Sofie Vissers Persoonlijke verhalen Gisteren, 15:04

Leestijd: 6 minuten

Femke (44): ‘Ik heb in de Ipad van mijn zoon (13) gesnuffeld en ben er blij om’

Op je moederinstinct kun je altijd vertrouwen. Ook Femke (44) voelde dat er iets aan de hand was met haar zoon Mees (13), maar zij kon de vinger er niet op leggen. Avondenlang sluit hij zich op op zijn kamer met zijn Ipad. Op een avond, als Mees slaapt, besluit ze in zijn Ipad te snuffelen. Femke: “En wat ik toen aantrof, brak mijn hart.”

Femke: “Mijn zoon Mees is altijd een actieve jongen geweest. Slim, hij had altijd veel vriendjes en hij is dol op voetbal. Maar in groep 8 begon hij te veranderen. Hij reageerde steeds vaker kortaf en had geen zin meer in voetbal. Zijn kamer hield hij hermetisch afgesloten. Ik dacht dat het met de scheiding te maken had. Mijn ex-man en ik waren twee jaar geleden uit elkaar gegaan, in goede harmonie, en ik had nog weinig verdriet gezien bij Mees. Ik dacht dat het er nu allemaal uit kwam en probeerde er niet teveel achter te zoeken.

Afzonderen

Maar het werd erger. Hij ging steeds later naar bed, at weinig en begon zich steeds meer af te zonderen. Als ik vroeg hoe het met hem ging, haalde hij zijn schouders op of kreeg ik een snauw. Op een gegeven moment zei hij: “Laat me nou maar gewoon met rust.” En dat deed ik. Te lang, achteraf gezien.

De opvoeding komt grotendeels op mij neer. Mees ziet zijn vader om het weekend en heeft doordeweeks weinig contact met hem. Zijn vader heeft een nieuwe vriendin en is inmiddels bij haar ingetrokken, zo’n honderd kilometer verderop. De band tussen Mees en mij is daardoor sterker geworden, wij gaan door het vuur voor elkaar.

Maar ineens leek ik hem kwijt te zijn. Wat me de meeste zorgen baarde, was hoe hij schrok als ik zijn kamer binnenkwam terwijl hij op zijn iPad zat. Alsof hij zich betrapt voelde. Ik vroeg me af wat er zich afspeelde op zijn Ipad en in zijn hoofd, maar ik kreeg geen antwoorden van hem.

Foto’s

Op een avond, toen hij van oververmoeidheid op zijn bed in slaap was gevallen, heb ik stiekem zijn iPad gepakt. Zijn toegangscode wist ik niet, maar gelukkig stond het scherm gewoon open. Mijn hart bonkte toen ik de browser opende. Ik schrok van wat ik zag. Ik kwam op een platform waar kinderen foto’s van zichzelf deelden. Suggestieve, uitdagende selfies. Meisjes in ondergoed. Jongens die hun sixpack lieten zien. En Mees had ook foto’s gedeeld. Ik herkende hem meteen, zonder shirt en poserend voor de spiegel in onze badkamer. Ik zag er ook eentje in zijn boxershort, ook voor onze spiegel. En eronder reacties van mensen met geboortejaren in hun nickname of profielfoto’s waaruit overduidelijk bleek dat ze geen dertien waren.

Ik voelde de paniek door mijn lijf razen. Ik wilde hem wakker maken en door elkaar schudden. Maar ik besefte dat ik rustig moet blijven. Ik heb screenshots gemaakt en de iPad uitgezet. Ik heb die nacht geen oog dicht gedaan en alleen maar liggen malen wat ik hiermee aan moest. Op dat moment miste ik een partner met wie ik dit soort problemen kon bespreken.

Googelen

De volgende ochtend heb ik hem niet meteen geconfronteerd. Ik wilde eerst advies inwinnen. Ik googelde me suf hoe ik hier het beste mee kon omgaan. Ook belde ik zijn mentor op school, hij was helaas niet onbekend met dit fenomeen en deze website. Hij bracht mij in contact met een vertrouwenspersoon.

Toen Mees die dag uit school kwam, heb ik hem er naar gevraagd. Zonder oordeel, ik stelde alleen heel rustig vragen. Eerst ontkende hij dat die foto’s van hem waren. Daarna werd hij boos omdat ik in zijn Ipad had gekeken. Ik zei zelf ook dat dit niet goed te praten was en dat ik zijn privacy niet wilde schenden. Maar dat ik me ook zorgen om hem maakte, omdat ik zag dat er iets aan de hand was.

Oudere mannen

Uiteindelijk brak hij. Hij voelde zich zo onzeker. Iedereen op school had een ‘perfecte Insta’, zei hij. Hij wilde ook cool gevonden worden. En toen kreeg hij ineens DM’s van oudere mannen die zeiden dat hij ‘mooi’ was en zeiden dat ze zijn foto’s hadden opgeslagen. Hij wist niet goed wat hij daarmee aan moest.

Ik heb hem op het hart gedrukt dat het mijn taak is om hem te steunen en beschermen, ook tegen verkeerde bedoelingen van volwassen mannen. Ik zei ook dat ik niet boos ben, maar juist bang voor de gevolgen die zulke foto’s kunnen hebben. Maar ik zei ook dat ik trots op hem ben dat hij het heeft durven vertellen.

Jongerencoach

Sindsdien krijgen we hulp. Voor hem is er een jongerencoach die gespecialiseerd is in online gedrag. Voor mij is er een opvoedondersteuner, want ik wil leren hoe ik met dit soort situaties omga zonder in paniek te schieten. Ik heb helaas geen partner met wie ik kan sparren of die dingen voor me kan relativeren. Mees is alles voor mij en de wereld zou voor mij instorten als er iets ergs met hem gebeurt.

Blij

Het verdient geen schoonheidsprijs, maar toch ben ik blij dat ik zijn iPad heb doorgesnuffeld. Ik weet dat sommige mensen zullen zeggen dat ik de privacy van mijn kind moet respecteren. Maar Mees had te veel schaamte om te vertellen wat er aan de hand was en op dat moment voelde ik dat het nodig was. Ik ben blij dat ik mijn moederinstinct heb gevolgd.”

Opgebiecht… ‘In de zomervakantie speelden mijn kinderen zes uur per dag op de iPad’