Redactie Puber 19 jun 2018, 12:49

Leestijd: 2 minuten

Geen zin in school (15 jaar)

Wat is dat naar om elke dag opnieuw dezelfde strijd met je zoon te moeten voeren. Dat is niet nog eens anderhalf jaar vol te houden.

Het is inderdaad een hele kunst om een ruzietoon in gesprekken met je puber te vermijden. Dat lukt vaak alleen door te vragen, te luisteren en begrip te tonen

Laat je zoon merken dat ook jij ziet dat hij toe is aan werken, maar dat het een feit is dat hij nog niet kan gaan werken. Hou dat stukje zakelijk, daar valt namelijk niet over te discussiëren.

Probeer hem rustig uit te leggen dat hij met dat papiertje (mavo-diploma) zijn eigen vrijheid als het ware koopt. Als hij dat examen doet en haalt, dan zullen er een hoop mensen van zijn nek verdwijnen, en kan hij het werk gaan zoeken dat hij zou willen doen.

Weet je of hij in de klas waar hij nu in zit, weer gepest wordt? Maakt hij daarom elke morgen een scène, of is het puur geen zin? Ik zou hoe dan ook contact met de mentor opnemen en houden, die weet vast meer dan jij.

Een kind dat een tijd niet naar school is gegaan, vindt het steeds moeilijker om daar weer te verschijnen. Soms helpt het als een vertrouwd persoon hem de eerste dagen naar school brengt en weer ophaalt. Dat kan een enorme steun zijn. Een oom met wie hij goed opschiet of een buurman. Niet een van de ouders, maar iemand met net wat meer afstand, die goed op hem kan inpraten en weer vertrouwen geeft.

Op de school waar ik werkte, begonnen leerlingen die een tijd afwezig waren geweest, vaak hun eerste les met gymnastiek. Door het spelelement zijn ze sneller over hun schroom en verlegenheid heen dan wanneer ze onwennig en dus verlaten in een schoolbank zitten. De meeste 15-jarigen hebben geen hekel aan gym en ze kunnen het vaak met de docent goed vinden.

Maar als je zoon een vertrouwensband met een andere leraar of lerares heeft, laat diens les dan weer zijn eerste zijn. De eerste keer luistert echt nauw!