Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen 13 apr 2024, 09:02

Leestijd: 3 minuten

Had ik maar nooit… ‘Tegen mijn dochter gelogen over de reden van de scheiding’

In de rubriek Had ik maar nooit… komt elke week een moeder aan het woord met spijt. Of ze nou spijt heeft van flesvoeding, een abortus of het moederschap. Deze moeders hebben allemaal iets met elkaar gemeen en dat is spijt van hun aanpak als moeder.

Deze week spreken we met Lauren. Lauren heeft spijt dat ze tegen haar dochter heeft gelogen over de reden van de scheiding. 

“Twintig jaar was ik met Floris samen geweest, waarvan zeventien jaar getrouwd. Samen hebben we een dochter van zestien, Eefje. Eefje is mijn oogappeltje. Vanaf haar geboorte waren we al beste vriendinnen. Als er iets was dan ging ze direct naar mij toe, dit was logisch, want Floris was vaak in het buitenland voor werk. 

Verliefd op een ander

Na twintig jaar samen te zijn geweest werd ik verliefd op een andere man. Ik had hem ontmoet bij yoga in de sportschool. Elke les zochten we elkaars aandacht. Het ging zelfs zo ver dat we na de les weleens in het geheim koffie gingen drinken of gingen lunchen. Na een tijdje kon ik het niet meer ontkennen, ik was smoorverliefd geworden op deze man. 

Wederzijds

Ik probeerde het in eerste instantie nog te ontkennen, maar al snel lukte dat niet meer. In de nacht, de ochtend, de middag en de avond dacht ik aan deze mysterieuze man. Hij vond mij ook interessant, dat had hij al laten weten tijdens een van onze geheime dates. Wel besloot ik er verder niets mee te doen. Ik wilde nog vechten voor Floris, want een relatie van twintig jaar en een huwelijk van zeventien jaar geef je niet zomaar op. 

Eerlijk 

Nadat Floris van zijn zoveelste zakenreis kwam, besloot ik om eerlijk te zijn. Ik vertelde hem dat ik verliefd was geworden op een andere man. Wel zei ik direct dat ik verder niets had gedaan en dat ik voor ons wilde vechten. Hij daarentegen zag het als verraad en wilde niet vechten voor ons. Als het aan hem lag gingen we direct scheiden.

Woest

Ik werd woest op hem. Hoe kon hij ons nu zo snel opgeven? Ik wist dat het mijn fout was, dat ik verliefd op een ander was geworden, maar ik wilde er nog wél voor gaan. Hij had binnen een week zijn spullen gepakt en vertrok naar een vriend. Eefje bleef natuurlijk met heel veel vragen achter en daarbij maakte ik een fout. Toen ze vroeg waarom we gingen scheiden gaf ik haar vader de schuld. Ik vertelde dat hij wilde scheiden, maar ik vertelde er niet bij dat ík verliefd was geworden op een ander. 

Boos op vader

Eefje was na de scheiding een lange tijd boos op haar vader. Volgens hem had hij ons in de steek gelaten. Ze wilde hem dan ook liever niet zien. Pas na een jaar zagen ze elkaar weer. Blijkbaar heeft Floris toen gezegd hoe het echt zat. Dat hij niet de schuldige was, maar ik. Eefje was in plaats van boos op Floris, nu boos op mij. En terecht. Hoe had ik zo kunnen liegen tegen haar over de reden van de scheiding? 

Spijt

Ik heb veel spijt van mijn actie. Ik had nooit moeten liegen over de reden van de scheiding. Sinds ze erachter is gekomen, wil ze het liefst alleen nog maar bij Floris zijn. Ik heb het gevoel dat ik door mijn eigen leugen mijn kind kwijt aan het raken ben.”

Had ik maar nooit… Mijn moeilijke puber opgegeven