Vera Guldemeester Ouderschap 23 feb 2025, 09:02

Leestijd: 3 minuten

Had ik maar nooit… Altijd alles alleen willen doen

In de rubriek Had ik maar nooit… komt elke week een moeder aan het woord met spijt. Of ze nou spijt heeft van flesvoeding, een abortus of het moederschap. Deze moeders hebben allemaal iets met elkaar gemeen en dat is spijt van hun aanpak als moeder. 

Deze week spreken we met Elke (38). Elke heeft spijt dat ze altijd alles alleen wilde doen. 

“Ik heb altijd gedacht dat ik alles wel alleen kon doen. Als moeder, als vrouw, als echtgenote. Ik wilde alles onder controle houden, voor mijn kinderen zorgen, het huishouden draaiende houden, terwijl mijn man hard aan het werk was. Toen hij thuiskwam, stond het eten al klaar en alles was op orde. Het was fijn. Maar nu… nu is het een tikkeltje anders.

Fulltime job 

Sinds een jaar werk ik fulltime. Ik zit daar helemaal op m’n plekje, maar het is ook veel. Twee kinderen van 7 en 9, een huishouden, een man die elke dag van vroeg tot laat werkt. En ik? Ik probeer alles draaiende te houden, maar het wordt zwaarder en zwaarder. Iedere dag weer. 

Man heeft het niet door

Wat ik maar niet kan begrijpen, is dat mijn man het niet ziet. Hij heeft werkelijk geen idee hoeveel ik doe. Als hij thuis komt van zijn werk, ben ik al bezig met mijn tweede fulltime baan: het moederschap. Tenminste, zo voelt het voor mij. De kinderen moeten naar bed, de was moet nog gedaan worden, het huis moet schoon, en ik probeer ook nog een moment voor mezelf te vinden, maar dat is er meestal niet. Ik zeg het wel tegen hem, maar het lijkt alsof het hem niet boeit. Als ik hem vraag om iets te helpen dan zegt hij dat hij dat ‘zo’ wel gaat doen, maar puntje bij paaltje zie ik er niets van. Had ik hem maar nooit zo verwend en alles altijd alleen gedaan. Ik heb echt het idee dat ik hem heb verpest. 

Een robot 

Er zijn momenten dat ik het echt niet meer trek. Ik voel me als een soort robot, die alleen maar door blijft draaien, zonder pauze. Soms vraag ik me af waarom ik altijd alles alleen wilde doen. Ik heb altijd gedacht dat ik het zo goed deed, dat ik het allemaal aankon. Maar nu merk ik dat het me uitput. Ik wil niet klagen, ik wil het allemaal goed doen voor de kinderen, voor mijn man, voor mijn gezin. Maar het is gewoon te veel.

Ook helpen 

En het moeilijkste? Na meerdere keren aangegeven te hebben ziet mijn man het nog niet in dat hij ook moet helpen. Het is niet hetzelfde voor mij als toen ik thuisblijfmoeder was… Hij merk gewoon niet hoeveel ik doe. Dit is niet wat ik wilde. Had ik maar nooit zo trots geweest, had ik maar nooit alles alleen willen doen.” 

* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.

Had ik maar nooit… mijn werk boven mijn gezin gekozen