Laurien Bleeker Persoonlijke verhalen 6 jan 2022, 13:12

Leestijd: 3 minuten

Eva: ‘Mijn zoontje werd geboren in de week dat mijn moeder overleed’ (deel 2)

Lees hier deel 1 van het persoonlijke verhaal van Eva (33): haar moeder overleed in dezelfde week dat haar derde kindje, een zoontje, net geboren was.

“Dinsdagochtend, vijf dagen na de geboorte van Kas, kreeg hij zijn hielprikje. Dit was net klaar, toen mijn man werd gebeld door mijn vader: ‘Wouter, het gaat niet goed met Jenny, jullie moeten komen’. Ik hoor het mijn vader zeggen en het gevoel wat ik erbij krijg kan ik zo weer oproepen… Het is een mix van paniek, ongeloof en verdriet, maar ook opluchting en het gevoel dat ik sterk moet zijn.

In tranen hangt mijn man de telefoon op en hij weet niet goed wat hij moet zeggen. Het eerste wat ik zeg is ‘het is genoeg geweest Wout, het is goed zo’. Dat is wat de opluchting in mij zegt, dat het klaar is en dat ze niet meer hoeft. Ze heeft straks geen pijn meer, hoeft geen medicijnen meer te nemen en zal geen slapeloze nachten meer ervaren.

Zonder mijn kraamverzorgster was het me niet gelukt

We hebben afscheid genomen van elkaar, want mijn moeder werd in slaap gebracht. Het ging gewoon niet langer. Ik ben die week iedere dag bij mijn ouders thuis geweest. Onze kraamverzorgster, Daphne, was zo ontzettend flexibel en heeft iedere dag geholpen waar ze kon. Op de oudste twee kindjes passen, Kas heen en weer rijden zodat ik hem kon voeden, mij heen en weer brengen, alles was goed. Ik weet niet hoe we de kraamweek zonder haar hadden moeten doen. Zelf moest ik natuurlijk nog herstellen van de bevalling, maar aan rusten kwam ik niet toe. Daphne maakte veel smoothies klaar, omdat ik verder geen hap door mijn keel kreeg. Op vrijdagavond is mijn moeder overleden.

Ik blijf de geboorte van Kas aan het overlijden van mijn moeder koppelen

Kas is nu zes maanden. Het is een heel rustig kindje. Hij lacht veel, eet en drinkt goed en wat helemaal super fijn is: hij slaapt goed. Ik ben pas begonnen met het afbouwen van borstvoeding en ook dit verloopt soepel. Het is heel dubbel: als ik bedenk dat Kas nu zes maanden is, denk ik daar meteen achteraan dat m’n moeder er nu zes maanden niet meer is. Ik blijf zijn geboorte aan haar overlijden koppelen in mijn hoofd. Maar aan de andere kant was Kas er precies op het juiste moment. Hij had mij nodig en ik hem. Hij heeft voor zoveel afleiding kunnen zorgen. Zijn glimlach is aanstekelijk en het is een echte knuffelbeer.

Ik besloot ontslag te nemen

Een paar maanden voor het overlijden van mijn moeder heb ik haar gevraagd waar ze echt geen spijt van heeft gehad, wat nou echt een goede beslissing is geweest in haar leven. ‘Dat ik er altijd voor jullie was toen jullie klein waren, daar heb ik heel erg van genoten’, zei ze. Mijn moeder werkte niet toen mijn broer, zus en ik op de basisschool zaten en wij hebben hier alledrie zelf ook hele fijne herinneringen aan.

Toen ik met verlof was hebben we het hier veel over kunnen hebben samen. Ik heb toen besloten ontslag te nemen. Mijn werk als leerkracht op een basisschool heb ik de afgelopen 10 jaar met heel veel plezier gedaan, het is superleuk werk, maar ook een drukke en verantwoordelijke baan. En ook al werkte ik parttime, er ging veel tijd in zitten. Tijd die ik in mijn gezin wil stoppen. Genieten van mijn kinderen en er voor ze zijn als ze mij nodig hebben, iedere dag weer.”

Eva: ‘Mijn zoontje werd geboren in de week dat mijn moeder overleed’ (deel 1)