Elise Boers over mom guilt: ‘Ik heb geleerd werk te kiezen zonder schuldgevoel’
:format(jpeg):background_color(fff)/https%3A%2F%2Fwww.jmouders.nl%2Fwp-content%2Fuploads%2F2025%2F03%2FElise-Boers-1-e1742800860447.jpg)
In de rubriek ‘Momfluencer Moment’ krijgen we een kijkje in het gezinsleven van een inspirerende momfluencer. Deze week deelt Elise Boers haar uitdagingen, wijsheden en ervaringen binnen het gezin. Elise is influencer, heeft samen met haar zus Vita Cleo de podcast ZUS & ZO en het kaartspel DIEP’R.
Hoe doen die momfluencers dat toch? Kinderen opvoeden, het huishouden runnen, een relatie onderhouden en dan zijn ze ook nog influencer. Je lijkt vaak het perfecte plaatje te zien, maar wees gerust: ook momfluencers hebben het leven niet altijd onder controle. In deze goudeerlijke rubriek vertellen de allerleukste online moms waarom het gezinsleven vaak puur geluk, maar soms echt niet alleen maar rozengeur en maneschijn is.
Momfluencer
- Wie: Elise Boers
- Instagram: @eliseboers
- Aantal volgers: 280K
- Kinderen: Wolf en Luca (5), Coco (1)
- Beroep: influencer, ondernemer
Je bent influencer, ondernemer en moeder van drie. Hoe doe je dat allemaal?
“Ja, goeie vraag. Ik probeer alle ballen hoog te houden, maar als ik heel eerlijk ben, dan liggen er ook weleens wat op de grond. Ik heb in de afgelopen jaren geleerd dat je niet alles perfect kan doen. Het helpt om structuur voor jezelf te hebben en flexibel te zijn voor jezelf. Als ik het een keer druk heb met werk, dan voel ik me al snel schuldig naar mijn kinderen toe. Daarin probeer ik flexibeler te zijn. Ik ben over het algemeen juist veel met de kinderen, dan mag ik best gewoon een keer voor mijn werk kiezen. Ik durf ook nee te zeggen tegen werkopdrachten. Zo probeer ik het allemaal te combineren.”
Houd jij jouw werk en het moederschap strikt gescheiden of loopt het door elkaar heen?
“Ik probeer duidelijk in blokken te werken. In de ochtend zit ik vooral aan DIEP’R en mijn social media. Natuurlijk loopt dit in de praktijk weleens door elkaar heen, maar daar word ik onrustig door. Dat geeft mij stress, waardoor ik het zoveel mogelijk probeer te scheiden. Maar je deelt veel van je priveleven, daardoor heb je ook snel dat je tussendoor toch even je telefoon erbij pakt om een leuk moment te filmen. Wat ik dan wel doe, is niet alles ter plekke delen en publiceren. Daar pak ik even een momentje voor als ik niet met de kinderen ben, meestal ‘s avonds.”
Je telefoon is voor een groot deel je werk. Hoe leg je die balans? Kan je makkelijk je telefoon wegleggen?
“Ja, zeker. Met de kinderen probeer ik mijn telefoon zoveel mogelijk links te laten liggen, zodat ik niet de hele tijd een mailtje of appje ga beantwoorden of iets post op mijn Instagram. Dat probeer ik echt te bewaren voor als ik niet met ze ben. Voorheen deed ik dat weleens op het toilet, maar dat gaf me ook stress. Dan moet je snel je email checken en meteen reageren. Ik heb geleerd dat niet alles meteen een antwoord nodig heeft.”
Legt het hebben van drie kinderen en het zijn van een influencer weleens druk op je relatie?
“Ik denk dat als je samen kinderen krijgt, je relatie sowieso verandert. Eerst ligt je prioriteit bij elkaar, maar als je een kind krijgt, gaat daar veel aandacht en zorg naartoe. Dat het hebben van kinderen druk legt op onze relatie, vind ik te negatief gezegd, maar je moet wel geïnteresseerd zijn in elkaar. Wouter en ik proberen wekelijks een date met elkaar te plannen: uiteten voor een diner of lunch of samen hiken.
Hierdoor blijf je verbonden met elkaar, door echt bij elkaar in te checken hoe het met de ander gaat. Het leven is een ratrace met onze kinderen, Wouter die veel reist, mijn tripjes naar Nederland voor werk; je moet daar gewoon allebei je best voor doen. Je moet niet vergeten dat de ander ook behoeftes en aandacht nodig heet.”
Waarom besloten jullie een paar jaar geleden om naar Ibiza te verhuizen?
“Ik speelde al lang met die gedachte, omdat ik vanaf mijn achttiende al vaak op Ibiza kom. Ik heb er altijd van gedroomd hier ooit te wonen. Wouter is ook gek op Ibiza, hij stond er ook voor open. Een paar jaar geleden dachten we: we gaan het gewoon een half jaar proberen, kijken of het iets voor ons is. Ervaren hoe we ons daar voelen, of het er in de winter niet te stil is en hoe de mensen zijn. Het valt of staat met een leuke community.
