Lisa van den Akker Ouders 18 nov 2022, 06:50

Leestijd: 3 minuten

Wat als je puber eenzaam is? Dit kun je als ouder daaraan doen

Pubers, vanaf zo’n 11 jaar bij meisjes en zo’n 13 jaar bij jongens, kunnen zich snel alleen voelen. Er gebeurt veel met ze in de puberleeftijd, zowel lichamelijk als mentaal. Maar ook zeggen ze de veilige basisschool en bijbehorende vriendjes gedag en slaan ze hun vleugels uit naar de middelbare. En daar hoort soms een moeilijke fase bij, het is dus niet zo gek als jouw puber eenzaam is. Dit is wat jij er als ouder aan kunt doen.

Ze komen terecht in een klas vol nieuwe kinderen en moeten echt weer even hun plek zoeken en vinden. Dat is een eenzaam proces en dat terwijl je puber al zoveel veranderingen te verwerken heeft. Hij kan zich dan ook best eenzaam voelen. 

Hoe herken je een eenzame puber? 

Pubers zijn vaak het liefst op pad met vrienden, lol maken, chillen, misschien hier en daar wat huiswerk samen maken. Vooral zijn ze samen. Is je puber vaak thuis, teruggetrokken op zijn of haar kamer, heeft hij weinig vrienden? Dat kan een van de tekenen van eenzaamheid zijn. Andere tekenen: 

• Afstandelijk 
• Onverzorgder uiterlijk 
• Vaak moe of hoofdpijn 
• Weinig eetlust 
• Negatief zelfbeeld 
• Veel boos, afwezig, verdrietig 

Kindervriendschappen. Hoe zien ze eruit en waarom zijn ze zo belangrijk?

Verschillende soorten eenzaamheid 

Je hebt sociale eenzaamheid, daarbij heeft je puber minder vrienden dan gewenst of de contacten die hij heeft zijn oppervlakkig en gaan niet diep. En emotionele eenzaamheid, dat houdt in het gevoel nergens bij te passen en geen band voelen met anderen. Beide vormen van eenzaamheid zijn natuurlijk heel alleen, je bent de enige die zich zo voelt. In de puberteit kan je puber zich al alleen voelen, omdat zijn lichaam verandert. Maar ook omdat er veel omgaat in zijn hoofd, mede door hormonen. En omdat hij zich moet aanpassen aan de middelbare school waar nieuwe kinderen in de klas zitten en contact maken opeens best lastig kan zijn. Pubers willen dolgraag ergens bij horen en als dat niet (meteen) lukt kan dat alleen voelen snel omslaan in eenzaamheid en afzondering. 

Daarbij komt ook nog eens dat pubers zich snel schamen, ook tegenover jou. Ze zullen dan ook niet snel naar je toekomen om te vertellen dat ze eenzaam zijn. Je puber weet zijn gevoelens misschien niet eens zo te benoemen, omdat hij het niet eerder gevoeld heeft. 

Wat kan je als ouder doen als je puber eenzaam is 

Waarschijnlijk merk je zelf snel genoeg dat je puber zich alleen voelt of zelfs eenzaam is. Vraag en luister naar je kind, vertel dat je je zorgen maakt, bijvoorbeeld omdat je kind vaak thuis is of vaak alleen op z’n kamer zit. Stel vooral open vragen en luister goed naar de antwoorden. Ga een open gesprek aan zonder oordeel maar vol vertrouwen in je kind en probeer samen goede oplossingen te vinden voor wat gaande is. Belangrijk is dat je het gesprek aan blijft gaan, ook als je puber er geen zin in heeft. Een derde keer praat hij misschien wel terug of komt hij zelf naar je toe. Ben je erg bezorgd, neem dan contact op met een hulpinstantie. 

https://www.jmouders.nl/8x-eenzame-momenten-als-moeder/