Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen 5 jul 2024, 11:03

Leestijd: 4 minuten

Elise’s man hield een boekje bij met al zijn veroveringen tijdens zijn huwelijk: ‘Drie pagina’s vol met namen’ 

Elise dacht dat ze gelukkig getrouwd was, maar toen ze tijdens het uitruimen van de koffer van haar man een boekje vond, bleek haar man daar niet hetzelfde over te denken. “Ik wist niet wat ik zag. Dit kon toch niet waar zijn?”

“Vijftien jaar geleden leerde ik Harmen kennen, een leuke man die wel van een feestje hield. Ik hield daar ook van, dus we waren een goede match. Na een relatie van twee jaar vroeg hij mij ten huwelijk. Hij vertelde me dat hij de rest van zijn leven bij mij wilde zijn. Binnen een halfjaar waren we getrouwd. 

Zwanger van eerste kind

Niet lang nadat we terugkwamen van onze huwelijksreis, was ik zwanger van ons eerste kind, een meisje. Twee jaar na de bevalling raakte ik weer zwanger en kregen we nog een meisje. Ik was op en top gelukkig met ons gezin. Harmen ook, dat vertelde hij mij keer op keer weer. Waar anderen in onze vriendengroep al na een kort huwelijk uit elkaar gingen, bleven wij samen. Onze relatie was niet te verbreken, zeiden we steeds. 

Veel naar het buitenland

Toen onze oudste naar de basisschool ging, kreeg Harmen een nieuwe baan aangeboden. Daarvoor zou hij wel twee weken per maand naar het buitenland moeten. Ik vond het lastig, maar ik gunde het hem. Ik werkte op dat moment niet, dus ik zorgde ervoor dat alles thuis goed verliep, zodat hij carrière kon maken. 

Veel contact

Zo ging het jaren door, ik zorgde voor de meiden en het huishouden en Harmen reisde de hele wereld over voor zijn werk. De dagen dat hij niet thuis was, hadden we veel contact via FaceTime, op die manier ging de tijd een stuk sneller. Ik merkte namelijk dat ik hem erg miste als hij er niet was. Hij mij ook, zei hij. 

Koffer uitpakken

Twee jaar geleden kwam ik erachter dat hij mij helemaal niet miste. Naast zijn werk had hij het namelijk ook druk om andere vrouwen te veroveren. Toen hij terugkwam uit Beijing, lag hij met een jetlag op bed. Zoals wel vaker besloot ik zijn kleding uit zijn koffer te halen, zodat ik alles even lekker kon wassen. Tussen zijn kleding zag ik een boekje zitten, een boekje dat ik niet herkende. 

Een boekje met vrouwennamen 

Ik opende het boekje en ik zag allemaal vrouwennamen staan. Niet alleen namen, maar ook de stad, cupmaat en telefoonnummers. Ik wist niet wat ik zag. Dit kon toch niet waar zijn? Was dat serieus een boekje waarin hij al zijn veroveringen opschreef? Ik werd kotsmisselijk toen ik drie pagina’s vol met namen zag.

Opbiechten

Ik besloot Harmen direct wakker te maken en gooide het boekje naar hem toe. Hij wist natuurlijk dat hij gesnapt was en kon het daarom maar beter opbiechten. Hij vertelde dat hij het uit eenzaamheid heeft gedaan. Elke keer als hij weer naar een ander land op reis moest voor zijn werk, was hij daar alleen. Natuurlijk had hij zijn collega’s op locatie, maar dat was volgens hem toch anders. Daarom zocht hij contact met vrouwen en ging hij vreemd.

Scheiding aanvragen

Ik geloofde mijn oren niet. Ik was iedere maand twee weken alleen met onze twee meiden en zat in de avond ook altijd alleen op de bank. Toch kwam het geen seconde in mij op om dan contact te zoeken met een andere man. Ik was er kapot van. Ik kon niet anders dan een scheiding aanvragen. 

Opnieuw beginnen

De afgelopen twee jaar was het niet makkelijk. Ik moest een baan en een nieuw huis zoeken en moest helemaal opnieuw beginnen. Bij hem blijven was geen optie voor mij. Ik ben er nog steeds kapot van, maar ben ook ontzettend trots op wat ik de afgelopen twee jaar allemaal heb bereikt.”