veraguldemeester Persoonlijke verhalen 5 aug 2023, 08:39

Leestijd: 2 minuten

Had ik maar nooit… ‘Mijn dochter verplicht om naar haar vader te gaan’

In de rubriek Had ik maar nooit… komt elke week een moeder aan het woord met spijt. Of ze nou spijt heeft van flesvoeding, een abortus of het moederschap. Deze moeders hebben allemaal iets met elkaar gemeen en dat is spijt van hun aanpak als moeder.

Deze week spreken we met Leonie (41). Leonie heeft spijt dat ze haar zestienjarige dochter heeft verplicht om naar haar vader te gaan.

“Na de scheiding van mijn ex hadden we voor onze dochter afgesproken om goed contact te houden. Zo spraken we af dat ze om de week een weekend bij haar vader zou zijn en in de vakantie de helft van de dagen. We wilden hoe dan ook de band goed houden.

Geen goede band

Ik vond het belangrijk om de band tussen vader en dochter goed te houden. Mijn ouders zijn ook gescheiden en na de scheiding werd de band met mijn vader slechter en slechter. Ik wilde dit anders voor mijn dochter.

Niet meer naar vader willen

Het eerste halfjaar ging mijn dochter met gezonde plezier naar haar vader. Dit veranderde toen hij een vriendin met een kind kreeg. De vriendin was niet aardig voor mijn dochter en het kind al helemaal niet. Het was een verwend jongetje, dat altijd zijn zin kreeg. Mijn dochter begon steeds vaker te zeggen dat ze er niet blij van werd.

Haar mening niet gerespecteerd

Ik dacht dat ze zich een beetje aanstelde. Ze zei dat ze thuis wilde blijven, maar ik had daarover een andere mening. Wat zou er gebeuren als ze niet meer naar haar vader ging? Dan zou de band met haar vader net zo worden als ik had met mijn vader. Ik respecteerde haar mening om thuis te blijven dus niet en stuurde haar, volgens de afspraak, om het weekend naar haar vader.

Woede-aanval

Op een dag kreeg mijn dochter, een paar uur voordat ze naar haar vader zou gaan, een woede-aanval. Er kwam ontzettend veel woede en verdriet bij haar los. Ze werd volgens haar daar al maanden genegeerd, ze mocht alleen maar opruimen, nooit werd ze gehoord. Ze wilde er nooit, maar dan ook nooit meer naartoe. Ik moest het haar beloven. Ik wist niet wat ik hoorde en had het er erg moeilijk mee.

Spijt

Ik heb nu spijt dat ik mijn dochter heb verplicht om naar haar vader te gaan, ondanks dat ze geregeld aangaf het daar niet leuk te vinden. Ik dacht alleen maar aan mezelf, en aan hoe belangrijk ik de band tussen vader en dochter vond. Geen minuut dacht ik aan haar. Na een aantal gesprekken met haar vader hebben we besloten dat hij om de week een paar uurtjes bij ons thuis komt. Zo zien ze elkaar toch en is mijn dochter een stuk gelukkiger.”

Het sandwichkind: de geheime kracht van het middelste kind