Had ik maar nooit… ‘Mijn zoon zoveel vrijheid gegeven’
In de rubriek Had ik maar nooit… komt elke week een moeder aan het woord met spijt. Of ze nou spijt heeft van flesvoeding, een abortus of het moederschap. Deze moeders hebben allemaal iets met elkaar gemeen en dat is spijt van hun aanpak als moeder.
Deze week spreken we met Viviënne (40). Viviënne heeft spijt dat zij haar zoon (16) zoveel vrijheid heeft gegeven.
“Drie jaar geleden werd ik opeens een alleenstaande moeder. Mijn man besloot bij mij weg te gaan, omdat hij iemand had gevonden die beter bij hem paste. Helaas zorgde dat ervoor dat hij niet meer naar onze zoon, van toen dertien jaar, omkeek.
Veel werken
Het alleenstaande moederschap zorgde ervoor dat ik meer ging werken dan eerst. Gelukkig was mijn zoon Julius erg zelfstandig. Zijn school was vlakbij huis, dus hij kon zelf na schooltijd naar huis lopen. Daar plofte hij op de bank, soms met vrienden, en ging gamen tot ik van mijn werk kwam. Dit ging zo tijden goed.
Veel vrijheid gegeven
Doordat ik alleenstaande moeder was en Julius geen broers of zussen had, was Julius vaker alleen. In het begin vond ik dit vervelend, maar ik zag dat die vrijheid hem goed deed. Hij kreeg er zelfs meer zelfvertrouwen van. Ook wanneer ik niet aan het werk was, gaf ik hem veel vrijheid. Zo was hij soms een heel weekend bij vrienden of ging hij naar een feestje. Ik vond het allemaal prima, tot er iets gebeurde waar ik allesbehalve blij mee was.
Experimenteren met drugs en alcohol
Een vriendin, waarvan de zoon ook naar de vriendenweekenden en feestjes ging, vertelde mij dat ze van haar zoon hoorde dat Julius drugs en alcohol gebruikte. Het was dat weekend niet de eerste keer geweest. Hij bleek zelfs te experimenteren met drugs. Die kocht hij van dorpsgenoten. Hij wist volgens haar precies waar hij moest zijn en waar hij mee bezig was. Ik schrok me rot, mijn Julius?
Spijt van vrijheid geven
Ik had direct spijt dat ik hem zoveel vrijheid had gegeven. Waarom had ik hem niet beter in de gaten gehouden? Misschien had hij dit gedrag wel omdat hij verdriet had of niet lekker in zijn vel zat? Ik besloot met hem het gesprek aan te gaan. Eerst ontkende hij nog, maar later vertelde hij dat hij inderdaad weleens drugs en alcohol gebruikte. Alleen dan hoefde hij niet aan het vertrek van zijn vader te denken, zei hij. Mijn hart brak.
Minder vrijheid, meer begeleiding
Ik vertelde hem eerlijk dat ik hulp zou inschakelen voor hem en dat hij ook minder vrijheid zou krijgen. Zijn gedrag was namelijk allesbehalve normaal. Hij was er niet blij mee, maar na een tijdje snapte hij het wel. Zeker toen ik zei dat ik alleen maar wilde dat zijn verdriet wegging en hij beter in zijn vel kwam te zitten.
Eindelijk de juiste hulp
Het duurde even, maar hij heeft eindelijk de juiste hulp. Hij praat een keer per week met een psycholoog en ik zie dat het hem helpt. Hij heeft inmiddels gelukkig ook afscheid genomen van een aantal ‘vrienden’, waaronder diegene die hem drugs en alcohol gaven. Ik ben hier trots op. Toch weet ik hoe verleidelijk het kan zijn, zeker als je je een keer slecht voelt. Ik blijf het dus goed in de gaten houden.”
Had ik maar nooit… ‘De babyshower van mijn beste vriendin georganiseerd’