwo nog een keer moet overdoen’.
Spijt
Ik had direct spijt van mijn uitspatting. Als ik mijn mond niet had opengetrokken, dan had hij misschien nog wel een goed woordje voor Jürgen gedaan en was hij misschien net aan over naar klas 3 vwo. Nu moet hij door het gepest dezelfde klas nog een keer doen. En het erge is: zijn pestkop is ook blijven zitten. Dus daar is hij ook nog niet vanaf.”
In de helft van alle landen worden steeds minder kinderen geboren