Laura Saija Persoonlijke verhalen 26 feb 2024, 16:39

Leestijd: 3 minuten

Emma’s dochters van 3 en 4 jaar gaan al alleen naar de speeltuin: ‘Zijn verantwoordelijk genoeg’

Emma heeft drie kinderen, een zoon van één jaar en twee dochters van drie en vier jaar. Sinds kort gaan haar dochters al alleen naar de speeltuin verderop in de straat. Volgens Emma kan dit prima en zijn de meiden verantwoordelijk genoeg.

“Een aantal jaar geleden verhuisden wij van de grote stad naar een klein dorp. De sociale controle in het dorp is groot en de meeste mensen kennen elkaar. Gelukkig werden we al snel opgenomen in de gemeenschap, vooral omdat we drie kleine kinderen hebben en daardoor met veel mensen in contact komen.

Alleen naar de speeltuin

We wonen in een rustige straat binnen de bebouwde kom. In de zomer zijn er veel kinderen op straat. Als we in de tuin zitten, gaat vaak de schuttingdeur open om in de steeg met buurkinderen te spelen. We hebben geluk dat er een aantal meiden in de straat wonen van rond de vier jaar oud. Daar kunnen mijn dochters het goed mee vinden.

Het speelveld werd steeds een beetje groter. Van spelen in de steeg, naar heen en weer fietsen in de steeg, naar uit eindelijk een blokje om fietsen. De eerste keer dat de meiden een blokje om gingen fietsen, was ik ontzettend panisch. Ik kon niet meegaan, want mijn 1-jarige zoon lag nog te slapen.

Blokje om fietsen

Ze hadden eerst netjes gevraagd of ze een blokje om mochten en in principe kan dit ook, want ze hoeven de stoep niet af. Mijn dochters zijn ontzettend hecht. Ze zouden elkaar nooit ergens alleen achter laten. Toch ging er van alles door mijn hoofd. Wat als ze vallen? Wat als ze toch besluiten om een andere route te nemen? En dan richting het water gaan? Wat als er een kinderlokker langs komt?

Ik stond te ijsberen in de steeg en liep uiteindelijk naar de hoek om te kijken waar ze bleven. Daar kwam het groepje meiden rustig aanfietsen. Kletsend en lachend. Terwijl ik gerustgesteld terug naar mijn tuin liep, zag ik de achterbuurvrouw, die ook een dochter van vier op de fiets had, rustig in het zonnetje een boek lezen.

Spannend

Ik vroeg aan haar of ze het niet spannend vond dat de meiden alleen op straat speelden. Nee, was het antwoord. Volgens haar was haar dochter verantwoordelijk genoeg en bovendien deed ze dat zelf ook op die leeftijd. Ze was ook in hetzelfde dorp opgegroeid en juist omdat iedereen elkaar kent is het veilig. Als één van die meiden valt, dan weten de buren ons meteen te vinden.

Ik liet ze een paar keer rondjes fietsen en zag al snel dat het ze prima af ging. Een aantal dagen later vroegen de meiden of ze samen naar de speeltuin verderop in de straat mochten. Omdat ik aan het koken was, kon ik op dat moment niet mee. Daarom vond ik het prima dat ze met z’n tweeën gingen, omdat ik buitenspelen stimuleer.

Speeltuin

We maakten goede afspraken. De oudste van vier zou de jongste van drie helpen met oversteken. Ook zouden ze elkaar niet alleen laten en verder niet van de stoep afgaan. Ze mochten de straat niet verlaten. Dus als ik de voortuin in zou lopen, zou ik ze ten allen tijde moeten kunnen zien.

Ook dit ging goed en sindsdien gaan mijn dochters van drie en vier jaar, naast dat ze rondjes om het blok heen fietsen, dus ook alleen naar de speeltuin. Ik ben blij dat ze in een buurt opgroeien waar dit gewoon kan en dat ze op deze manier weer een stukje zelfstandigheid opbouwen.”

Rookverbod in pretparken, speeltuinen en stranden? ‘Kinderen moeten er zelf achter komen dat het slecht is’