Vera Guldemeester Ouderschap 13 jun 2024, 09:02

Leestijd: 3 minuten

Had ik maar nooit… ‘Mijn kinderen in de steek gelaten’ 

In de rubriek Had ik maar nooit… komt elke week een moeder aan het woord met spijt. Of ze nou spijt heeft van flesvoeding, een abortus of het moederschap: deze moeders hebben allemaal iets met elkaar gemeen en dat is spijt van hun aanpak als moeder.

Deze week spreken we met Susanne (45). Susanne heeft spijt dat ze haar kinderen in de steek heeft gelaten. 

“Ik was altijd een vrije vogel. Ik vloog van baan naar baan en van vriendje naar vriendje. Ik was soms erg onzeker over mijn alles behalve stabiele leven. Het was dan ook een verademing toen ik Stefan tegenkwam, een man die mij stabiliteit gaf. 

Liefdesleven als sneltrein

Ons liefdesleven leek wel een sneltrein. Binnen een jaar woonden we samen en was ik zwanger. Moeder worden was eigenlijk iets wat ik nooit echt wilde, behalve met Stefan. Met hem durfde ik alles aan. Het moment dat ik moeder werd vond ik eng, maar tegelijkertijd ook heel spannend. Geheel onverwachts was ik zes maanden na mijn bevalling weer zwanger. 

Moederschap erg zwaar 

Ook al was ik dol op mijn kinderen, ik vond het moederschap erg zwaar. Steeds vaker verlangde ik terug naar mijn leven dat ik had voordat ik kinderen kreeg. Het losse en vrije leven. Ik schaamde me kapot, maar ik merkte steeds vaker, dat ik niet gemaakt was voor het moederschap. Iedere dag weer zei ik tegen Stefan hoe blij ik was dat onze kinderen hem hadden. Hij was namelijk de meest liefdevolle vader die je je maar kon wensen. 

In de steek gelaten

Toen de kinderen vier en drie waren, lukte het me niet meer. Ik kon dit stabiele leven niet meer aan. Ik moest vrouw en moeder zijn, iets wat ik eigenlijk helemaal niet wilde. Ik wilde vrijheid, gaan en staan waar ik wilde. Ik wilde niet om drie uur bij school staan, iedere dag weer. Ik vond het verschrikkelijk, maar ik wist dat ze zonder mij beter af zouden zijn. Ik schreef een brief, pakte een koffer met kleding en ik vertrok. 

Terug naar mijn vrije leven

Sinds mijn vertrek heb ik weer een vrij leven. De ene maand zit ik in Zuid-Amerika en de andere maand ben ik in Japan. Ik kan gaan en staan waar ik wil, maar toch voel ik een leegte in mijn leven. Ik durf het bijna niet toe te geven, maar ik mis Stefan en de kinderen enorm. Wat ben ik voor moeder dat ik mijn kinderen in de steek heb gelaten? Hoe heb ik dat ooit kunnen doen? 

Spijt dat ik ze in de steek heb gelaten

Er is sindsdien, nu twaalf jaar geleden, geen dag geweest dat ik niet aan ze heb gedacht. Ik heb zelfs weleens gedacht om nog eens aan te bellen, maar ik heb mezelf moeten tegenhouden. Ik wilde niet nog een keer hun leven overhoop halen. Want ik weet zeker dat ik dat heb gedaan en daar schaam ik me enorm voor. Ik heb dan ook echt spijt dat ik ze in de steek heb gelaten.”

Had ik maar nooit… ‘Mij met het liefdesleven van mijn dochter bemoeid’