Julia van Buuren Persoonlijke verhalen 5 sep 2024, 15:00

Leestijd: 4 minuten

Gaily vond haar donorvader: ‘Met halfzussen en kinderen zijn we één big happy family’

Gaily (40) groeide op met twee moeders, maar wist altijd al dat ze een donorvader had. Inmiddels heeft ze hem gevonden en kwam ze er ook nog eens achter dat ze maar liefst 112 geregistreerde halfbroers en -zussen heeft. “Mijn vier kinderen groeien nu met meerdere neefjes en nichtjes op.”

Gaily was altijd al nieuwsgierig naar haar biologische vader. “Ik vroeg me af hoe hij eruit zou zien en of ik wel op hem lijk?”, vertelt ze. Maar deze vragen bleven lang alleen in haar achterhoofd.

Op zoek naar donorvader

Toen ze jonger was heeft ze, samen met haar biologische moeder, een brief geschreven naar Medisch Centrum Blijdorp, waar haar zaaddonor heeft gedoneerd. “De artsen zeiden tegen mij dat alle informatie was vernietigd en dat ze mij dus niet verder konden helpen”, vertelt ze. Ondanks dat ze dit jammer vond, heeft ze lang geen actie meer ondernomen. Totdat ze in een talkshow een groep donorkinderen die halfbroers en -zussen waren zag.

“Ze vertelden dat er een Facebookgroep was voor donorkinderen en omdat ik wel nieuwsgierig was naar de verhalen van anderen, meldde ik me gelijk aan.” Toen de beheerder van de groep haar vertelde dat ze vermoedde dat zij dezelfde donorvader deelden, besloot Gaily om een DNA-test te doen. “Ze herkende uiterlijke kenmerken en stuurde me een foto van haar donorvader. Ondanks dat we elkaar nooit hadden ontmoet, herkende ik zijn gezicht meteen en hebben we daarna via de mail contact gehad.”

Uit de uitslag kwam naar voren dat hij haar donorvader was en dat ze nog 42 halfbroers en -zussen had, zeven jaar later blijken het er zelfs 112 te zijn. “Mijn donorvader had vijftien jaar lang bijna wekelijks zaad gedoneerd, hier zijn dus veel kinderen uit voortgekomen.”

Biologische familie ontmoeten

Gaily’s biologische vader stond open voor een ontmoeting, maar al snel merkte ze dat ze geen band met hem kon opbouwen. “Hij zit op het autistische spectrum en mist daardoor sociale vaardigheden.” Desalniettemin vond ze het fijn om hem te ontmoeten en de verhalen over hem en zijn jeugd te horen.

Wel had ze direct een goede klik met een aantal halfzussen en ziet zij hen als een verrijking van haar leven. “Ik wilde eerst niet per se op zoek naar biologische familie van mijn vaders kant, maar nu weet ik zeker dat ik dit niet had willen missen. We zien en spreken elkaar regelmatig en ik zie ze dan ook echt als mijn zussen.”

Kinderen vertellen

Gaily heeft vier kinderen, een tweeling van 9 jaar, een zoon van 13 en een dochter van 15 jaar. Ze heeft vanaf het begin openlijk over haar achtergrond en biologische familie verteld. “Toen ik in contact kwam met mijn donorvader waren mijn jongste kinderen 1,5 jaar oud en de oudste 7. Hen heb ik gaandeweg uitgelegd dat ze twee oma’s hebben en dat er een opa is maar dat hij geen papa-rol speelt in mijn leven.”

Daarnaast heeft ze, passend bij de leeftijd, uitgelegd hoe dit kan. “Ik vertelde bijvoorbeeld dat twee mama’s geen kindje kunnen maken en dat er dan vaders zijn die zaadjes naar het ziekenhuis kunnen brengen, zodat de mama’s wel een kindje kunnen krijgen.”

Big happy family

Gaily’s kinderen hebben haar donorvader een paar keer gezien, maar hebben verder geen band opgebouwd. Wel spelen haar halfzussen en hun kinderen, oftewel de tantes en neefjes en nichtjes van haar kinderen, een grote rol in hun leven. Ze hebben kinderen van dezelfde leeftijd en gaan regelmatig met elkaar op stap.

“Ze zijn met elkaar opgegroeid en vonden dit nooit gek omdat ik vanaf het begin open en eerlijk ben geweest.” Het voelt dan ook heel natuurlijk en voor mijn kinderen is het ook fijn om samen met familie te zijn.” Uiteraard is het onmogelijk om met alle 112 broers en zussen contact te hebben en dat doet Gaily bewust ook niet. “Dat je hetzelfde DNA deelt betekent niet direct dat je een goede klik hebt, en dat is ook oké.”

Uiterlijke en karakteristieke overeenkomsten

Voor Gaily voelen haar halfzussen als familie, zoals dat bij een ander ook zo is. Ondanks dat ze bij de familie van haar biologische moeder ook overeenkomsten ziet qua innerlijk, past ze er voor haar gevoel qua uiterlijk niet tussen.

“Ik zie nu niet alleen gelijkenissen van onze karakters, maar ook uiterlijke overeenkomsten bij mijn halfbroers en -zussen. Voor het eerst zie ik mensen die op mij lijken.” Dezelfde neus, ogen of huidskleur; Gaily vindt het heel fijn om een groep mensen om haar heen te hebben waarin ze dingen van zichzelf in herkent.

Biologisch of niet, familie is speciaal. Eerder schreven wij over Mishaëla en Vincent, die drie kinderen adopteerden, lees het hier: Mishaëla en Vincent hebben drie adoptiekinderen: ‘We kennen de mooie kanten van adoptie’.

Massazaaddonor en vader van zo’n 600 kinderen bij Jinek: ‘Ik zie daar geen gevaar in’