Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen 24 jul 2023, 15:18

Leestijd: 3 minuten

Had ik maar nooit… ‘Het contact met mijn zoon verbroken’ 

In de rubriek Had ik maar nooit… komt elke week een moeder aan het woord met spijt. Of ze nou spijt heeft van flesvoeding, een abortus of het moederschap. Deze moeders hebben allemaal iets met elkaar gemeen en dat is spijt van hun aanpak als moeder. Deze week spreken we met Charlene (42). Charlene heeft spijt dat ze het contact met haar zeventienjarige zoon heeft verbroken.

“Zeventien jaar geleden werd ik moeder van Manuel. Een vrolijke baby met blauwe ogen en donker haar. Ik was dol op hem. Hij was makkelijk en lief, tot zijn tiende. Vanaf dat moment veranderde hij en werd hij steeds moeilijker. Hij werd dwars en bijdehand. Ondanks de vele gesprekken die zijn vader en ik met hem hadden, werd het steeds erger.

Scheiden van man

Toen Manuel twaalf was besloten zijn vader en ik te gaan scheiden. Het ging al een lange tijd niet meer goed tussen ons. Vanaf dat moment werd het gedrag van Manuel alleen maar erger en erger. Manuel kwam bij mij wonen en ondanks dat het ook echt wel gezellig was, was het ook heel zwaar. Tijdens de twee weekenden per maand dat hij bij zijn vader was, deed ik bijna niets. Ik moest tijdens die dagen echt bijkomen en opladen.

Anderhalf jaar na de scheiding leerde ik Frans, mijn nieuwe vriend, kennen. In het begin nodigde ik hem af en toe uit om te komen eten en bleef hij alleen slapen als Manuel bij zijn vader was. Naarmate de relatie serieuzer werd, vond ik het ook fijn dat hij vaker bleef slapen. Ik merkte aan alles dat Manuel dit niet fijn vond. Hij had, zoals hij al direct zei, geen klik met hem. Ook was hij ruzie aan het uitlokken als Frans er was.

Bij vader wonen

Na een jaar zei Manuel dat hij liever bij zijn vader ging wonen en dat hij dan elke maand twee weekenden bij mij zou komen. Hij zei dat hij het al geregeld had met zijn vader. Ik moest even slikken, maar als hij dat echt wilde, dan vond ik dat ik dat als moeder toe moest staan. Ik hoopte dat door deze afstand de band tussen ons zou verbeteren, want bij zijn vertrek was die allesbehalve goed.

In de weekenden dat Manuel er was, was Frans er vaak ook. Het ging zo goed tussen ons dat we inmiddels altijd samen in zijn of mijn huis waren. Manuel vond hem verschrikkelijk. Of Frans nu weg was of niet, Manuel was altijd boos en had woede-aanvallen. Ook maakte hij nog vaker ruzie dan in de periode toen hij bij mij woonde. Bij de laatste ruzie schopte hij zelfs een deuk in de deur. Ik vertelde dat als hij zo bleef doen, het beter was dat we even geen contact meer zouden hebben. Hij nam mijn opmerking serieus en vertrok met al zijn belangrijke spullen naar zijn vader.

Geen contact meer

Sinds die ruzie, nu ruim een jaar geleden, is er geen contact meer geweest tussen ons. Ik heb ontzettend veel spijt van mijn opmerking en probeer nu al een tijd weer contact met hem te krijgen. Helaas krijg ik geen reactie van mijn zoon. Ook heb ik al diverse keren over deze situatie met mijn ex gepraat. Hij zegt dat Manuel enorm teleurgesteld is en geen contact meer met mij wil. Ik had volgens mijn zoon voor mijn nieuwe vriend gekozen, in plaats van voor hem. Dat maakt het extra pijnlijk. Kon ik de tijd maar terugdraaien.”

Had ik maar nooit… ‘Mijn kind een klas laten overslaan’