Toen Coco zes maanden oud was, vonden we een huisje en gingen we het proberen. Wouter en ik hebben allebei het geluk dat we niks opgeven qua werk in Nederland, dat kan bij beide overal ter wereld. We konden op Ibiza gewoon voortzetten waar we mee bezig waren. Na een maand dachten we al: waarom zouden we teruggaan? Het beviel zo goed! De natuur, het veel buiten zijn, het werktempo dat veel lager ligt, de ontspannen sfeer; alles was positief. Er is vooral veel focus op genieten, met elkaar zijn en de natuur ingaan. Dat past goed bij ons.”
Wat is het verschil met het leven als gezin in Nederland en op Ibiza?
“De druk van de maatschappij, het continu meer willen, beter worden en sneller gaan, dat tempo ligt hier veel lager. Ook de natuur is goed voor de mens, de bergen en de blauwe lucht, dat is zo genieten. De kinderen slapen, over het algemeen, hier zó goed, zij floreren echt. Ze klauteren op de rotsen en gaan lekker naar het strand. Dat vinden ze heel fijn.
Kijk, ik vind Nederland ook heel fijn, ik vind het zeker geen straf om in Nederland te wonen. Ik mis mijn zusje ook wel heel erg en natuurlijk familie in het algemeen. Maar het leek ons gewoon leuk om uit te proberen hoe het is om op Ibiza te wonen, en dan juist als de kinderen jong zijn. En het bevalt ons heel goed. Iedereen van het gezin floreert meer, dat is zo mooi om te zien.”
Hoe zie je de toekomst? Op Ibiza of weer in Nederland?
“Dat weet ik nu echt nog niet. Wij hebben het nu heel erg goed op Ibiza, maar waar we over vijf of tien jaar zijn, dat durf ik nu niet te zeggen. Als je het hebt over het onderwijs voor de kinderen, dan heeft het onderwijs op Ibiza mij erg positief verrast. Er is heel veel keus in verschillende soorten scholen, wat ik niet had verwacht. Zo zijn er drie internationale scholen, een vrije school en ook lokale scholen. En de kwaliteit van de scholen is ook goed, dat verbaasde mij wel een beetje.”
Welke normen en waarden geef jij je kinderen mee?
“Ik vind emotionele openheid heel belangrijk. Ik probeer mijn kinderen te stimuleren dat ze hun gevoelens uiten. Ik leg ze uit wat de emoties betekenen, dat het er mag zijn en ze het mogen uiten, in plaats van dat ze het voor zich houden. Daarom is nu ook DIEP’R voor kids in de maak, om kinderen te helpen en te leren om over hun gevoelens te praten.
Ik merk heel goed dat mijn kinderen hardop kunnen zeggen wat ze voelen. Als wij op visite gaan of ergens met een groep mensen zijn en één van de jongens is een beetje stil, dan kan hij hardop uitspreken: ‘Ik vind het spannend om al die mensen nu te zien.’ Hij kan meteen de vinger erop leggen en hardop uitspreken waarom hij stilletjes of onzeker is. Dan ben ik zo trots.”
Je hebt drie kinderen en nog steeds een prachtig lichaam, hoe blijf jij fit?
“Ik hanteer voor mezelf de 80-20 regel, dat betekent dat ik door de weeks vrijwel niet snack en gezond eet. In het weekend sta ik mezelf wel alles toe, dan ga ik mezelf heerlijk te buiten aan pizza en ijs. En ik ben gek op cycle workout. Ik heb sinds een paar maanden zelf een fiets op Ibiza en ik kan zelf een online les volgen. Dat vind ik echt leuk om te doen en het is ook heel goed voor mijn mentale gesteldheid.”
Ben je weleens onzeker over je lichaam?
“Ik heb dat wel gehad, vlak na de zwangerschap, als je je lichaam niet herkent. Ik was gewend om een bepaalde maat te hebben, maar na de bevalling was alles wat zwaarder en zachter. Als ik dan in de spiegel keek, moest ik wel even schakelen. Maar ik dacht altijd: dit is tijdelijk, dit hoort erbij. Je moet jezelf ook credits geven dat je gewoon een mensje hebt gemaakt. Dus ik kon het wel snel naast me neerleggen.
De valkuil na mijn eerste zwangerschap was dat ik heel snel weer in het maatje wilde passen dat ik daarvoor had. Ik wilde er weer goed uitzien, met het gevolg dat ik na een tijdje gewoon kapot was. Dan ging ik heel hard sporten en dacht ik achteraf: wat deed ik mezelf aan? Dat verdien je eigenlijk niet. Daar heb ik bij mijn tweede zwangerschap wel van geleerd. Je moet je lichaam echt de tijd geven om te herstellen.”
Hoe zorg je voor (genoeg) me-time?
“Het is een struggle, het blijft een uitdaging. Voor mij zit het hem in kleine dingen: een koffietje drinken, even wandelen in mijn eentje, in bad gaan of een uitgebreide skincare met een podcast op. De ene week lukt het om die dingen te doen, maar soms ook weken niet. Ik loop leeg als ik het niet doe, ik merk dat ik stress krijg als ik niet bij mezelf incheck en mezelf die momenten gun. Ik heb die stilte nodig. Als ik alleen ben, kan ik mega goed opladen. Wout laad op door met anderen te zijn, ik heb juist het tegenovergestelde. Ik probeer wel op tijd daaraan te denken, maar het blijft een eeuwige struggle om dat voor jezelf af te dwingen.”