Rina (48): ‘Mijn 16-jarige dochter werd doodziek door een koperspiraaltje’
Leonoor, de dochter van Rina, wilde graag aan anticonceptie beginnen. Omdat de pil verschillende klachten gaf, stelde de huisarts een koperspiraaltje voor. “Haar energie was weg, ze had overal pijn en was zo duizelig dat ze niet eens meer kon lopen. Ze was gewoon doodziek door een koperspiraaltje.”
“Toen Leonoor bijna zestien was, kreeg ze haar eerste vriendje. Een paar maanden daarna vertelde ze mij dat ze graag aan anticonceptie wilde beginnen. Ik ging met haar naar de huisarts en we liepen met de anticonceptie pil naar buiten. Die avond startte ze er gelijk mee.
Veel symptomen
Al na een paar pillen werd Leonoor helemaal niet lekker. Ze was constant misselijk. Ik zag in de bijsluiter staan dat dit in de eerste weken vaker gebeurde, dus ze besloot nog even door te zetten. Na twee maanden was ze nog zo misselijk, dus maakten we weer een afspraak bij de huisarts. De anticonceptie pil was voor haar geen optie meer.
Koperspiraal
De huisarts vertelde dat mijn dochter waarschijnlijk niet goed tegen hormonen kon. Daarop vertelde hij over meerdere anticonceptieopties die aantrekkelijk voor haar konden zijn, waaronder het koperspiraal. Hij vertelde dat het inbrengen wel even vervelend zou zijn, maar dat ze daarna al snel nergens meer last van zou hebben. Dit klonk Leonoor als muziek in de oren en ze vertelde dat ze het graag wilde proberen. We maakten een afspraak voor de week erop.
Koperspiraaltje zetten
Op de dag van de afspraak had Leonoor veel spanning, maar dat was logisch. Toch wist ze zeker dat ze het spiraaltje wilde laten zetten. Ze vond het inbrengen even vervelend, maar het was zo gepiept. Al snel daarna kreeg ze last van ongesteldheidskrampen en rugpijn, maar ons was al gezegd dat het erbij hoorde. Ze deed het daarom lekker rustig aan.
Erg ziek
Twee weken na het zetten van het spiraaltje, werd Leonoor ziek wakker. De buikpijn van het zetten had ze nog, en ook had ze veel last van bloedverlies en rugpijn. De dagen daarna werd ze ook erg misselijk en duizelig. Ik belde naar de dokter en de assistente zei dat dit wel vaker voorkwam na het zetten van een spiraaltje. Ze moest het maar even rustig aan doen. Mocht het over twee weken nog zo zijn, dan zou ze wel even langs kunnen komen.
Geen energie
Iedere dag ging Leonoor meer en meer achteruit. Haar energie was weg, ze had overal pijn en was zo duizelig dat ze niet eens meer kon lopen. Ze was doodziek. Zou dit door de anticonceptie komen, of wat er iets anders aan de hand? Drie dagen na mijn laatste telefoontje naar de huisarts, besloot ik om weer te bellen. Dit keer werd ik even later teruggebeld door de huisarts zelf. Hij zei direct dat deze klachten niet konden komen door het koperspiraaltje. Bloedverlies, lage rugpijn en buikpijn was alleen mogelijk, maar dat zou snel overgaan. Volgens hem was ze misschien wel ‘gewoon ziek’. Hij hing op en ik voelde me machteloos.
Doodziek door koperspiraaltje
In het weekend werd Leonoor alleen maar zieker. Ik wilde het niet langer aankijken en besloot met haar naar de eerste hulp te rijden. Mijn dochter kon niet meer op haar benen staan, zo slap en ziek was ze. Daar stond er gelukkig direct een rolstoel voor haar klaar, waarna ik haar naar de eerste hulp bracht. Daar deden we ons verhaal en vertelde ik dat ze drie weken daarvoor een koperspiraaltje had laten zetten. Ik zei dat ik het bijzonder vond dat alle klachten daarna begonnen en dat ik dacht dat ze doodziek door het koperspiraaltje was geworden. De gynaecoloog vertelde dat ze dat weleens eerder had gehoord. Ze besloot het koperspiraaltje te verwijderen.
Geen klachten meer
Al een dag na het verwijderen van het spiraaltje voelde Leonoor zich een stukje beter. In de week daarna ging ze elke dag goed vooruit. Ze kreeg weer energie, werd weer vrolijker en het belangrijkste: de pijn was na een week bijna helemaal weg. Twee weken daarna had ze geen klachten meer. We wisten dan ook zeker dat het door het koperspiraaltje kwam. Voor nu is ze even klaar met alle anticonceptie. Lang leve het condoom.”
Zijn (extreem) betrokken ouders juist behulpzaam of belemmerend?