stefaniehollaar Persoonlijke verhalen 31 mrt 2025, 15:26

Leestijd: 3 minuten

Na twee miskramen werd Donna moeder: ‘Het voelde alsof ik een les moest leren’

Donna (30) kreeg in januari 2025 haar dochter Lois. Maar aan dat geluk gingen twee miskramen vooraf, die kort na elkaar plaatsvonden. Donna: “Ik was nogal een controlfreak, dus ik stippelde precies uit wanneer ik zwanger zou raken en zou gaan bevallen.”

Een kinderwens

“Mijn vriend had al langer een actieve kinderwens, maar door de coronapandemie stond alles even op pauze en wilde ik nog even genieten. In september 2022 gingen we samen op vakantie naar Ibiza. Daar besloten we: we laten het nu gebeuren. Geen druk en geen planning. Maar eerlijk? In mijn hoofd had ik alles allang uitgestippeld.

In december 2022 had ik voor het eerst een positieve zwangerschapstest in mijn handen. We waren zó blij! We wilden het met kerst aan onze ouders en zussen vertellen. Maar vlak daarvoor begon ik te bloeden. Bij het echo-centrum bleek dat er geen vruchtje meer te zien was. Ik was bijna 5 weken zwanger geweest.

Groot verdriet

Het verdriet van mijn miskraam was groot – ook vanwege onbegrip uit mijn omgeving. Ik vertelde het mijn vriendinnen, die reageerden heel lief. Maar echte steun ontbrak. Even regelmatig vragen hoe het met mij ging, had al zoveel gescheeld. Achteraf gaven ze toe dat ze niet wisten wat ze moesten zeggen of vragen. Toch kreeg ik daardoor het gevoel dat mijn verdriet er destijds niet mocht zijn. Een cyclus later was ik opnieuw zwanger, maar ook die zwangerschap eindigde in een miskraam, bij 5 weken en 3 dagen. Het gebeurde zo snel achter elkaar, dat ik het nauwelijks kon verwerken. 

Op de rem

Na de miskramen wilde ik de controle leren loslaten, want ik voelde heel sterk: dit is mijn les. Maar ik was uiteindelijk vooral bezig om niets te voelen, dat besefte ik later pas. Ik begon mij volledig te focussen op mijn werk. In de zomer van 2023 raakte ik overspannen en kreeg ik last van angst en paniek – ik moest wel op de rem. Het was hoog tijd om écht naar mijn lichaam te luisteren. Ik heb toen onder andere hypnotherapie gedaan en ik ging naar iemand toe die aan lichaamswerk deed met ademhalingsoefeningen. Daarnaast deed ik even niet meer mee aan sociale activiteiten.

Ik was best opgelucht toen ik kort na mijn tweede miskraam weer ongesteld werd. Ik kon het niet aan om weer een miskraam te krijgen. Ik heb ook gesmeekt aan het universum: ‘Ik ga mijn les leren, maar alsjeblieft niet meer op deze manier.’ Ruim een jaar lang raakte ik niet zwanger, pas toen ik de controle losliet was het weer raak. Toen had ik mijn les geleerd. 

Drie keer is scheepsrecht

In het begin van mijn zwangerschap van Lois was ik steeds bang als ik naar de wc ging. Zou ik weer bloed zien? Maar na de eerste echo, rond 7 weken, wist ik dat het goed zat. Dit keer groeide alles goed en voelde ik: drie keer is scheepsrecht.

Wanneer je zoiets meemaakt is het zó belangrijk om samen met je partner te blijven praten en het verdriet niet weg te stoppen. Misschien denk je: een paar weken zwangerschap is niks. Maar er is een mooi zieltje bij jullie geweest en dat was echt. Ook al heb je diegene nooit kunnen ontmoeten.”

Wil je meer weten? Donna deelt haar ervaringen in het boek Moederhart.

Ilze (42) kreeg acht keer een miskraam en brak negende zwangerschap af: ‘Ik ging volledig aan mijn gevoel voorbij’