Valéry de Voijs Persoonlijke verhalen 3 mei 2022, 10:37

Leestijd: 3 minuten

Fleur (34) werd uitgescholden in het vliegtuig: ‘Jouw kinderen verpesten mijn vlucht!’

Wanneer je kinderen in het openbaar een scène schoppen kan dat soms erg beschamend zijn. De oordelende blikken van voorbijgangers zijn nog erger dan het ongevraagde advies dat men te pas en te onpas heeft. Zo kreeg ook Fleur (34) een heleboel commentaar toen zij laatst met haar baby en kleuter in het vliegtuig stapte.

“Wat een fijne en leuke beleving moest worden, eindigde in een vreselijke ervaring.”

Ik droomde van een safari

“Mijn man kreeg afgelopen januari een geweldige kans om aan een groot project te werken in Kaapstad. Daar steunde ik hem natuurlijk in, en nam een paar maanden geleden afscheid. Voor ik het wist stond ik hem uit te zwaaien, en bleef ik met twee kleintjes achter. Een baby van zeven maanden oud, en een peuter van twee. Geen ideale situatie, maar ik gunde mijn man deze kans, en eerlijk gezegd konden we de financiële voordelen ervan goed gebruiken.

Ik zeg je eerlijk: de afgelopen maanden waren niet gemakkelijk. Maar met de steun van mijn ouders trok ik mezelf erdoorheen. Daarbij had ik iets leuks om naar uit te kijken. Ik zou namelijk in maart op bezoek gaan. Ik ben nog nooit in Afrika geweest, en tussen het verschonen van de luiers door droomde ik van safari’s. Ik ben nog nooit buiten Europa geweest, en was ontzettend nieuwsgierig. Daarbij was het natuurlijk heel spannend om met twee kleintjes te vliegen.

Vlak voor vertrek kreeg ik mijn tickets in de mail. Het bedrijf waar mijn man voor werkt had de tickets verzorgd. Business class?! Ik weet nog dat ik het niet kon geloven. Ik dacht dat er een foutje was gemaakt. Ik heb nog nooit in business class gereisd. Ik kon mijn geluk niet op.

De dag van vertrok begon stressvol. De kinderen voelden mijn stress en waren ontroostbaar. Bij de gate kreeg m’n oudste een tantrum, en ook mijn jongste krijste het uit. Ik zag de oordelende blikken van de andere passagiers en ik hoorde het ze bijna denken: ‘hopelijk zit ik niet naast die krijsende kinderen.’

Als die etters maar stil blijven

Eenmaal aan boord werd ik hartelijk ontvangen. Mijn baby zou op schoot zitten, en mijn zoon op een eigen stoel. Ze kregen speelgoed van de crew en waren meteen stil. Toch zag ik de medepassagiers geïrriteerd naar me kijken. Eén vrouw in het bijzonder keek me naar aan. ‘Als die etters maar stil blijven’ hoorde ik haar tegen d’r man zeggen.

De eerste twee uurtjes verliepen prima. We kregen iets lekkers te eten en mijn kinderen sliepen. Tot we turbulentie kregen en mijn kinderen wakker werden. Ze begonnen keihard te huilen, en ik voelde lichte paniek opkomen. De vrouw die eerder een nare opmerking maakte kwam nu naar me toe en zei dat ik naar economy moest gaan. Ze begon te schelden: ‘Jouw kinderen verpesten mijn vlucht. Business class is niet voor baby’s, dus pak je spullen en ga weg hier. Jij hoort hier niet.’ Ik schaamde me dood. Iedereen keek naar me en niemand die iets deed. De vrouw was niet te stoppen en pakte zelfs de arm van mijn zoontje. ‘Als hij niet stopt met huilen ga ik persoonlijk naar de captain!’

Op dat moment kwam een oergevoel bij me naar boven. Je mag best tegen mijn schelden maar van mijn kinderen blijf je af. Ik heb mijn kinderen gepakt en ben naar de crew gegaan. Zij hebben vervolgens met de vrouw gepraat en haar een andere stoel gegeven, ver van mij vandaan. De crew was gelukkig heel begripvol naar mij, gaven m’n kinderen nog iets lekkers en verontschuldigden zich. Toch heeft het mijn vliegervaring behoorlijk verpest. Ik zal niet meer snel alleen met kinderen vliegen. Wat een fijne en leuke beleving moest worden, eindigde in een vreselijke ervaring.”

https://www.jmouders.nl/bang-om-te-vliegen-met-deze-9-tips-overwin-je-je-vliegangst/