5x dit kunnen we leren van de Franse opvoeding
Frankrijk kennen we in Nederland vooral als vakantieland. En vooruit, we zijn ook bekend met Franse wijnen en croissants. Maar wat weet je over de Franse opvoeding?
Wist je bijvoorbeeld dat de Franse opvoeding bekend staat om haar regels en discipline?
Dit kunnen we leren van de Franse opvoeding
Van Parijs tot de Provence, van kamperen tot Cannes, Frankrijk staat bekend om zijn uiteenlopende karakter. Als geen ander hebben de Fransen le joie de vivre onder de knie. Het zijn levensgenieters pur sang, geen wonder dat we in Nederland graag spreken over ‘leven als een God in Frankrijk.’ Die kwaliteit van leven begint bij de opvoeding, toch? Daarom willen wij weten: wat is het geheim van de Franse opvoeding?
Dat geheim van de opvoeding in Frankrijk komt voor een groot deel door de regels, discipline en zelfbeheersing. En ja, dat begint al in de wieg. Franse ouders laten hun kind gerust huilen in de nacht. Uiteindelijk valt een baby wel in slaap. Huilen, zeuren, schreeuwen? Dat zul je een Frans kind niet snel horen doen, zeker niet in een restaurant.
1. Emancipatie kan niet vroeg genoeg beginnen
In Frankrijk is kinderopvang overal beschikbaar. De meeste Franse moeders rekenen erop vanaf het moment dat hun baby nog jong is, zonder een negatieve culturele toerekening te voelen (lees: schuldgevoel). Dit is een van de redenen dat Frankrijk een van de hoogste percentages vrouwen in de Europese beroepsbevolking heeft. Franse kinderen krijgen emancipatie met de paplepel ingegoten.
2. Eten doe je samen
Iets dat hand in hand gaat met le joie de vivre is de eetcultuur in Frankrijk. Die eetcultuur is rijk en gebouwd op rituelen. Op een kinderdagverblijf eten alle kinderen samen, en je moet niet raar opkijken als de kinderen pas beginnen eten wanneer iedereen zijn slabbetje om heeft. Zoiets is alleen mogelijk in een cultuur waar de maaltijd een belangrijk onderdeel van de cultuur is, die wordt beoefend en onderwezen. Een Frans gezegde luidt: een kind moet elke dag honger hebben, voor elke maaltijd. Alleen een hongerig lichaam kan de maaltijd ten volle waarderen. Dat is ook de reden dat Franse kinderen maar een keer per dag een snoepje krijgt, een gôuter rond vier uur ‘s middags. De nadruk ligt op le dîner.
Op de meeste scholen krijgen kinderen een uitgebreid weekmenu, met een voorgerecht, warme maaltijden en een toetje.
3. Bescheidenheid siert de mens
Je zult Franse ouders niet snel hun kinderen de hemel in horen prijzen. Doe je dit wel – ‘Mon fils, wat heb je goed gevoetbald!’- dan stimuleer je kinderen om te stoppen met dingen te doen die ze leuk vinden, zo is het idee. Je wilt dat je kinderen iets doen omdat ze het echt leuk vinden, niet omdat ze dan complimenten van mama of papa krijgen.
4. Franse kinderen moeten zoenen
In Frankrijk begroet iedereen elkaar met een kus – of twee – op de wang. Oók de kinderen. Zelfs de kleinste kinderen moeten iedereen in een ruimte begroeten met een kus. Dat gebeurt op eigen initiatief, want zo hoort dat nou eenmaal. Verlegen verstoppertje spelen achter mama’s benen is er niet bij.
5. Franse kinderen hebben het nakijken
De eetcultuur is dus een ding in Frankrijk, waarbij iedereen aan tafel zit. Gaat een Frans gezin uiteten met een viergangendiner, dan is het normaal dat de kinderen aan tafel blijven zitten zolang de volwassenen eten. Dat de kinderen het dan even minder leuk hebben, ainsi soit-il. Van Franse kinderen wordt vaker verwacht dat zij zich aanpassen aan het leven van een volwassene dan andersom. Regels zijn er om gevolgd te worden.
Ouders in Denemarken worden geroemd om hun opvoeding. Wat is het geheim van de Deense opvoeding?