Een druk gezinsleven, carrière én een grote verbouwing: ‘Het is hard werken om alles in balans te houden’
Met de huidige gekte op de woningmarkt is een beetje improvisatie een must. Maar een grote verbouwing terwijl er twee jonge kinderen in huis rond rennen? Hoe doe je dat en hoe hou je je gezinsleven, werk én een beetje tijd voor jezelf in balans?
Anouk (41) en haar man Kees (36), ouders van inmiddels drie kinderen, verbouwden een voormalige fysiopraktijk met zeven behandelkamers om tot hun droomhuis.
Een verbouwing met jonge kinderen
Een verbouwing vraagt om tijd, energie, geduld en een beetje gevoel voor improvistatie. Het vraagt om ruimte in je hoofd, want die heb je nodig voor de planning. Naast de verbouwing moet je gewone leven namelijk ook soepel verlopen; je functioneren in je baan, het huishouden en de zorg voor je kinderen. Waar de één het al Spaans benauwd krijgt bij het idee (van bijvoorbeeld een spijker in de muur slaan), gaan Anouk en haar man het avontuur met open armen aan.
Zondag familiedag
“Het huis dat wij kochten was op het moment van de aankoop een fysiotherapiepraktijk met zeven behandelkamers en een op zichzelf staand appartement. Wij zijn na de overdracht meteen in het appartement, dat zich op de eerste verdieping bevindt, getrokken, waardoor we met de beneden verdieping konden starten. Het is mij goed bevallen, tijdens de verbouwing zijn we echt wel terug gegaan naar de traditionele rolverdeling. Mijn man ging ’s avonds na het eten en in de weekenden klussen en ik regelde de kinderen. Wel hadden we afgesproken dat de zondagen voor het gezin waren, tenzij we met een echte deadline zaten. En gelukkig doen we nu weer alles samen.
Kinderkamers voor Juune, Jente en Joppe
In mei 2018 zijn we in het appartement getrokken met de doelstelling de benedenverdieping binnen een anderhalf jaar af te hebben. Uiteindelijk konden we met veertien maanden naar beneden verhuizen, een dikke meevaller. Ik bleek toen ook zwanger te zijn van onze derde, dus de kinderkamers moesten klaar zijn. Voordat Juune (2) werd geboren, hadden Jente (6) en Joppe (5) hun eigen kamer boven gekregen en was er ook een kamertje voor Juune beneden. Daarna zijn we in een wat rustiger tempo de rest gaan afmaken. En ik kan nu zeggen dat we binnen klaar zijn.
View this post on Instagram
Op zoek naar spijkers, gipsplaten en balans
Als je aan zo een project begint, weet je dat het zoeken is naar die balans. Je wil zo snel mogelijk klaar zijn met de verbouwing, maar je wil jezelf en je gezin niet uit het oog verliezen. En dan moet je ook nog naar je werk. Mijn man werkt fulltime als hoofdmonteur in de staalindustrie en ik werk 24 uur per week in de zorg, maar wel met vaste dagen. De dagen op mijn werk werden een soort rustmomentjes en de zondagen waren voor het gezin, vrienden en familie, daar krijg ik altijd energie van. Maar verbouwen met twee jonge kinderen en zwanger van de derde is gewoon vermoeiend. En het is ook helemaal niet erg om daar soms aan toe te geven. Toen eindelijk mijn verlof in ging, gingen de scholen en opvang dicht voor de eerste coronagolf, ik heb vreselijk moeten schakelen.
Terwijl ik dacht met de benen omhoog te kunnen werd ik opeens juf, activiteitenbegeleidster en politieagent. Althans zo voelde het af en toe, maar toen ik mij er meer bij kon neerleggen zag ik er ook het mooie van in. Zes weken extra tijd met ons gezin voordat de kleine zou komen. Het was een prachtig voorjaar, we konden veel naar buiten en ondertussen was mijn man bezig met klussen in huis die nog moesten, maar geen haast hadden. En ja… bij dat schakelen hoorde ook dat de kids wat meer schermtijd hadden dan anders, filmmiddagen met popcorn op de bank waren ons nieuwe favoriet. En niet te veel van jezelf verwachten, dan maar een keer minder stoffen en dweilen, waarschijnlijk niemand die het merkt en goed voor de innerlijke rust. De les die ik heb geleerd: ook hierin vind je een weg en ook dit kun je aan.
View this post on Instagram
Op naar een nieuwe verbouwing
Of ik een verbouwing met jonge kinderen nog een keer zou doen? Ha, voor veel ruimtes heb ik al weer nieuwe ideeën of denk ik nog na over de styling. Wel zijn we dit voorjaar met de achtertuin begonnen. Ook dit wordt een meerjarenplan, waar we nu het eerste gedeelte van hebben gedaan. De tuin ligt aan het water en de schoeiing en steiger moesten vernieuwd worden. Volgend jaar hopen we verder te gaan met een nieuwe schuur en veranda/overkapping.
Alleen al omdat ik het zo leuk vind om met de inrichting en styling bezig te zijn zou ik het nog wel een keer willen doen. Maar eigenlijk zou mijn man deze vraag moeten beantwoorden, aangezien hij verreweg het meeste werk heeft verzet tijdens de verbouwing. Wat mij nog wel fantastisch lijkt is om met een vrije kavel aan de slag te kunnen gaan en dan je huis echt vanaf de eerste steen, of eigenlijk fundering, zelf op te bouwen.
View this post on Instagram
Tips voor verbouwing met jonge kinderen
Als ik andere ouders met jonge kinderen een tip voor een verbouwing zou mogen meegeven: maak goede afspraken en blijf met elkaar praten. En specifiek toegespitst op de verbouwing: vergeet dat potje voor onverwachte tegenslagen niet. Want die kom je vast tegen als je een (oud) huis gaat verbouwen. Al met al denk ik dat wij er sterker zijn uitgekomen. We weten nu echt wat we aan elkaar hebben en tot wat we in staat zijn. En dat is een heleboel.
Wat ik met de wetenschap van nu anders zou doen, heeft vooral te maken met het budget. Ik denk dat we nu veel keuzes hebben laten afhangen van het budget en eigenlijk geen idee hadden wat het allemaal zou kosten. Ik zou mij daar nu vooraf veel beter in verdiepen en alles uitzoeken. Maar hoe we het samen als gezin hebben gedaan, daar ben ik alleen maar heel erg trots op.”
Wil je de het gezins- én verbouwingsleven van Anouk, Kees, Jente, Joppe en Juune blijven volgen? Dat kan hier.