Gieneke (27) gebruikt het verjaardagsgeld van haar kind voor zichzelf: ‘Soort traditie geworden’
:format(jpeg):background_color(fff)/https%3A%2F%2Fwww.jmouders.nl%2Fwp-content%2Fuploads%2F2025%2F04%2Fverjaardagsgeld.jpg)
Iedere keer als de verjaardag van het kind van Gieneke er weer aankomt dan is ze blij, want ze weet dat ze dan tijdelijk wat meer geld uit te geven heeft. “Elke keer als hij jarig is, dan weet ik: daar komt het weer aan, die stroom aan enveloppen met ‘voor later’ erop.”
“De eerste keer dat ik het deed was eigenlijk niet eens bewust. Mijn zoontje werd twee. We vierden het in de tuin, met slingers, taart, opa’s, oma’s, ooms en tantes. En met een flinke stapel enveloppen. Ik had het verjaardagsgeld netjes opzij gelegd, met het idee: dat maak ik straks over naar zijn spaarrekening.
Financieel niet breed
Een paar dagen later zat op de bank, scrollend op mijn telefoon. Ik was ontzettend moe en had de zoveelste lange dag gehad als alleenstaande moeder met een peuter die zijn dag niet had en had én heb het daarnaast ook financieel niet breed. Ineens kwam daar die advertentie voorbij. Een massage van 45 minuten. Dichtbij en aantrekkelijk geprijsd. En toen dacht ik… weet je wat? Ik trakteer mezelf daarop, maar dan gebruik ik wel het verjaardagsgeld van mijn zoontje.
Mijn zoontje was pas twee en had natuurlijk geen idee dat hij verjaardagsgeld had gekregen van zijn familieleden. Geen idee wat geld überhaupt ís. En ik? Ik zat er doorheen. De luiers, de gebroken nachten, de zorgen die zich steeds meer opstapelden. Na die massage voelde ik me oprecht herboren. En eerlijk: daar had mijn kind ook profijt van.
Soort traditie geworden
Vanaf dat moment is het een soort traditie geworden. Elke keer als hij jarig is, dan weet ik: daar komt het weer aan, die stroom aan enveloppen met ‘voor later’ erop. Maar in de praktijk is ‘later’ meestal ‘nu’. Ik haal altijd wat leuks voor hem, maar ook zeker voor mezelf.
Als het geen massage is, dan is het wel een manicure. Of een lekkere lunch. We hebben het over misschien maar honderd euro. En laten we eerlijk zijn: als ik het niet uitgeef aan mezelf, dan verdwijnt het toch in de vaste lasten. In die torenhoge kinderopvangrekening, die jas die ineens te klein blijkt, of dat middagje dierentuin waarvan de entreeprijzen me drie keer deden slikken.
Geld opzij zetten voor later
En natuurlijk denk ik weleens: moet ik dit anders doen? Moet ik het verjaardagsgeld toch opzij zetten voor later? Maar tegelijkertijd weet ik ook: hij heeft nú een moeder nodig die er staat. Die niet constant op springen staat. En als dat betekent dat ik een keertje van zijn ‘spaarpot’ een gezichtsbehandeling boek… dan is dat maar zo.
Als hij straks zes is, of acht, dan verander ik het. Dan ga ik netjes sparen. Dan leg ik uit wat geld is, hoe je ermee omgaat en hoe fijn het is om een eigen spaarpotje te hebben. Maar nu? Nu geniet ik nog even van het feit dat hij geen idee heeft. Dat hij gelukkig is met een ballon en een stukje cake. En dat ik, op zijn verjaardag, ook een klein beetje jarig mag zijn.”
* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.